ผลของโปรแกรมการฝึกอบรมพัฒนาทักษะและเจตคติต่อการให้คำปรึกษาของครูประจำชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6 โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพื่อสร้างโปรแกรมการฝึกอบรมพัฒนาทักษะและเจตคติต่อการให้คำปรึกษาของครูประจำชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6 และ (2) เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการฝึกอบรมพัฒนาทักษะและเจตคติต่อการให้คำปรึกษาของครูประจำชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา จำนวน 18 คน และระยะใช้วิธีการทดสอบแบบ Mann-Whitney U Test
ผลการวิจัย พบว่า
1. ครูประจำชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6 กลุ่มทดลอง ก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมการฝึกอบรมพัฒนาทักษะและเจตคติต่อการให้คำปรึกษา มีคะแนนทักษะและเจตคติต่อการให้คำปรึกษาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
2. ครูประจำชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6 ที่เข้าร่วมโปรแกรมการฝึกอบรมและไม่ได้เข้าร่วมการฝึกอบรมพัฒนาทักษะและเจตคติต่อการให้คำปรึกษา มีคะแนนทักษะและเจตคติต่อการให้คำปรึกษาแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
3. ครูประจำชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6 หลังการเข้าร่วมโปรแกรมการฝึกอบรมพัฒนาทักษะและเจตคติต่อการให้คำปรึกษา และระยะติดตามผลมีทักษะและเจตคติต่อการให้คำปรึกษาไม่แตกต่างกัน
4. การสังเกตทักษะให้คำปรึกษาของครูประจำชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6 หลังเข้าร่วมโปรแกรมการฝึกอบรมพัฒนาทักษะและเจตคติต่อการให้คำปรึกษา พบว่า ผู้เข้าร่วมโปรแกรมการฝึกอบรม 8 ใน 9 คน มีความสามารถด้านทักษะการใส่ใจ ระดับดี สำหรับความสามารถด้าน ทักษะการฟัง ทักษะการถาม ทักษะการทวนซ้ำ ทักษะการสะท้อนความรู้สึก ทักษะการตีความ ทักษะการทำให้กระจ่าง ทักษะการให้ข้อมูล และทักษะการสรุปประเด็น ทั้ง 9 คน อยู่ในระดับดีมาก
Article Details
บทความวิชาการ บทความวิจัย และบทวิจารณ์หนังสือในวารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน มิใช่ของคณะผู้จัดทำ และมิใช่ความรับผิดชอบของสมาคมปรัชญาดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง (กรณีการทำวิจัยในมนุษย์ ผู้วิจัยต้องผ่านการอบรมจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ และนำหลักฐานมาแสดง)
References
Chatsuppakul, K. (1986). Basic counseling. Bangkok: Thai Watana Panich. [In Thai]
Chullasap, N. (2008). Basic counseling (3rd ed.). Songkhla: Thaksin University, Faculty of Education. [In Thai]
Holcomb-McCoy, C. C. (2000). Multicultural counseling competencies: An exploratory factor analysis. Journal of Multicultural Counseling and Development, 28(2), 83-97.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Ministry of Education. (2009). Guidelines for student development activities core education curriculum B.E. 2551. Bangkok: Author. [In Thai]
Phetsai, P. (2004). A study and development of counseling competencies of counseling teachers. Doctoral dissertation of education, Srinakharinwirot University. [In Thai]
Supmee, W. (2007). Consultation process: Steps, relationships, skills (2nd ed.). Bangkok: Chulalongkorn University, Faculty of Psychology. [In Thai]
Supmee, W. (2008). Introduction to techniques of counseling (Unit No. 11, 5th ed.). Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University Press. [In Thai]
Tepharat, P. (2004). The effects of a micro-counseling training program on self-efficacy in crisis counseling by the relief team of the Thai Red Cross Relief and Community Health Bureau. Master's thesis of counseling psychology, Ramkhamhaeng University. [In Thai]
Wrenn, C. G. (1951). Training of vocational counseling workers. Journal of Counseling and Development, 29(6), 414-419.