พลังดึงดูดใจของไทยที่มีต่อนักท่องเที่ยวชาวจีน: ความงดงามรอบเกาะรัตนโกสินทร์ เชิงวัฒนธรรม
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาความสัมพันธ์และความร่วมมือกับประเทศจีนเชิงวัฒนธรรมในอนาคต สามารถวิเคราะห์พลังดึงดูดใจไทยออกได้เป็น 5 ประเด็น คือ ด้านสถาปัตยกรรมด้านธุรกิจ ด้านสังคม ด้านศาสนา และด้านวัฒนธรรม
ผลการวิจัย พบว่า (1) จุดเด่น/ข้อดีของพลังดึงดูดใจของไทย คือ ยิ้มสยาม ทุเรียนไทย และสถานที่พักปลอดภัย ส่วนสถาปัตยกรรมของวัดไทย ความเชื่อและศรัทธาในเครื่องรางของขลัง และอื่นๆเป็นพลังดึงดูดด้วยเช่นกัน (2) พลังดึงดูดใจของไทย คือ ส่วนหนึ่งของพลังอ่อน (Soft Power) อยู่ในระดับสูง และควรที่เน้นพลังดึงดูดใจของไทยด้านวัฒนธรรม และความเชื่อศรัทธาให้เป็นที่ยอมรับ (3) การพัฒนาพลังอ่อนควรเน้นการติดต่อและการเจรจาทางธุรกิจกับผู้มาเยือนให้มากขึ้นในอนาคต และ (4) ประวัติศาสตร์ไทยเป็นที่สนใจของชาวจีนวัยรุ่นและวัยทำงานรวมถึงความเข้าใจในวัฒนธรรม ด้านแหล่งท่องเที่ยว และนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ค้นข้อมูลทางประวัติศาสตร์ไทยจากอินเตอร์เน็ต ด้านนักท่องเที่ยว จากการวิเคราะห์ปัจจัย พบว่า ได้แบ่งออกได้เป็น 4 ปัจจัย คือ ด้านประวัติศาสตร์, ด้านความเชื่อศรัทธา, ด้านของที่ระลึก และด้านนิเวศน์ ส่วนด้านศิลปะและสังคมแบ่งออกได้เป็น 4 ปัจจัย คือ ด้านสถานที่ศักดิ์สิทธิ์, ด้านอาหารการกิน, ด้านประเพณี และด้านสิ่งแวดล้อม ซึ่งตัวแปรอิสระทั้ง 8 มีอิทธิพลต่อพลังดึงดูดใจของไทย ยกเว้นด้านอาหารการกิน และประเพณี ซึ่งไม่มีอิทธิพลต่อพลังดึงดูดใจของไทย
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความวิชาการ บทความวิจัย และบทวิจารณ์หนังสือในวารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน มิใช่ของคณะผู้จัดทำ และมิใช่ความรับผิดชอบของสมาคมปรัชญาดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง (กรณีการทำวิจัยในมนุษย์ ผู้วิจัยต้องผ่านการอบรมจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ และนำหลักฐานมาแสดง)
เอกสารอ้างอิง
Barnard, A. (2000). History and theory in anthropology. Cambridge University Press.
Crossman, A. (2020). Understanding purposive sampling: An overview of the method and Its applications. Retrieved from https://www.thoughtco.com/purposive-sampling-3026727
Baker, C. (2009). A history of Thailand (2nd ed.). Cambridge University Press.
Bangkok History and Name. (2022). Retrieved from https://hmong.in.th/wiki/Bangkok_province [In Thai].
Darwin, C. (2016). Darwin’s theory of evolution: The origin of species. 50 Minutes.
King, G., Wright, M., & Goldstein, M. (2022). Diffusionism and acculturation. Retrieved from https://anthropology.ua.edu/theory/diffusionism-and-acculturation
Mayo, E. (1949). Hawthorne and the Western Electric Company. In D. S Pugh (Ed.). Organization theory: Selected readings (2nd ed., pp. 279-292). Penguin.
Parsons, T. (1951). The social system. The Free Press.
Phraya Anuman Rachaton. (1972). Meaning of culture. Aksorn Charoenthat. [In Thai].
Tucker, B. (2013). Cultural ecology. In R. Jon McGee & R. L. Warms (Eds.), Theory in social and cultural anthropology: An encyclopedia (pp. 142-147). Sage.
Dubberly, H., & Pangaro, P. (2019). Cybernetics and design: Conversations for action. In T. Fischer & C. M. Herr (Eds.), Design cybernetics: Navigating the new (pp. 85-99). Springer.
Welsch, R. L., & Vivanco, L. A. (2014). Cultural anthropology: Asking questions about humanity. Oxford University Press.