ความรับผิดของผู้ประกอบการธุรกิจเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต่อสังคม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ภาพรวมของกฎหมายควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของไทยในปัจจุบันและกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้อง (2) การรับรู้ของประชาชนที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดทางแพ่งของผู้ขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ (3). แนวทางการกำหนดความรับผิดทางแพ่งของผู้ประกอบการธุรกิจเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของไทยสหรัฐอเมริกา และฝรั่งเศส และ (4) นำเสนอแนวทางในการออกมาตรการทางกฎหมายในส่วนที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดทางแพ่งของผู้ขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศไทย ผู้วิจัยใช้วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการวิจัยเอกสาร การตอบแบบสอบถามประชาชนในพื้นที่จังหวัดพัทลุง จำนวน 500 คน และการสนทนากลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 10 คน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test และ F-test และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาและเปรียบเทียบ
ผลการวิจัย พบว่า การควบคุมการจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศไทย แม้มีกฎหมายที่ใช้บังคับแก่ผู้ประกอบการโดยกำหนดโทษสำหรับการขายสุราให้คนเมาที่ครองสติไม่ได้ก็ตาม แต่ในปัจจุบันไม่พบคดีที่ผู้ขายขายให้บุคคลที่มีอาการมึนเมาจนครองสติไม่ได้แต่อย่างใด อีกทั้ง หากเป็นกรณีที่ผู้ประกอบการจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้แก่บุคคลที่มีอาการมึนเมาจนครองสติไม่ได้ แล้วบุคคลนั้นไปก่อให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่นผู้ประกอบการจะต้องมีความรับผิดในฐานะเป็นผู้ก่อช่องแห่งภัย ในกรณีที่การกระทำดังกล่าวของผู้ประกอบการนั้นเป็นสาเหตุที่ใกล้เคียงอย่างยิ่งของความเสียหายนั้นด้วย รวมถึงจะต้องมีความเข้มงวดมากขึ้นในการออกใบอนุญาตจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และมีมาตรการอื่นเพิ่มเติมนอกจากทางด้านกฎหมาย โดยการมีแบบประเมินความเมาของลูกค้าให้แก่ผู้ประกอบการประเมินลักษณะของลูกค้าก่อนการจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อีกด้วย
Article Details
บทความวิชาการ บทความวิจัย และบทวิจารณ์หนังสือในวารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน มิใช่ของคณะผู้จัดทำ และมิใช่ความรับผิดชอบของสมาคมปรัชญาดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง (กรณีการทำวิจัยในมนุษย์ ผู้วิจัยต้องผ่านการอบรมจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ และนำหลักฐานมาแสดง)
เอกสารอ้างอิง
California Department of Alcoholic Beverage Control. (2020a). Laws and liability. Retrieved from https://www.abc.ca.gov/education/licensee-education/laws-and-liability
California Department of Alcoholic Beverage Control. (2020b). Licensee education. Retrieved from https://www.abc.ca.gov/education/licensee-education
California Department of Alcoholic Beverage Control. (n.d.). Quick summary of selected law for retail licensees. Retrieved from https://www.tracelead.abc.ca.gov/traceleadpublic/documents/ABC-608%20Retail%20Laws%20.pdf
Howard, S. S., & Mooney, M. M. (2008). A refresh on New York dram shop liability. Insurance and Compensation Law Section Journal, 37(1), 17-19.
Krotintakom, S. (2016). Civil liability of alcohol beverage sellers: Legal and economic analysis. Doctoral Dissertation of Philosophy in Integrated Science, Thammasat University. [In Thai]
Krotintakom, S. (2017). Civil liability of alcohol beverage seller on the victim from the customer as drunk driver. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10(2), 1530-1543. [In Thai]
Monteleone, D. (2017). Understanding liability and limitations of dram shop law in Illinois. Retrieved from https://www.yourrockfordlawyers.com/understanding-liability-andlimitations-of-dram-shop-law-in-illinois
Pantuna, V. (2000). The essence of the Criminal Code, Teaching document, Introduction to General principles of law (30th ed.). Sukhothai Thammathirat Open University Press. [In Thai]
Ryskamp, D. A. (2020). Dram shop laws and social host liability for alcohol-related accidents in Illinois. Retrieved from https://www.nolo.com/legal-encyclopedia/dram-shop-lawssocial-host-liability-alcohol-related-accidents-illinois.html
Sucheewa, B. (n.d.). Liability for infringement. Retrieved from http://lawwebservice.com/lawsearch/ArchanBunyat25.pdf [In Thai]
Witvorapong, N., Wattanapongwanich, S., Meetawarn, K., & Ruangdetkhajorn, P. (2016). Alcohol control policies in Thailand: A 5P framework. Octoberprint. [In Thai]
