รูปแบบการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของธุรกิจอาหาร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาสภาพและปัญหาการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของธุรกิจอาหาร (2) สร้างรูปแบบการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของธุรกิจอาหาร และ (3) ประเมินรูปแบบการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของธุรกิจอาหาร มีขั้นตอนดำเนินการวิจัย (1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาเกี่ยวกับรูปแบบการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของธุรกิจอาหาร โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้บริหารธุรกิจอาหาร รวมทั้งสิ้นจำนวน 10 คน (2) สร้างรูปแบบการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของธุรกิจ
อาหาร โดยใช้เทคนิคเดลฟายจากผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 17 คน และ (3) การประเมินรูปแบบการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของธุรกิจอาหาร โดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 9 คน ประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ สรุปผลและอภิปรายตามประเด็นขององค์ประกอบของรูปแบบ โดยการวิเคราะห์เนื้อหาหาค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานผลการวิจัย พบว่า (1) สภาพการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของธุรกิจอาหาร พบว่า สมาชิกทีม
ในธุรกิจอาหารได้มีโอกาสฝึกปฏิบัติงานร่วมกับทีมในช่วงเวลาระยะสั้น เมื่อเริ่มชำนาญในบทบาทหน้าที่ก็ต้องปรับเปลี่ยนหน้าที่ ทำให้ไม่สามารถทำงานได้อย่างมีระสิทธิภาพ สำหรับปัญหาในการทำงานเป็นทีม คือ สมาชิกทีมในธุรกิจอาหารมีอายุน้อย ไม่เคยมีประสบการณ์ในการปฏิบัติงานในบางบทบาท ทำให้ขาดความมั่นใจ ไม่เข้าใจ ต้องใช้เวลาในการเรียนรู้นาน รวมทั้งระยะเวลาในการฝึกปฏิบัติมีระยะเวลาจำกัด ทำให้ไม่สามารถฝึกการทำงานเป็นทีมได้อย่างเพียงพอ (2) รูปแบบการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของธุรกิจอาหาร ผู้เชี่ยวชาญมีความคิดเห็นสอดคล้องกันว่ามีระดับความเหมาะสมอยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด (Md อยู่ระหว่าง 4.00.-5.00, IQR 0.00) ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ 60 รายการ (3) ผู้ทรงคุณวุฒิประเมินรูปแบบการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของธุรกิจอาหารที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นโดยการสนทนากลุ่มมีความเห็นร่วมกันว่าทุกองค์ประกอบของ
รูปแบบฯ มีความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และเป็นประโยชน์อยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความวิชาการ บทความวิจัย และบทวิจารณ์หนังสือในวารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน มิใช่ของคณะผู้จัดทำ และมิใช่ความรับผิดชอบของสมาคมปรัชญาดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง (กรณีการทำวิจัยในมนุษย์ ผู้วิจัยต้องผ่านการอบรมจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ และนำหลักฐานมาแสดง)
เอกสารอ้างอิง
Chinprasithchai, K., Thamchalai, A., & Chutamas, P. (2023). Guidelines for increasing the effectiveness of restaurant business in Bangkok and vicinities. Journal of Social Science and Cultural, 7(12), 104-114. [In Thai]
Hackman, J. R. (2002). Leading teams: Setting the stage for great performances. Harvard Business Press.
Jay, E. (2023). Retention of black faculty in higher education: Organizational perceptions and job satisfaction. Northern Kentucky University.
Kitivanarat, C., Wisedsind, N., & Sukasukont, P. (2565). The Adaptation of food business after the COVID-19 crisis. Journal of Management Science Review, 24(2), 137-146. [In Thai]
Mahasingha, C., Suwannarak, J., & Charoenthanmano, W. (2020). Success factors of medium-sized chain restaurant entrepreneurs in Bangkok metropolitan region. Journal of Business Administration and Social Sciences Ramkhamhaeng University, 3(3), 81-99. [In Thai]
Mansoor, F., & Hassan, Z. (2016). Factors influencing employee engagement: A study on a telecommunication network provider in Maldives. International Journal of Accounting & Business Management, 4(1), 50-64.
Pentland, A., & Katzenbach, J. R. (2017). Team management. Expertnet.
Pramaipim, T., & Poompruk, C. (2023). Service efficiency in the context of a new way of society: A case study of the restaurant to eat yu dee of office of the agricultural museum in honor of His Majesty The King. Journal of Value Chain Management and Business Strategy, 2(1), 54-69. [In Thai]
Peeraphatchara, C., Youngworawichian, P., & Suwannarak, J. (2023). Restaurant business: current situation, standards, and achievements. Journal of Management Science Review, 25(1), 299-310. [In Thai]
Peeraphatchara, C., Wisuttipaet, S., Boonyasopon,T., & Roopsing, T. (2018). Potential development model for entrepreneurs in restaurant business. The journal of Social Communication Innovation, 6(2), 165-176. [In Thai]
Phetsombat, P. (2017). Leadership and human resource development. Journal of MCU Social Development (JMSD), 2(1), 1-10. [In Thai]
Plovnick, M. S., Fry, R. E., & Rubin, I. M. (1977). A management development course for physicians. Academic Medicine, 52(6), 459-466.
Punsaard, W. (2020). Leadership development model for teamwork of school administrators under the Office of the Maha Sarakham Education Commission. Doctor of Education Thesis in Educational Administration. Maha Sarakham: Maha Sarakham Rajabhat University. [In Thai]
Rangsiroj, P. (2020). Factors influencing the development of sustainable restaurant in Thailand. Doctor of Philosophy in Development Administration, Suan Sunandha Rajabhat University. [In Thai]
Shonk, J. H. (1982). Working in teams: A practical manual for improving work groups. AMACOM.
Smithikrai, C. (2020). Consumer behavior. Chulalongkorn University Press. [In Thai]
Srisa-ard, B. (2017). Preliminary research (10th ed.). Suwiriyasan. [In Thai]
Thammachariyawat, M. (2021). Organizational management and business administration. Ramkhamhaeng University. [In Thai]
Uthai, P. (2023). Principles of business administration. Chulalongkorn University Press. [In Thai]
Woodcock, M. (1989). Team development manual (2nd ed). Routledge.
