บทบาทในการสื่อสารของผู้นำชุมชนต่อการสร้างคลังความรู้ เศรษฐกิจพอเพียงในอำเภอป่าแดด จังหวัดเชียงราย

Main Article Content

เสาวนารถ เล็กเลอสินธุ์
ไกรลาศ ลือชัย

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทในการสื่อสารของผู้นำชุมชนต่อการสร้างคลังความรู้เศรษฐกิจพอเพียงในอำเภอป่าแดด จังหวัดเชียงราย โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพตามแนวพรรณนา (Ethnography) ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการศึกษาที่ได้พบว่าชุมชนในอำเภอป่าแดดมีผู้นำทั้งผู้นำทางการซึ่งมีบทบาทในฐานะผู้นำที่ได้รับอำนาจหน้าที่จากรัฐ และปราชญ์ชาวบ้านเป็นผู้นำทางวัฒนธรรมตามโครงสร้างชุมชนดั้งเดิม ซึ่งล้วนได้สร้างคลังความรู้เศรษฐกิจพอเพียงในลักษณะของโครงการ กิจกรรม และข่าวสารที่ถ่ายทอดมายังชุมชน โดยเฉพาะการสื่อสารผ่านผู้นำทางการซึ่งมีบทบาทเป็นผู้เชื่อมประสานระหว่างชุมชน กับ สถาบันทางสังคมภายนอก โดยมีข้อสรุปในการวิจัยตามวัตถุประสงค์การวิจัยดังนี้คือ ผู้นำชุมชนมีแหล่งที่มาของความรู้เศรษฐกิจพอเพียงจากธนาคารเพื่อการเกษตรฯ องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น หน่วยงานระดับอำเภอ และสื่อมวลชน และการแลกเปลี่ยนกับบุคคลอื่นในชีวิตประจำวัน มีการให้ความหมายเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงเป็น 2 ลักษณะ คือลักษณะเกษตรพอเพียง และลักษณะการใช้ชีวิตที่พอเพียง ส่วน บทบาทในการสื่อสารของผู้นำชุมชนมีสองลักษณะ คือ การสื่อสารแบบทางการ และการสื่อสารแบบไม่เป็นทางการ โดยจะมีการสื่อสารกันทั้งภายในและภายนอกชุมชน ทั้งนี้ผู้นำชุมชนทั้งผู้นำทางการ และปราชญ์ชาวบ้าน มีกระบวนการสร้างคลังความรู้เศรษฐกิจพอเพียงในชุมชน โดยเป็นทั้งผู้รับสารที่มีคลังความรู้เดิมเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงที่มาจากสื่อมวลชน และการรับรู้จากภาครัฐ และการพบปะแลกเปลี่ยนกับบุคคลอื่น แล้วถ่ายทอดความรู้สู่ชุมชนโดยรับบทเป็นผู้ส่งสารที่มีทักษะการสื่อสารที่ดี ประกอบกับมีปัจจัยส่งเสริมความสำเร็จในการสร้างคลังความรู้เศรษฐกิจพอเพียงชุมชนทั้งปัจจัยภายในบุคคล และปัจจัยภายนอก เช่น โครงสร้างสังคม วัฒนธรรม วิถีชีวิต สภาพเศรษฐกิจ อัตวิสัยร่วม

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เล็กเลอสินธุ์ เ., & ลือชัย ไ. (2017). บทบาทในการสื่อสารของผู้นำชุมชนต่อการสร้างคลังความรู้ เศรษฐกิจพอเพียงในอำเภอป่าแดด จังหวัดเชียงราย. นิเทศสยามปริทัศน์, 16(21), 147–156. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/commartsreviewsiamu/article/view/172006
ประเภทบทความ
บทความ

เอกสารอ้างอิง

ภาษาไทย
ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2549). องค์การแห่งความรู้: จากแนวคิดสู่การปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: รัตนไตร.
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. (2542). ปรีดี พนมยงค์กับการปกครองท้องถิ่นไทย. วารสารธรรมศาสตร์, 25(1), 35-43.
สุทธิภา วงศ์ยะลา. (2555). การสื่อสารเพื่อสร้างกรอบจินตนาการเศรษฐกิจพอเพียงสู่ชุมชน: กรณีศึกษาบทบาทชาวบ้านและผู้นำทางการปกครองในชุมชนอาข่า จังหวัดเชียงราย. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ออนไลน์
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2544). ทรรศนะและประสบการณ์บริหารโครงการ. ยุทธศาสตร์การพัฒนา, 1(1), 25-39.ออนไลน์
ทีมข่าวเศรษฐกิจหนังสือพิมพ์ไทยรัฐและศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. (2550). ทัศนคติของประชาชนต่อเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษาตัวอย่างประชาชน 18 จังหวัด. เข้าถึงได้จาก http://elib.fda.moph.go.th/library/default.asp?page2=subdetail&id=7610