การเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชน ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามแนววิถีพุทธอย่างยั่งยืน ของตำบลกาญจนา อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ของบทความวิจัยนี้ เพื่อศึกษาระดับการมีส่วนร่วมของประชาชน ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วม พัฒนารูปแบบการเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามแนววิถีพุทธ และประเมินรูปแบบการเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามแนววิถีพุทธ เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี เชิงปริมาณใช้แบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่าง 368 คน ได้จากการคำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างของทาโร่ ยามาเน่ สุ่มแบบแบ่งกลุ่ม ทำการวิเคราะห์ข้อมูลสถิติเชิงพรรณนา สถิติถดถอยพหุคุณเชิงเส้นตรง เชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างกับกลุ่มตัวอย่าง 25 รูปหรือคน และการสนทนากลุ่มเฉพาะ 15 รูปหรือคน และการวิจัยเชิงปฏิบัติการ 18 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการพรรณนาความ สมมุติฐานการวิจัย 1) การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับน้อย 2) ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมคือ การสื่อสาร การปรึกษาหารือ การเข้ามามีบทบาท การสร้างความร่วมมือ การให้อำนาจแก่ประชาชน
ผลการวิจัยพบว่า ระดับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับมาก ซึ่งปฏิเสธสมมติฐาน 1 ปัจจัยด้านการให้อำนาจแก่ประชาชน การสร้างความร่วมมือ การเข้ามามีบทบาท การปรึกษาหารือ และการสื่อสารมีผลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 หรือยอมรับสมมติฐานที่ 2 ผลการพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักพรหมวิหารประชาชนมีจิตเมตตาร่วมช่วยเหลือประชาชนในชุมชน มีความกรุณาเข้าร่วมพัฒนาชุมชน และพัฒนาอาชีพ มีความยินดีร่วมรักษาสิ่งแวดล้อม ประเพณีและวัฒนธรรมอันดีงาม ร่วมสร้างความเข้มแข็ง รักษาความปลอดภัยให้กับชุมชน ผลการประเมินรูปแบบการเสริมสร้างมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามแนววิถีพุทธโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์
เอกสารอ้างอิง
จุฑารัตน์ สวนสมุทร, ภมร ขันธะหัตถ์, และ ธนิศร ยืนยง. (2565). การบริหารจัดการบ้านเมืองที่ดีและอำนาจหน้าที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชน ในอำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 16(2), 211-277.
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 - 2570). (2565, 1 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 139. ตอนพิเศษ 258 ง, หน้า 20.
พงศ์รัตน์ ภิรมย์รัตน์, ฤาเดช เกิดวิชัย, และ ณัฐพงษ์ เตชะรัตนเสฏฐ์. (2563). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนจังหวัดแพร่. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 8(4), 1492-1505.
รัชนิดา ไสยรส. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเขวาอำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 12(2), 83-95.
ศูนย์สารสนเทศเพื่อการบริหารงานปกครอง (ศสป.) กรมการปกครอง (วังไชยา). (2563). แผนพัฒนาอำเภอ 5 ปี (พ.ศ.2561 – 2565) อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่. สืบค้นจาก https://report.dopa.go.th/project_plan4/admin/myfile/1601365880_.pdf
ศิริชัย เชื้อตาพระ. (2564). การใช้พระพุทธศาสนาเสริมสร้างคุณภาพชีวิตในชุมชนตำบลคำพี้ อำเภอนาแก จังหวัดนครพนม. วารสารวิชาการ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 7(2), 341-353.
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ ศูนย์ศึกษาเศรษฐกิจพอเพียง. (2551). ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงกับการบริหารการพัฒนา. กรุงเทพฯ: ศูนย์ศึกษาเศรษฐกิจพอเพียง สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สหรัฐ กุลศรี. (2563). การมีส่วนร่วมของประชาชนด้านงานส่งเสริมคุณภาพชีวิตของเทศบาลตำบล ในจังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารอุบลปริทรรศน์, 5(2), 487-504.
สาลี สิริโพคา, และ พรสวรรค์ สุตะคาน. (2561). การมีส่วนร่วมของประชาชนตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่มีผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนในแขวงจำปาสักสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 15(2), 512-520.
สำนักงานจังหวัดแพร่ กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด. (2565). แผนพัฒนาจังหวัดแพร่ พ.ศ.2561-2565 ฉบับทบทวน พ.ศ.2564 (เล่มที่ 1). สืบค้นจาก https://infocenter.oic.go.th/FILEWEB/CABINFOCENTER66/DRAWER041/GENERAL/DATA0000/00000940.PDF
สุทธิพันธ์ อรัญญวาส. (2564). การพัฒนาการมีส่วนร่วมของประชาชนและการสร้างเครือข่ายชุมชนสัมพันธ์วิถีพุทธ. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 8(1), 202-216.
องค์การบริหารส่วนตำบลกาญจนา. (2564). รายงานผลการดำเนินงานองค์การบริหารส่วนตำบล
กาญจนา ประจำปีงบประมาณ 2563. สืบค้นจาก https://www.kanjana.go.th/project-detail?hd=2&id=6389
อรศิริ ไม้ทอง, พระสุธีรัตนบัณฑิต, และ พระเทพวัชราจารย์. (2564). กระบวนการเสริมสร้างจิตอาสาและความรับผิดชอบต่อสังคมของเยาวชนนานาชาติ. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 17(3), 1-18.
Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis (2nd ed.). New York, NY: Harper and Row.