Communication of Thai Elderly’s Death Preparation
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to study communication of death preparation conveyed by Thai elderly, how elderly give meaning to their death, and communicative behavior for elderly’s death preparation. Data was collected via qualitative research method, namely structured and open ended interviews with 18 elderly case studies. Research results indicated that meanings of death gave by Thai elderly can be divided into 5 meanings: not being alive, transferring of the mind, transcending to another plain according to God’s will, a new journey or rebirth, and an act of separating or being separated from the present. Four main factors influencing elderly’s death preparation are individual, religions, socio-cultural and socio-economic status. Media and channel of elderly’s death preparation are personal media, specific media, cultural media, artifact media and social media.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ภาษาไทย
กฤตินี ณัฏฐวุฒิสิทธิ์. (2558). การตลาดเพื่อความสุข. กรุงเทพ: กรุงเทพธุรกิจ มีเดีย.
กฤตยา อาชวนิจกุล และ วรชัย ทองไทย, บรรณาธิการ (2549). ประชากรของไทย ณ พ.ศ. 2549 ภาวะการตาย ภาพสะท้อนความมั่นคงของประชากร. นครปฐม : สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล
กาญจนา แก้วเทพ. (2557). ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมศึกษา ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพ: บริษัท ภาพพิมพ์ จำกัด.
นันทนา วงษ์ไทย. (2562). อรรถศาสตร์ปริชานเบื้องต้น. กรุงเทพฯ : บริษัท เวิร์ค ออล พริ๊นท์ จำกัด.
ประสิทธ์ กุลบุญญา (2563). วิธีการเผชิญความตายและรูปแบบการเตรียมตัวตายสำหรับผู้สูงวัยตามหลักพระพุทธศาสนา. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. ปีที่ 5 ฉบับที่ 10 (ตุลาคม 2563).
พระครูอรรถจริยานุวัตร. (2564). การเตรียมตัวตายตามแนวพระพุทธศาสนา. วารสารวิชาการโรงเรียนนายเรือ ด้านสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์ และศึกษาศาสตร์, 8(1), 55-65.
เพ็ญจันทร์ ประดับมุข-เซอร์เรอร์. (2560). ความตายในหลากหลายมิติวัฒนธรรม. นนทบุรี: สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ.
ภัสวลี นิติเกษตรสุนทร. (2547). ทฤษฎีและพฤติกรรมการสื่อสาร. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ภาวิกา ศรีรัตนบัลล์. (2561). "บ้าน" สุดท้ายของชีวิต มุมมองเชิงสังคมวิทยาต่อการบริบาลคุณภาพชีวิตระยะสุดท้าย ฉบับปรับปรุง พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพ : สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ (สช.).
ภาวิกา ศรีรัตนบัลล์. (2566). ความหมายแห่งความตาย. ชุดความรู้สังคมวิทยาการตาย ความตาย และการจัดการหลังความตาย เล่ม 2. กรุงเทพ : สำนักพิมพ์ บริษัท กู๊ดเฮด พริ้นท์ติ้ง แอนด์แพคเกจจิ้ง กรุ๊ป จำกัด.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2566). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย 2566. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สุภางค์ จันทวานิช. (2559). ทฤษฎีสังคมวิทยา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหวิทยาลัย.
เอกภพ สิทธิวรรณธนะ. (2556). มิติทางวัฒนธรรมของความตายในโรงพยาบาลสมัยใหม่ : การศึกษาเชิงชาติพันธุ์วรรณาในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาสังคมศาสตร์การแพทย์และสาธารณสุข. นครปฐม: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยมหิดล.
ภาษาอังกฤษ
Aries, Philippe (1983). The hour of our death. translated from the French by Helen Weaver. Harmondsworth, Middlesex : Penguin Books, 1983
Chan, C. K. L. Y., Matthew K. (2009). Death preparation among the ethnic Chinese well-elderly in Singapore: an exploratory study. Omega, 60(3), 225-239.
Chan, H. H., & Thang, L. L. (2022). Active aging through later life and afterlife planning: Shūkatsu in a super-aged japan. Social Sciences, 11(1).
Charon, Joel. (2004). Symbolic interactionism : an introduction, an interpretation, an integration. New Jersey : Pearson/Practice Hall.
DORJI, N.; LAPIERRE, S. Perception of death and preference for end-of-life care among Asian Buddhists living in Montreal, Canada. Death Studies, [s. l.], v. 46, n. 8, p. 1933–1945, 2022.
Howarth, G. (2007). Death and Dying: A Sociological Introduction. United Kingdom, Europe: Polity Press.
Leming, M. R., & Dickinson, G. E. (1994). Understanding dying, death, and bereavement (3rd ed. ed.): Harcourt Brace.
Leishman, J. L. (2009). Perspectives on Death and Dying. Keswick: M&K Update Ltd.
Liu, Y., & van Schalkwyk, G. J. (2019). Death preparation of Chinese rural elders. Death Studies, 43(4), 270-279.
Moir, James (2009). Perspectives on Death and Dying. Keswick: M&K Update Ltd.
Sudnow, D. (1967). Passing on. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Upasen, R. t., Sureeporn. (2020). Death acceptance from a Thai Buddhist perspective: A qualitative study. European Journal of Oncology Nursing.
Walter, T. (2003). Historical and cultural variants on the good death. BMJ, 327(7408), 218.
Wilson, E., Caswell, G., Turner, N., & Pollock, K. (2024). Talking about death and dying: Findings from deliberative discussion groups with members of the public. Mortality, 29(1), 176-192.
Wong, P. T. P. (2008). Existential and spiritual issues in death attitudes (G. T. E. Adrian Tomer, Paul T.P. Wong Ed.). New York: Lawrence Erlbaum Associates.
Zhang, W. (2020). Is Death Taboo for Older Chinese Immigrants? Omega, Vol. 84 (4), pp. 1061-1080.
ระบบออนไลน์
กรมกิจการผู้สูงอายุ (2566). สถิติประชากรทางทะเบียนราษฎร. สืบค้นจากhttps://www.dop.go.th/th/know/1
เกื้อ วงศ์บุญสิน และคณะ. (2565). อนาคตประชากรไทย : ในวันที่การตายมากกว่าการเกิด. ข่าวสารและความรู้จากเว็บไซต์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สืบค้นจาก https://www.chula.ac.th/highlight/79067/
ฐิตินันทน์ ผิวนิล (2566). “Social Death” ความตายทางสังคม: ความตายที่เกิดขึ้นได้ตลอดช่วงชีวิต. บทความจากเว็บไซต์ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร สืบค้นจาก https://www.sac.or.th/portal/th/article/detail/555