บทบาทของภาครัฐต่อนโยบายการส่งเสริมธุรกิจพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ประเภทเครื่องสำอาง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) วิเคราะห์บทบาทของภาครัฐในการส่งเสริมการดำเนินธุรกิจประเภทเครื่องสำอางผ่านสื่อออนไลน์ (2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งเสริมและข้อจำกัดของบทบาทภาครัฐในการดำเนินธุรกิจเครื่องสำอางผ่านสื่อออนไลน์ และ (3) ศึกษาแนวทางการพัฒนาธุรกิจเครื่องสำอางผ่านสื่อออนไลน์สู่ความยั่งยืน ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือกลุ่มผู้ประกอบการ จำนวน 384 ราย ใช้การวิเคราะห์เส้นทางความสัมพันธ์ ส่วนวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์แบบเจาะลึก 2 กลุ่ม จากหน่วยงานภาครัฐ และ (2) ผู้ประกอบการเครื่องสำอางผ่านสื่อออนไลน์
ผลการวิจัย พบว่า (1) บทบาทของภาครัฐด้านการนำความรู้มาปรับปรุงใช้ในการขับเคลื่อน บทบาทของภาครัฐด้านการสร้างความปลอดภัยและความเป็นส่วนตัว ข้อจำกัดในการพัฒนาธุรกิจพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ อยู่ในระดับปานกลาง ส่วนปัจจัยที่ส่งเสริมอยู่ในระดับมาก (2) ปัจจัยที่ส่งเสริมและข้อจำกัดของบทบาทภาครัฐ ในการดำเนินธุรกิจเครื่องสำอางผ่านสื่อออนไลน์ พบว่าบทบาทของภาครัฐด้านการนำความรู้มาปรับปรุงใช้ในการขับเคลื่อน และบทบาทของภาครัฐด้านการสร้างความปลอดภัยและความเป็นส่วนตัว ส่งผลทาง ตรงต่อนโยบายการส่งเสริมธุรกิจพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ ส่วนบทบาทของภาครัฐด้านการนำความรู้มาปรับปรุงใช้ในการขับเคลื่อน ส่งผลทางอ้อมผ่านปัจจัยที่ส่งเสริมและข้อจำกัดในการพัฒนาธุรกิจพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ และข้อจำกัดในการพัฒนาธุรกิจพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ ส่งผลทางตรงต่อนโยบายการส่งเสริมธุรกิจพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ (3) แนวทางการพัฒนาธุรกิจเครื่องสำอางผ่านสื่อออนไลน์สู่ความยั่งยืน ต้องให้ความสำคัญ ด้านบทบาทของภาครัฐด้านการนำความรู้มาปรับปรุงใช้ในการขับเคลื่อน และด้านการสร้างความปลอดภัยและความเป็นส่วนตัว
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความวิชาการ บทความวิจัย และบทวิจารณ์หนังสือในวารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน มิใช่ของคณะผู้จัดทำ และมิใช่ความรับผิดชอบของสมาคมปรัชญาดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง (กรณีการทำวิจัยในมนุษย์ ผู้วิจัยต้องผ่านการอบรมจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ และนำหลักฐานมาแสดง)
เอกสารอ้างอิง
Abdullah, L., Ramli, R., Bakodah, H. O., & Othman, M. (2020). Developing a causal relationship among factors of e-commerce: A decision making approach. Journal of King Saud University – Computer and Information Sciences, 32(10), 1194-1201.
Al-Bakri, A. A., & Katsioloudes, M. I. (2015). The factors affecting e-commerce adoption by Jordanian SMEs. Management Research Review, 38(7), 726-749.
Batley, R., & Larbi, G. (2004). The changing role of government: The reform of public services in developing countries. Palgrave Macmillan.
Chandra, S., & Kumar, K. N. (2018). Exploring factors influencing organizational adoption of augmented reality in e-commerce: Empirical analysis using technology–organization–environment model. Journal of Electronic Commerce Research, 19(3), 237-265.
Chau, N. T., & Deng, H. (2018). Critical Determinants for Mobile Commerce Adoption in Vietnamese SMEs: A Conceptual Framework. Procedia Computer Science, 138, 433-440.
Cochran, S. V. (2005). Evidence-based assessment with men. Journal of Clinical Psychology, 61(6), 649-660.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of psychological testing. Harper & Row.
Electronic Commerce Resource Center. (2006). Electronic commerce. Pimdee. [In Thai]
Electronic Transactions Development Agency. (2018). Financial performance report 2018. Retrieved from https://kce.listedcompany.com/misc/ar/20190327-kce-ar2018.pdf [In Thai]
Janita, I., & Chong, W. K. (2013). Barriers of B2B e-business adoption in Indonesian SMEs: A literature analysis. Procedia Computer Science, 17, 571-578.
Kabango, C. M., & Asa, A. R. (2015). Factors influencing e-commerce development: Implications for the developing countries. International Journal of Innovation and Economics Development, 1(1), 64-72.
Kapurubandara, M., & Lawson, R. (2006). Barriers to adopting ICT and e-commerce with SMEs in developing countries: An exploratory study in Sri Lanka. University of Western Sydney, Australia.
Kenneth, W., Rebecca, M. N., & Eunice, A. (2012). Factors affecting adoption of electronic commerce among small medium enterprises in Kenya: Survey of tour and travel firms in Nairobi. International Journal of Business, Humanities and Technology, 2(4), 76-91.
Kshetri, N. (2007). Barriers to e-commerce and competitive business models in developing countries: A case study. Electronic Commerce Research and Applications, 6(4), 443-452.
MacGregor, R. C., & Vrazalic, L. (2005). A basic model of electronic commerce adoption barriers: A study of regional small businesses in Sweden and Australia. Journal of Small Business and Enterprise Development, 12(4), 510-527.
Murphy, R., Woods, J., Black, M., & McManus, M. (2011). Global developments in the competition for land from biofuels. Food Policy, 36, S52-S61.
Organisation for Economic Co-operation and Development. (2002). Education at a glance: OECD indicators 2002. Author.
Papazafeiropoulou, A., & Pouloudi, A. (2000). The government’s role in improving electronic commerce adoption. Retrieved from https://aisel.aisnet.org/ecis2000/188
Somboonwong, T. (2016). Business plan for a cosmetics shop. Master Thesis of Business Administration. Thammasat University. [In Thai]
Suvimoljareon, N. & Punnakitikashem, P. (2016). A study of key success factors for an e-commerce business in wire rope industry. Suthiparithat Journal, 30(95), 156-175. [In Thai]
World Trade Organization. (1998). Annual report 1998. Author.
Yaseen, H., Dingley, K., & Adams, C. (2016). Capturing the growth of e-commerce in Jordan using a novel research approach. International Journal of Management and Commerce Innovations, 3(2), 811-827.
Zaied, A. N. H. (2012). Barriers to e-commerce adoption in Egyptian SMEs. International Journal of Information Engineering and Electronic Business, 4(3), 9-18.
