The Changing of Social Action Trans Ideology of Max Weber Based on The Capacity Challenge in Administration of Development for Social Security

Main Article Content

Soodchalerm Sattrapruek

Abstract

This research article aimed 1) to study social action in view of the
concept described by Weber 2) to study and analyze the social action in
online society and 3) to provide suggestions for system and process in
social security protection for sustainable living of human beings. The
papers research contains both primary and secondary Data, collected by
content analysis. The study indicated that the sum of human social action
is supported by Weber’s Concept. These include clearly determined
benefits; the intention to act; certain behavior is a significant reason for
the action; and a clear goal. With regard to the influence of social action
in social change, the online community, or “netizen” cannot determine the direction of social change clearly, but may result in social unrest,
resulting in a return to conditions of belief in ‘magical’ thinking (which is
based on tradition or faith) rather than rational thinking, which is based
on logic. However, it is irresponsible to commit to new social action from
a standpoint solely of idealism. The unreasoning nature of human thinking
and behavior is marked in The Online Social Action. In order to develop
social stability to improve the system of social structure, it is required that
the society believes all human beings to be rational and equitable.

Article Details

How to Cite
Sattrapruek, S. (2018). The Changing of Social Action Trans Ideology of Max Weber Based on The Capacity Challenge in Administration of Development for Social Security. Parichart Journal, 31(2), 85–103. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/parichartjournal/article/view/158643
Section
Research Articles

References

[1] Reinhard Bendix. (1969). Nation-building and Citizenship: Studies of Our Changing Social Order. Berkeley: University of California Press.
[2] Max Weber. (1968). Basic Sociological Terms. Berkeley: University of California Press.
[3] Niklas Luhmann. (1984). SozialeSysteme: Grundrißeinerallgemeinen-Theorie. Frankfurt a. M. : Suhrkamp.
[4] สุภางค์ จันทวานิช. (2559). ทฤษฎีสังคมวิทยา (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[5] Cosmin Toth. (2013). “Rationality and irrationality in understanding human behaviour. An evaluation of the methodological consequences of conceptualising irrationality”, Journal of Comparative Research in Anthropology and Sociology. 4(1), 85-104.
[6] Talcott Parsons. (1938). “The Role of Ideas in Social Action”, American Sociological Review. 3(5), 652-664.
[7] เชษฐา พวงหัตถ์. (2546). “โลกในกระแสการเปลี่ยนแปลง”, วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร. 23(1), 133-183.
[8] Jukka Gronow. (1988). “The Element of Irrationality: Max Weber’s Diagnosis of Modern Culture”, ActaSociologica. 31(4), 319-331.
[9] ปริศนา เพชระบูรณิน. (2556). “สังคมออนไลน์กับพลังทางสังคม”,วารสารวิชาการปทุมวัน. 3(6), 53 – 58.
[10] Hans Haferkamp and Neil J. Smelser. (1992). Social Change and Modernity. Berkeley: University of California Press.
[11] สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2539).“การเปลี่ยนแปลงทางสังคม: สาเหตุ ความสำคัญและผลกระทบ”, วารสารการบริหารและการจัดการ. 5(1), 79-91.
[12] Stephen Kalberg. (1980).“Max Weber’s Types of Rationality: Cornerstones for the Analysis of Rationalization Processes in History”, American Journal of Sociology. 85(5), 1145-1179.
[13] บุญยศิษย์ บุญโพธิ์. (2556). “ข้อสังเกตเกี่ยวกับความรับผิดทางกฎหมายฐานหมิ่นประมาท: กรณีศึกษาการกระทำความผิดในสังคมออนไลน์”, วารสารการเมืองการบริหาร และกฎหมาย. 5(3), 183-211.
[14] Mats Ekström. (1992). “Causal Explanation of Social Action: The Contribution of Max Weber and of Critical Realism to a Generative View of Causal Explanation in Social Science”, ActaSociologica. 35(2), 107-122.
[15] เภา บุญเยี่ยม และภารดี มหาขันธ์. (2558). “ปะคำ: วิถีชีวิตและการดำรงอยู่ของคนเลี้ยงช้างภายใต้พลวัตการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรม”, วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 23(41), 91-111.
[16] Max Weber. (1947). The Theory of Social and Economic Organization. (A.M. Henderson and T. Parsons, Trans.). NewYork : The free press.
[17] เชษฐา พวงหัตถ์. (2548). “วิธีคิดและปัญหาทางทฤษฎีในสังคมวิทยา”, วารสารร่มพฤกษ์. 24(1-2), 29-75.
[18] สุดเฉลิม ศัสตราพฤกษ์. (2559). “PEACEACT “สุขกระทำ” เพื่อการพัฒนาการบริหารสู่สมการความยั่งยืน”,วารสารเทคโนโลยีภาคใต้. 9(2), 132-138.
[19] James S. Coleman. (1986). “Social Theory, Social Research, and a Theory of Action”, The American Journal of Sociology. 91(6), 1309-1335.