การคุ้มครองเด็กที่ถูกแสวงหาประโยชน์ทางเพศจากการค้าประเวณี

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การคุ้มครองเด็กที่ถูกแสวงหาประโยชน์ทางเพศจากการค้าประเวณีตามกฎหมายระหว่างประเทศและต่างประเทศ รวมทั้งวิเคราะห์ปัญหาการคุ้มครองเด็กที่ถูกแสวงหาประโยชน์ทางเพศจากการค้าประเวณีตามพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้าประเวณี พ.ศ. 2539 โดยการนำแนวคิดการคุ้มครองสิทธิเด็ก อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก และกฎหมายการคุ้มครองสิทธิของเด็กจากการค้าประเวณีของสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร มาใช้เป็นกรอบในการวิเคราะห์

ผลการวิเคราะห์ พบว่า พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้าประเวณี พ.ศ. 2539 มีปัญหาในเรื่องของการไม่ได้กำหนดนิยามคำว่า เด็ก และอายุของเด็กที่จะได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย และการไม่ได้กำหนดสถานที่ค้าประเวณีในสถานที่อื่น ๆ นอกเหนือความหมายที่กำหนด ซึ่งทำให้เด็กไม่ได้รับความคุ้มครอง รวมทั้งกระบวนการคุ้มครองเด็กโดยการส่งเสริมอาชีพที่ไม่เหมาะสมกับเด็ก ดังนั้น จึงจำเป็นต้องปรับปรุงแก้ไขพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้าประเวณี พ.ศ. 2539 ให้เหมาะสมสอดคล้องกับกฎหมายระหว่างประเทศ เพื่อยกเว้นโทษและให้ความคุ้มครองแก่เด็กที่ถูกแสวงหาประโยชน์จากการค้าประเวณี และเพื่อให้มั่นใจว่าเด็กเหล่านี้จะไม่ถูกปฏิบัติในฐานะเป็นผู้กระทำความผิดแต่เป็นในฐานะผู้เสียหาย โดยพิจารณาถึงประโยชน์สูงสุดของเด็กเป็นหลัก เด็กที่ถูกแสวงหาประโยชน์จากการค้าประเวณีที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี จำเป็นต้องได้รับการอบรมเลี้ยงดูเช่นเดียวกันกับเด็กทั่วไปและควรได้รับการเรียนหนังสือ จะส่งผลให้เกิดการคุ้มครองเด็กเด็กที่ถูกแสวงหาประโยชน์ทางเพศจากการค้าประเวณีอย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น