การบริหารงานราชการไทย: แนวคิดและทิศทาง จากการวิเคราะห์เชิงประจักษ์

Main Article Content

สุธีญา พรหมมาก

บทคัดย่อ

บทความวิชาการฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์การบริหารราชการไทยตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันยาวนาน มีการเปลี่ยนแปลงทั้งในด้านการเมืองการปกครองและพฤติกรรมการบริหารราชการมาหลายยุคหลายสมัย แต่ละยุคสมัยก็มีลักษณะการบริหารราชการที่แตกต่างกัน มีสภาพปัญหาเกิดขึ้นในแต่ละช่วงเวลาก็มีลักษณะต่างกัน กระบวนการวิเคราะห์อาศัยการศึกษาข้อมูลทุติยภูมิเป็นสำคัญโดยมุ่งเน้นกระบวนการ ค่านิยม วิวัฒนาการของการบริหาราชการไทยและแนวทางการปฏิรูประบบราชการไทยผ่านบริบทเศรษฐกิจ สังคม การเมือง ความเชื่อ ประเพณีวัฒนธรรม ค่านิยมและกระบวนการอื่น ๆ แต่ละยุคสมัยที่แตกต่างกัน ซึ่งวิธีการในการบริหารราชการถูกกำหนดและควบคุมโดยกฎหมายมหาชนอย่างเคร่งครัด นอกจากนี้การบริหารราชการมีอิทธิพลต่อการบริหารงานราชการของไทยเปลี่ยนแปลงไปตามสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงและสอดคล้องกับค่านิยมของคนไทยที่ต้องการทำงานในหน่วยงานราชการมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ทั้งในปัจจุบันประเทศไทยก็ได้มีการจัดทำยุทธศาสตร์ในการพัฒนาระบบราชการไทยให้มีความทันสมัย มีประสิทธิภาพสอดคล้องกับวิสัยทัศน์ในการพัฒนาประเทศส่งผลให้การบริหารงานภาครัฐต้องมีการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
พรหมมาก ส. (2025). การบริหารงานราชการไทย: แนวคิดและทิศทาง จากการวิเคราะห์เชิงประจักษ์. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 8(2), 264–282. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/SASAJ/article/view/275288
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงแรงงาน. (2567). ความเชื่อมโยงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 กับการทำงานของภาครัฐไทยที่เกี่ยวข้องกับกระทรวงแรงงาน. สืบค้นจาก https://std.mol.go.th/wpcontent/uploads/sites/30/2022/09/หมุดหมายที่-13-ไทยมีภาครัฐที่ทันสมัย-มีประสิทธิภาพ-และตอบโจทย์ประชาชน-1.pdf.

จักรพันธุ์ วงษ์บูรณาวาทย์. (2560). ทบทวนการปฏิรูประบบราชการของไทย. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติด้านการบริหารกิจการสาธารณะ ครั้งที่ 4 (The 4th National Conference on Public Affairs Management) “การบริหารกิจการสาธารณะภายใต้ประเทศไทย 4.0” (Public Affairs Management Under Thailand 4.0) (น. 1266-1287). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

จารุพร ฉันทวิเศษกุล. (2556). ความต้องการการพัฒนาตนเองของข้าราชการสำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา (ปัญหาพิเศษปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.

จิรวัฒน์ รจนาวรรณ. (2546). ปฏิรูปการเมืองและระบบราชการ. กรุงเทพฯ: พึ่งตน.

ต่อตระกูล ยมนาค, และ ต่อภัสสร์ ยมนาค. (2560, 9 สิงหาคม). ต่อต้านคอร์รัปชัน : คุณอานันท์ ปันยารชุน นายกรัฐมนตรีผู้บัญญัติคำว่า‘โปร่งใส’. แนวหน้า. สืบค้นจาก https://www.naewna.com/politic/columnist/30883

ทวีศักดิ์ สูทกวาทิน. (2545). การปฏิรูประบบราชการไทย: การเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้าง. สืบค้นจาก http://library1.nida.ac.th/jourfull1/taweesak1/taweesak_bureaucracy1.pdf

ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2549). รัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ e–Government (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: รัตนไตร.

ประสบโชค ประมงกิจ. (2549). คู่มือเทคนิคและวิธีการบริหารจัดการสมัยใหม่ตามแนวทางการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี: รูปแบบรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรงเทพฯ: สหมิตรพริ้นติ้ง.

ปวีณ ณ นคร. (2546). เอกสารการสอนวิชาการปกครองท้องถิ่นไทย. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

พิธุวรรณ กิติคุณ. (2560). การปฏิรูปประเทศตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. สืบค้นจาก https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/parliament_parcy/ewt_dl_link.php?nid=40949

โรงเรียนกฎหมายและการเมือง หลักสูตรนิติศาสตร์ หลักสูตรรัฐศาสตร์ หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตร์. (2565). หลักพื้นฐานการบริหารราชการแผ่นดิน. กรุงเทพฯ: ศูนย์บริการสื่อและสิ่งพิมพ์กราฟฟิคไซท์.

ลิขิต ธีระเวคิน. (2540). วิวัฒนาการการเมืองการปกครองไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วลัยพร ชิณศรี. (2565). อิทธิพลของแนวคิดทฤษฎีรัฐประศาสนศาสตร์ที่มีต่อการจัดการภาครัฐไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหิดล, นครปฐม.

วิชัย เทียนถาวร. (2561). การปกครองราชอาณาจักรไทย สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ยุคกลาง : ในรัชกาลที่ 5 (พ.ศ.2411-2453). สืบค้นจาก https://www.matichon.co.th/columnists/news_1000127

สถาบันพัฒนาข้าราชการพลเรือน (สพข.). (2567). แนวทางการพัฒนาบุคลากรภาครัฐ พ.ศ. 2566– 2570. สืบค้นจาก https://www2.ocsc.go.th/sites/default/files/attachment/circular/01_elmaenwthaang_qr_code_khuumuue.pdf

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2556). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบราชการไทย (พ.ศ. 2556-พ.ศ. 2561). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2561). ประวัติความเป็นมาสำนักงาน ก.พ.ร.. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ.

สำนักงานสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ.2561-2580) ฉบับข้าราชการ. กรุงเทพฯ: สำนักงานสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักนายกรัฐมนตรี. (2559). แผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (2560-2579). กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.

สำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2567). การบริหารจัดการภาครัฐ:รัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (e–Government). สืบค้นจาก https://library2parliament..go.th/ejournal/content_af/2567/apr2567-2.pdf

สุพจน์ ทรายแก้ว. (2545). การจัดการภาครัฐแนวใหม่. พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์เทียนวัฒนา.

เสนาะ ติเยาว์. (2546). หลักการบริหาร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อรพินท์ สพโชคชัย. (2559). ระบบราชการกับการเคลื่อนตัวสู่ทศวรรษหน้า. ใน วุฒิสาร ตันไชย (บก.), ประชาธิปไตยไทยในทศวรรษใหม่ (น. 145-174). กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

อานุภาพ รักษ์สุวรรณ. (2566). การปฏิรูประบบราชการไทย : จากอดีตสู่การเป็นเครือข่ายการจัดการภาครัฐ. รัฐศาสตร์นิเทศ, 9(2), 123-146.

Huges, O. (2003). Public management and administration: An action (3rd ed). New York, NY: Pulgrave Macmillan.

Riggs, F. W. (1966). Thailand the modernization of bureaucratic polity. Honolulu: East-west Center.