แนวทางการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการเลี้ยงกุ้งขาวแวนนาไม โดยวิธีการประเมินวัฎจักรชีวิตผลิตภัณฑ์: กรณีศึกษา ตำบลองครักษ์ อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี

Main Article Content

เจษฎาพงศ์ สีพรหม
วิสาขา ภู่จินดา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการดำเนินการเลี้ยงกุ้งขาวของเกษตรกร ศึกษาวิเคราะห์และเปรียบเทียบปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของการเลี้ยงกุ้งขาวของเกษตรกรแต่ละกระบวนการผลิตโดยใช้วิธีการประเมินวัฏจักรชีวิตผลิตภัณฑ์ และเสนอแนะแนวทางการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากกระบวนการเลี้ยงกุ้งขาว ศึกษาพื้นที่ตำบลองครักษ์ อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี โดยคำนวณปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการใช้ปัจจัยนำเข้า เช่น นํ้ามันเชื้อเพลิง สารเคมี วัตถุดิบ เป็นต้น ตั้งแต่กระบวนการเตรียมพื้นที่เลี้ยงกุ้งขาวแวนนาไม กระบวนการขนส่งวัตถุดิบ กระบวนการเลี้ยงและดูแลกุ้งขาวแวนนาไม และกระบวนการจำหน่ายผลผลิต (กุ้งขาว)


จากการศึกษา พบว่า ปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากกระบวนการเลี้ยงกุ้งขาวของเกษตรกร 15 คน มีปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกกระบวนการเตรียมพื้นที่เท่ากับ 1,095.1872 KgCO2eq/67วัน หรือ 1.8253 kgCO2eq/kgผลผลิต กระบวนการขนส่งวัตถุดิบเท่ากับ 151.5019 KgCO2eq/67วัน หรือ 0.2525 kgCO2eq/kgผลผลิต กระบวนการเลี้ยงและดูแลกุ้งขาวเท่ากับ 1,344.0901 KgCO2eq/67วัน หรือ 2.2401 kgCO2eq/kgผลผลิต กระบวนการเก็บเกี่ยวและจำหน่ายผลผลิต (กุ้งขาว) เท่ากับ 13,865.1076 KgCO2eq/67วัน หรือ 23.1085 kgCO2eq/kgผลผลิต ภาพรวมปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเฉลี่ยจากกระบวนการเลี้ยงกุ้งขาวของ เกษตรกรทั้ง 15 คน เท่ากับ 16,455.8868 KgCO2eq/67วัน หรือ เท่ากับ 27.4264 (kgCO2eq/kgผลผลิต) ดังนั้น แนวทางการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากกระบวนการเลี้ยงกุ้งขาว ได้แก่ (1) การวางแผนการใช้วัตถุดิบ เช่น เชื้อเพลิง สารเคมี และอาหาร (2) ควบคุมปริมาณการปล่อยลูกกุ้งขาวลงเลี้ยงไม่ให้หนาแน่นเกินไป (3) มีการรวมกลุ่มของเกษตรกรในการจัดตั้งตลาดซื้อขายกุ้งขาวและอาหารกุ้งขาว เป็นต้น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สีพรหม เ., & ภู่จินดา ว. (2018). แนวทางการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการเลี้ยงกุ้งขาวแวนนาไม โดยวิธีการประเมินวัฎจักรชีวิตผลิตภัณฑ์: กรณีศึกษา ตำบลองครักษ์ อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 8(3), 263–281. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/phdssj/article/view/102497
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

Hartung, J., & Phillips, V. R. (1994). Control of gaseous emissions from livestock buildings and manure stores. Journal of Agricultural Engineering Research, 57(3),173-189.

Kiatpinyo, P. (2002). Practical technology for litopenaeus Vannamei culture. Samut Prakan: Muangkaset-Magazine. [In Thai]

MangKang, R. (2008). Application of life cycle assessment for participatory environmental management along the supply chain of individual guick frozen pacific whiteleg shrimp (Panaeus Vannamei). Bangkok: The Thailand Research Fund. [In Thai]

Office of Agricultural Economics. (2016). Cultured area and production of seawater shrimp by province 2016. Bangkok: Ministry of Agriculture and Cooperatives. [In Thai]

Saesha, K. (2015). Greenhouse gas emission from rubber plantation, Songkhla province. Master’s thesis environment, National Institute of Development Administration. [In Thai]

Suphan Buri Fisheries Provincial Office. (2017). Vannamei whiteleg shrimp. Bangkok: Department of Fisheries. [In Thai]

Thanee, N. (2015). The study of carbon emission of giant perch (lates calcarifer) and Pacific white shrimp (Litopenaeus Vannamei) meat production from fishery farms using life cycle assessmemt: A case study in Trang province, Thailand. Bangkok: Ministry of Scirnce and Technology. [In Thai]