The Analysis of Toyota’s Communication Forms of Corporate Social Responsibility: A Case Study of Communication Arts Student, Mahasarakham University
Main Article Content
Abstract
Toyota is the best-selling car brand in the world with the highest sales in Thailand. Improper driving equipment account for one of the causes of accidents. As an organization with main business related to transportation, Toyota has initiated well-planned CSR programs and activities. This comparative case study aims to dissect Toyota’s CSR communication forms conduct through a Campus Challenge 2016 project, White Road, by groups of Mahasarakham University students. Three groups advanced to the final round of the challenge. By analyzing available documents and closely observing group interviews, it was found that Toyota’s main CSR concept, “Toyota - mobility of happiness,” is attached to every process of its business operation. While the students felt proud being involved in the project, it did not influence their intention to buy a Toyota brand product in the future. The projects conducted by the three teams were creatively executed but could not change the found unlawful road using behaviors in the long run. The web-based parking finding service development trended an increasing usage. It deemed the most sustainable activity as it solved the difficulty of road using and corresponded to student behavior of using technology as part of their daily life.
Article Details
References
ปาริชาต สถาปิตานนท์ และพิชญ์ณัฐ เนื่องจำนงค์. (2559). การสื่อสารเรื่องความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรธุรกิจ: จากแนวคิดสู่ปฏิบัติการและเส้นทางวิจัยที่ท้าทายในอนาคต. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 9(1), 73-92.
พิพัฒน์ นนทนาธรณ์. (2553). การจัดการความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กร: การสร้างข้อได้เปรียบในการแข่งขันอย่างยั่งยืน. นนทบุรี: บริษัทธิงค์ บียอนด์ บุ๊คส์.
ภาษาอังกฤษ
Carroll, A. B. (1991). The pyramid of corporate social responsibility: toward the moral management of organizational stakeholders. Business horizons, 34(4), 39-48.
Ferrell, O. C., Thorne, D. M., & Ferrell, L. (2010). Social responsibility and business (4th ed.). Canada: Cengage Learning.
Gruber, V., Kaliauer, M., & Schlegelmilch, B. B. (2017). Improving the effectiveness and credibility social responsibility messaging: An Austrian model identifies influential CSR content and communication channels. Journal of Advertising Research, 57(4), 397-409.
Hildebrand, D., Demotta, Y., Sen, S., & Valenzuela, A. (2017). Consumer responses to corporate social responsibility (CSR) contribution type. Journal of consumer research, 44, 738-758.
Kraisornsuthasinee, S., & Swierczek, F.W (2006). Interpretations of CSR in Thai companies. JCC. 22, 53-65.
ออนไลน์
กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร, สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2559). สถิติคดีอุบัติเหตุการจราจรทางบก จำแนกตามสาเหตุการเกิดอุบัติเหตุจากบุคคล สาเหตุจากสิ่งแวดล้อม และ สาเหตุจากอุปกรณ์ที่ใช้ขับขี่ทั่วราชอาณาจักร พ.ศ.2549-2558, กรุงเทพมหานคร. เข้าถึงได้จาก http://service.nso.go.th/nso/web/statseries/statseries21.html
บริษัท โตโยต้า มอเตอร์ ประเทศไทย จำกัด. (2560). Environmental report 2017. เข้าถึงได้จาก https://www.toyota.co.th/csr/report/pdf/Sustainability_Report_2017.pdf
เหตุ! คนไทยตายจากอุบัติเหตุอันดับ1เอเชีย-อันดับ 2 ของโลก. (2560). เข้าถึงได้จาก http://www.bangkokbiznews.com/news/detail/785684 2560