ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจสั่งอาหารโดยใช้แอปพลิเคชัน บริการส่งอาหารของผู้สูงอายุในจังหวัดปทุมธานี

Wanwisa  Wongkhamsay; Sureerut  Inmor; Sukontip  Wongpun

Authors

Wanwisa Wongkhamsay Faculty of Business Administration, Rajamangala University of Technology Thanyaburi
Sureerut Inmor Faculty of Business Administration, Rajamangala University of Technology Thanyaburi
Sukontip Wongpun Faculty of Business Administration, Rajamangala University of Technology Thanyaburi

Keywords:

food ordering decisions, food delivery service application, elderly

Abstract

This research aimed to study factors related to order food decisions using
a food delivery service mobile application among the elderly in Pathum Thani province.
The sample group used in this study comprised 385 elderly people aged between
50 - 65 years in Pathum Thani province who had used food delivery service application. They were selected by using convenience sampling. The instrument used to collect data was a questionnaire. The statistical methods used to analyze the data were descriptive statistics: frequency, percentage, mean, standard deviation, and inferential statistics: independent samples t-test, one-way ANOVA, and Pearson’s correlation coefficient.
The results of the study revealed that personal factors consisting of sex, income, and number of family members affected the decision to order food through a food delivery service application. The marketing mix factor positively correlated with the decision to order food using a food delivery service application among the elderly. The marketing mix factors of product, price, distribution channels, and sales promotion, had a high degree of correlation with the decision to order food through a food delivery service application.

References

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2565). สถิติผู้สูงอายุ. สืบค้นจาก https://www.dop.go.th/th/know/side/1/1/1159

กัญสพัฒน์ นับถือตรง. (2564). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้บริการสั่งอาหารแบบเดลิเวอรี่ในจังหวัดสุรินทร์. วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล, 7(2), 104-113.

กันหา พฤทธิ์, พงศกร วิเชียรโสมวิภาต, สถาพร เกียรติพิริยะ, นารี รัตนไชย และ ไชยา ประดิษฐธรรม. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการธุรกิจส่งอาหารออนไลน์ในยุคสังคมความปกติใหม่. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 8(2), 75-89.

เกษรา โพธิ์เย็น. (2562). สังคมผู้สูงอายุ: โอกาสของธุรกิจที่ยั่งยืนในอนาคต. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 21(1), 201-209.

ไซมอน โชติอนันต์ และ พฤทธิ์ พรชนัน. (2554). จิตวิทยาการตลาด (Psychologicalfactors).

สืบค้นจาก http://graduate.east.spu.ac.th/graduate/admin/knowledge/ A198Psychological.pdf.

ณัธภัทร เฉลิมแดน. (2563). พฤติกรรมผู้บริโภคในการสั่งอาหารแบบเดลิเวอรี่ผ่านโมบายแอปพลิเคชันช่วงเกิดโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ 2019 (COVID-19) ในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง, กรุงเทพฯ.

ธัญลักษณ์ เพชรประดับสุข. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเลือกใช้บริการสั่งอาหารผ่านแอปพลิเคชันบนสมาร์ทโฟนของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.

ปรเมษฐ์ สิริพิพัฒน์ และ ฐติกุล ไชยวรรณ์. (2559). ปัจจัยส่วนประสมการตลาดที่มีผลต่อการ ตัดสินใจซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้สูงอายุคนไทย. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 26(2), 135-149.

ประสพชัย พสุนนท์. (2555). การวิจัยการตลาด. กรุงเทพฯ: ท้อป.

ฟิลลิป คอตเลอร์. (2546). ส่วนประสมทางการตลาด (Marketing Mix). สืบค้นจาก http:/spssthesis.blogspot.com.

ศรานนท์ โตบุญมา และณัฐวัฒน์ กุณาหล่าย. (2562). พฤติกรรมของผู้บริโภคในการใช้บริการ Food Delivery. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก.

ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2564). ศูนย์วิจัยกสิกรคาด ธุรกิจ Food Delivery ปี 64 มูลค่ารวมทะลัก 5.58 หมื่นล้านบาท โต 24.4%. สืบค้นจาก https://www.thaipost.net/main/detail/113864.

สมวลี ลิมป์รัชตามร. (2559). “ผู้สูงวัย” เทรนด์ลูกค้ามาแรง ! แต่ทำไมนักการตลาดยังมองข้าม.สืบค้นจาก https://positioningmag.com/1100674.

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2563). ETDA เผย คน Gen -Y สั่งอาหารออนไลน์มากสุดและกว่า 40% สั่งเพราะหวั่นโควิด-19. สืบค้นจาก https/www-etda-or-th/th/newsevents/pr-news/Online-Food-Delivery-Survey-2020.aspx

สำนักงานอุตสาหกรรมจังหวัดปทุมธานี. (2562). รายงานการวิเคราะห์สภาวะเศรษฐกิจอุตสาหกรรม. สืบค้นจาก http://old.industry.go.th/pathumthani/index.php/2016-09-06-08-07-26/2016-09-06-08-09-08/23153-6-62-1/file.

Brandbuffet. (2561). เจาะผู้บริโภค ‘วัยทองคำ’ มีครบทั้ง “เงิน-แรง-เวลา” พร้อมกลยุทธ์มัดใจ“AWUSO” ให้อยู่หมัด. สืบค้นจาก https://www.brandbuffet.in.th/2018/05/awuso-society-insight-thai-aging-segment.

Cochran, W. G. (1963). On the performance of the linear discriminant function. HARVARD UNIV CAMBRIDGE MASS.

Cronbach, L. J. (1970). Essentials of psychological testing. (3rd ed.). New York:

Harper & Row.

Hoyer, W. D. & MacInnis, D. J. (2001). Consumer Behavior (2nd ed.). Boston, Houghton Mifflin.

Marketingoops. (2564). เผยอินไซต์ Food delivery ช่วงโควิดระลอก 3 ‘ใครคือลูกค้าหลัก-เมนู ไหนฮิต-ช่วงใดขายดีสุด’ และ ‘ร้านอาหารควรปรับตัวอย่างไร’. สืบค้นจาก https://www.marketingoops.com/news/insight-food-delivery-covid-19/

Market Think. (2564). อย่าลืมนึกถึง “Silver Gen นักช้อปที่กำลังถูกลืม”. สืบค้นจากhttps://www.marketthink.co/21340