รูปแบบการจัดการความรู้ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ของสํานักศาลยุติธรรมประจําภาค 1

Main Article Content

ณัฏฐ์สุมณ ทิตาสิริจิรภาส
วันชัย ปานจันทร์
โฆษิต อินทวงศ์
เอกสิทธิ์ สนามทอง

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการจัดการความรู้ สร้างรูปแบบการจัดการความรู้ และประเมินรูปแบบการจัดการความรู้ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ของสำนักศาลยุติธรรมประจำภาค 1 การวิจัยนี้ เป็นการศึกษาวิจัยแบบผสมผสาน ทั้งการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย จำนวน 210 คน


ผลการวิจัย พบว่า (1) สภาพการจัดการความรู้ขององค์กรโดยส่วนใหญ่มีการจัดการความรู้ด้วยวิธีการอบรม รองลงมา คือ การสอนงาน และการประชุมซึ่งได้นำระบบเทคโนโลยีสารสนเทศเข้ามาใช้ในการจัดการความรู้ โดยเฉพาะระบบโปรแกรมศาล ซึ่งอยู่ระหว่างการเรียนรู้ (2) รูปแบบการจัดการความรู้ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ของสำนักศาลยุติธรรมประจำภาค 1 เริ่มต้นด้วยการกำหนดเป้าหมายของการจัดการความรู้ จากนั้นวิเคราะห์สภาพการจัดการความรู้ในปัจจุบันและบูรณาการการจัดการความรู้ในการปฏิบัติงานซึ่งประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ และ (3) ผลการประเมินรูปแบบการจัดการความรู้ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ของสำนักศาลยุติธรรมประจำภาค 1 ในด้านการแสวงหาความรู้ ด้านการสร้างความรู้ ด้านการจัดเก็บความรู้ ด้านการวิเคราะห์ความรู้ ด้านการถ่ายโอนความรู้ ด้านการประยุกต์ใช้ความรู้ มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้ในการนำไปใช้ในการปฏิบัติอยู่ระดับมากที่สุดทุกด้าน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทิตาสิริจิรภาส ณ., ปานจันทร์ ว., อินทวงศ์ โ., & สนามทอง เ. (2020). รูปแบบการจัดการความรู้ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ของสํานักศาลยุติธรรมประจําภาค 1. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 10(2), 371–381. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/phdssj/article/view/154569
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

Berlo, D. K. (1960). The process of communication. The Free Press.

Boonwan, B. (2009). A knowledge management model for the budgeting section of the Royal Thai Air Force. Doctoral Dissertation of Philisophy, Ramkhamhaeng University. [In Thai]

Dalkir, K. (2005). Knowledge management in theory and practice. Butterworth-Heinemann.

Davenport, T. H., & Prusak, L. (1998). Working knowledge how organizations manage what they know. Harvard Business School Press.

Douglah, M. (1970). Some perspectives on the phenomenon of participation. Adult Education Quarterly, 20(2), 88-98.

Gamble, P. R., & Blackwell, J. (2001). Knowledge management: A state of the art guide. Kogan Page.

Halawi, L. A., Aronson, J. E., & McCarthy, R. V. (2005). Resource-based view of knowledge management for competitive advantage. The Electronic Journal of Knowledge Management, 3(2), 75-86.

Marquardt, M. J. (2002). Building the learning organization: Mastering the 5 elements for corporate learning (2nd ed.). Davies-Black.

Morris, M. H., & Sexton, D. L. (1996). The concept of entrepreneurial intensity: Implications for company performance. Journal of Business Research, 36(1), 5-13.

Orr, E., & Persson, M. (2003). Performance indicators for measuring performance of activities in knowledge management projects. Master’s Thesis of Economics and Commercial Law, University of Gothenburg, Sweden.

Phasukyud, P. (2007). Knowledge Management (KM), Learning Organization (LO) powered edition (6th ed.). Yaimai. [In Thai]

Polphong, S. (2007). Media and technology. Chulalongkorn University Press. [In Thai]

Senge, P. M. (1990). The fifth discipline: The art and practice of the learning organization. Doubleday.

Srifa, P. (2008). E-book: Talking books (2nd ed.). Thanbooks. [In Thai]