The Place, the Power, and the Fall: The Fate of the Woman in Kanogpong Songsompuntu’s Short Stories “The Other Land”
Main Article Content
Abstract
This article intends to study the use of the woman as representation
of the land in Kanokpong Songsompuntu’s anthology of short stories,
“Phaendin Uean” (The Other Land). The Concept of Representation is
applied in the study. The study finds that Kanokpong has related female
characters with the place, or the land. In portraying weak female characters
who suffer ill fates which vary in degree of seriousness, from being ignored
to being insulted, to being threatened, being forced, sexually harassed,
raped, and wounded to death, the author also portrays the land’s
weaknesses, injuries, and readiness to fall as caused by the government
policies. As the woman characters in Kanokphong’s stories are
representation to explain the effect of government policies on the land,
the woman’s fate is, therefore, the land’s fate.
Article Details
References
[2] เกศวรางค์ นิลวาส. (2552). การวิเคราะห์วรรณกรรมไทยร่วมสมัยแนวสัจนิยมมหัศจรรย์. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
[3] ชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์. (2559). สัจนิยมมหัศจรรย์ ในงานของกาเบเรียลการ์เซียมาร์เกซ โทนีมอร์ริสัน และวรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ : อ่าน.
[4] เซอิจิ อุโดะ. (2558). “อุปลักษณ์แห่งภาพหลอนในเรื่องสั้น “นํ้าตก” ของกนกพงศ์ สงสมพันธุ์”, มนุษยศาสตร์. 22(1), 1-19.
[5] สุนิภา ไกรนรา. (2542). การนำปัญหาสังคมและสีสันท้องถิ่นภาคใต้มาใช้ในการแต่งเรื่องสั้นของกนกพงศ์ สงสมพันธุ์. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. สงขลา : มหาวิทยาลัยทักษิณ.
[6] ธิดารัตน์ โกศลสาระสินธุ์. (2546). เรื่องสั้นของกนกพงศ์ สงสมพันธุ์: การศึกษาเรื่องปัญหาองค์รวมของมนุษย์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
[7] นิธิดา งามเอก. (2547). ภาพสะท้อนผลกระทบทางเทคโนโลยีที่มีต่อชีวิตของจังหวัดภาคใต้ในเรื่องสั้นของกนกพงศ์ สงสมพันธุ์. สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
[8] ศรัณย์ ทองคำ. (2548). วิเคราะห์ปัญหาภาคใต้ ศึกษาผ่านวรรณกรรม “แผ่นดินอื่น” ของกนกพงศ์ สงสมพันธุ์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
[9] อินทราภรณ์ สุนทรวัฒน์. (2541). ฉากในเรื่องสั้นของกนกพงศ์ สงสมพันธุ์. การศึกษาค้นคว้าอิสระ การศึกษามหาบัณฑิต. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
[10] รื่นฤทัย สัจจพันธุ์ และคณะ. (2547). 25 ปีซีไรต์ รวมบทวิจารณ์คัดสรร. กรุงเทพฯ :สมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย.
[11] กอแก้ว ปฐมปัทม. (2541). “แม่มดแห่งหุบเขา : เมจิคคัล เรียลลิสม์แบบไทย ๆ เมื่อยุคสมัยผันเปลี่ยนเราจะไปทางไหน?”, ใน ดิเรก นนทชิต. (บรรณาธิการ). แม่มดแห่งหุบเขา. 53-71. ปทุมธานี : นาคร.
[12] กนกพงศ์ สงสมพันธุ์. (2555). แผ่นดินอื่น (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพฯ : นาคร.
[13] ตรีศิลป์ บุญขจร. (2547). นวนิยายกับสังคมไทย (2475-2500). กรุงเทพฯ : โครงการตำราคณะอักษรศาสตร จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[14] ธัญญา สังขพันธานนท์. (2550). วิกฤติโลกาภิวัตน์ในสังคมไทย มองผ่านรวม เรื่องสั้น “แผ่นดินอื่น” (1). สืบค้นเมื่อ 12 เมษายน 2559, จาก https://www.midnightuniv.org/midnightt2544/000999675.html.
[15] เสนาะ เจริญพร. (2548). ผู้หญิงกับสังคม ในวรรณกรรมไทยยุคฟองสบู่. กรุงเทพฯ : มติชน.
[16] เสาวณิต จุลวงศ์. (2556). “วงวรรณกรรมไทยในกระแสหลังสมัยใหม่ (ตอนที่1)”, สงขลานครินทร์ ฉบับสังคมศาสตร์มนุษยศาสตร์. 19(4), 3-35.
[17] Stuart Hall. (1997). Representation: Cultural Representations and Signifying Practices. London: Sage.
[18] สุรเดช โชติอุดมพันธ์. (2551). “บทบรรณาธิการ”, วารสารอักษรศาสตร์. 37(1), 1-15.
[19] ธัญญา สังขพันธานนท์. (2556). ผู้หญิงยิงเรือ: ผู้หญิง ธรรมชาติ อำนาจ และวัฒนธรรมกำหนดสตรีนิยมเชิงนิเวศในวรรณคดีไทย (Ecofeminsm in Thai Literature). กรุงเทพฯ : นาคร.
[20] ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2542). วาทกรรมการพัฒนา: อำนาจ ความรู้ เอกลักษณ์และความเป็นอื่น. กรุงเทพฯ: พิมพ์วิภาษา.