The Synthesis of Linear Causal Relationship Model of Factors Affecting the Effectiveness of Elementary Schools under the Office of Basic Education Commission in the Three Southern Bordered Provinces
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
ABSTRACT
The principal objective of this study aimed at synthesizing the linear relationship between the factors affecting the effectiveness of elementary schools under Educational Service Areas in three Southern Provinces of Thailand. The research had two folds; Firstly, was the analysis of observed variables and indications of each factor and effectiveness of the schools, and secondly, was the synthesis of linear relationship among the factors and the effectiveness of schools by questionnaires of six factors, namely school administrative structure and plans, school culture, school leadership behaviors, teacher behaviors, student behaviors, the community and school environments, and four components of school effectiveness. The sample consisted of school principal and a teacher from each school, totally a number of 492, derived by means of the multi-stage sampling technique. Data was processed through the computer program, in search of the Pearson’s Product Moment correlation and the analysis of Linear Causal Relationship. Research finding indicated as follows; the factors of school culture and student behaviors were directly effected and related to school effectiveness, the other four factors; school leadership behaviors, school administrative structure and plans, community and school environments, and teacher behaviors were indirectly effected and related to school effectiveness. The factors of school leadership behaviors, school administrative structure and plans, community and school environments, effected school effectiveness through school culture, while teacher behaviors effected school effectiveness through the factor of student behaviors.
Keywords: Effectiveness of Elementary schools/ Factors affecting the Effectiveness of Elementary schools/ Linear Causal Relationship Model
Article Details
References
กรุณา ภู่มะลิ. (2556). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนขนาดเล็ก ในภาคตะวันออก.
วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเพื่อพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
กษมาพร ทองเอื้อ. (2555). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อโรงเรียนมาตรฐานสากล. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต
สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จักรแก้ว นามเมือง. (2555). ลักษณะการสอนที่ดี. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ ฉบับพิเศษ. 36-37.
เฉลิมชัย อ้อเสถียร. (2555). การพัฒนาตัวบ่งชี้ความสำเร็จในการบริหารโรงเรียนขนาดเล็กระดับประถมศึกษา
สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคกลาง. วารสารเซนต์จอห์น. 15(17), 34-51.
ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์, เรชา ชูสุวรรณ, นินาวาลย์ ปานากาเซ็ง, และอ้อมใจ วงษ์มณฑา. (2551). การพัฒนาคุณภาพ
การจัดการศึกษาตามวิถีอิสลามในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม เพื่อบูรณภาพสังคมในสามจังหวัด
ชายแดนภาคใต้. รายงานวิจัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์, เครือศรี วิเศษสุวรรณภูมิ, และอนุศักดิ์ ตั้งปณิธานวัฒน์. (2553). การส่งเสริมและพัฒนา
นวัตกรรมเครือข่ายการเรียนรู้ของครูและบุคลากรทางการศึกษา เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนในสามจังหวัด
ชายแดนภาคใต้. รายงานวิจัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ชวน ภารังกูล. (2552). นวัตกรรมบริหารโรงเรียนชายแดนภูมิภาคตะวันตก. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต
สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชำนิ ยิ่งวัฒนา. (2556). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาขนาดเล็ก
ที่มีครูไม่ครบชั้นในภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. 13(1).61-77
ถาวร เส้งเอียด. (2550). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษาในจังหวัดชายแดนภาคใต้
สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชา
การบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทิฆัมพร สมพงษ์, วุฒิชัย เนียมเทศ, เอกรินทร์ สังข์ทอง, และเรชา ชูสุวรรณ. (2559). การบริหารสถานศึกษา
ในสังคมพหุวัฒนธรรม ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารหาดใหญ่วิชาการ. 14(1), 97-107.
ธนากร โชติพรม. (2551). สงครามทางยุทธศาสตร์การก่อความไม่สงบ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กองอุปกรณ์สถาบัน
วิชาการทหารบกชั้นสูง.
นฤทธิ์ แสงสุขสว่าง. (2552). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลองค์การของโรงเรียน สังกัด
กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นูรมาน จินตารา, สุรชัย ไวยวรรณจิตร, นภดล อนันทอภิพงษ์, รุ่งโรจน์ ชอบหวาน, และวรพงษ์ เจริญวงศ์.
(2555). การปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมและวินัยของเด็กและเยาวชนในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ : ปัตตานี ยะลา
นราธิวาส. นนทบุรี: สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและหราบปรามการทุจริตแห่งชาติ.
พิไลวรรณ แตงขาว. (2556). การพัฒนาตัวบ่งชี้ประสิทธิผลของโรงเรียนมัธยมศึกษาที่มีอัตราการแข่งขันสูง
สังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.
(2). 82-95.
วันเพ็ญ บุรีสูงเนิน. (2552). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตพัฒนา
พื้นที่ชายฝั่งทะเลตะวันออก. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา
มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุนีรัตน์ เอี่ยมประไพ. (2556). การศึกษาประสิทธิผลของการประถมศึกษา ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการศึกษา
ขั้นพื้นฐาน โดยใช้รูปแบบระดับชั้นลดหลั่นเชิงเส้น. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์
ในพระบรมราชูปถัมภ์. 8(3). 1-10.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2552). สภาพการบริหารจัดการศึกษาในจังหวัดชายแดนภาคใต้. (พิมพ์ครั้งที่ 2).
รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: วี.ที.ซี. คอมมิวนิเคชั่น.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 1. (2560). รายงานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเฉลี่ยของ
ผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติ ระดับประถมศึกษาปีที่ 6. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
ประถมศึกษาปัตตานี เขต 1.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2558). รายงานสรุปผลการประเมิน
คุณภาพภายนอกรอบสามของสถานศึกษา ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2557.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).
สำนักผู้ตรวจราชการประจำเขตตรวจราชการที่ 12. (2550). เสียงสะท้อนจากครูใต้. ยะลา: สำนักผู้ตรวจราชการ
ประจำเขตตรวจราชการที่ 12.
อัญชนา พานิช. (2550). องค์ประกอบประสิทธิผลองค์การของมหาวิทยาลัยราชภัฎ. วิทยานิพนธ์
ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อารีผีน เทพลักษณ์. (2551). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้.
วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
Bass, B.M. (1985). Leadership and performance Beyond Expectations. New York: Free Press.
Cole, P.G., & Chan, L. (1994). Teaching Principle and Practice Sidney. Australia: Prentice Hall
of Australia pty Ltd.
Hoy, W.K., & Miskel, C.G. (2001). Education Administration : Theory-Research Practice. (6th ed).
New York: McGraw-Hill.
Hoy, W.K., & Miskel, C.G. (2013). Educational Administration. New York: McGraw-Hill.
Lee, J., & Shute, V. (2010). Personal and Social-Contextual Factors in K-12 Performance. An
Integrative Perspective on Student Learning. Educational Psychologist. 45(3). 185-202.
Lunenburg, F.C., & Ornstien, A.G. (2000). Educational Administration: Concept and Practice.
(3rd ed). New York: Maple - Vailbook.
Marley, L.W. (2003). Effective Leadership Behaviors of Two Selected High School Principals with
Successful Professional-technical Program: A Case Study. Dissertation Abstract
International. 43-2583-A.
Marzano, R. J. (2000). A new era of school reform: going where the research takes us. Aurora,
Co: Mid. Continent Research for Education Learning.