Good Governance, Organizational Culture on Organizational Effectiveness of the Municipalities in the Southern Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of the research was to study the relationship between administration of good governance and organizational culture which affecting on organizational effectiveness of management in terms of the balanced score card of municipalities in southern region of Thailand.
1คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่
1Faculty of Political Science, Hatyai University
This quantitative research used questionnaire as the main research instrument. The 87 municipalities in 14 southern provinces of Thailand were selected as sampling. Based on simple random and multistage random method from 374 of totality. Data was collected by structured questionnaires which were designed according of good governance, organizational culture and organizational effectiveness factors. The key informants were in executive position of municipality, consisting of 87 mayors and 87 municipal clerks of municipalities, giving 174 executives in total. Analysis of data was done by using package program for social research. Multiple regression analysis was used to this study.
The results of the research showed that according to multiple regression equation, good governance and organizational culture correlated with the organizational effectiveness of municipalities in southern region of Thailand. It was statistically significant at .001 level. Missionary culture influenced the organizational effectiveness of municipalities in southern region of Thailand with statistical significance of .001. Concerning the good governance principles of management, it affected organizational effectiveness of municipalities in southern region of Thailand at .01 level of significance. All of these factors could explain the organizational effectiveness of municipalities in southern Thailand were 56.80 percent.
Article Details
References
กมลลักษณ์ ธนานันต์เมธี. (2559). อิทธิพลของธรรมาภิบาลและวัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิผลองค์การขององค์การ
บริหารส่วนตำบลในเขตภาคเหนือของประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2559, จาก https://www.ar.or.
th/ImageData/Magazine/10041/DL_EN_10241.pdf? t=636161968521291011.
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2560). ข้อมูลจำนวนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. สืบค้นเมื่อ 6 มกราคม 2561, จาก https://
www.dla.go.th/work/abt/
กาญจนา เกสร. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
ประถมศึกษาปทุมธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการบริหารการศึกษา
คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
เจตน์สฤษฎิ์ สังขพันธ์. (2554). โมเดลเชิงสาเหตุผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในภาวะรอพินิจของนักศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
วิทยาเขตหาดใหญ่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนามนุษย์และสังคม มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
เจตน์สฤษฎิ์ สังขพันธ์, ชุติมา หวังเบ็ญหมัด, รัชตา ธรรมเจริญ, สิริลักษณ์ ทองพูน, ปกรณ์ ลิ้มโยธิน, นิวัตน์ สวัสดิ์แก้ว
และคณะ. (2559). ความพึงพอใจของนักศึกษาในการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ ประจำปี 2557.
การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ และนานาชาติ ครั้งที่ 7 วันที่ 23 มิถุนายน 2559 มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. สงขลา.
ณัฐปคัลภ์ ญาณมโนวิศิษฏ์. (2558). การนำหลักธรรมาภิบาลไปปฏิบัติขององค์การบริหารส่วนตำบลจังหวัดฉะเชิงเทรา. สืบค้นเมื่อ
พฤศจิกายน 2559, จาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/apheitjournals/article/download/35286/
ตาบทิพย์ ไกรพรศักดิ์. (2555). ธรรมาภิบาลในฐานะปัจจัยสภาพแวดล้อมสู่ความสำเร็จในการบริหารจัดการ: บทตรวจสอบ
ระหว่างประเทศ. สืบค้นเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2559, จาก https://www.lib.Ku.ac.th/KUCONF/2555/KC4915009.pdf.
ถวิลวดี บุรีกุล และคณะ. (2545). โครงการศึกษาเพื่อพัฒนาดัชนีวัดผลการพัฒนาระบบบริหารจัดการที่ดี. นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.
ถวิลวดี บุรีกุล และคณะ. (2549). ทศธรรม: ตัวชี้วัดการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี. นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.
ทิพวัลย์ พันธ์จันทึก. (2558). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและวัฒนธรรมองค์การที่มีต่อผลการดำเนินงานขององค์การ:
กรณีศึกษามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์และ
วิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ธณัฐพล ชะอุ่ม. (2558). การบริหารจัดการที่มีผลต่อประสิทธิผลของเทศบาลตำบลในเขตภาคกลางของประเทศไทย. สืบค้น
เมื่อ 25 มิถุนายน 2560, จาก https://www.research-system.siam.edu/2013-12-20-03-59/2407-2015-12-04-02-54-7
ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฎอุบลราชธานี.
พระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. 2496 และที่แก้ไขเพิ่มเติมถึง (ฉบับที่ 13) พ.ศ. 2552. ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 70 ตอนที่ 14.
ระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการสร้างระบบบริหารกิจการบ้านเมืองและสังคมที่ดี พ.ศ. 2542. ราชกิจจานุเบกษา.
เล่มที่ 116 ตอนที่ 633.ศรีสกุล เจริญศรี, ไชยา ยิ้มวิไล, และปิยากร หวังมหาพร. (2559). ธรรมาภิบาล วัฒนธรรมองค์การ กับประสิทธิผลองค์การของหน่วยงานในสังกัดสำนักงานผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ. วารสารช่อพะยอม, 27(1), 57-72.
ศิรินันท์ ทิพย์เจริญ. (2555). ธรรมาภิบาลกับการบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่ในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทย. วารสารสห
วิทยาการวิจัย, 1(2), 97-103.
สมชาย น้อยฉ่ำ, นิคม เจียรจินดา และชัชวลิต เลาหวิเชียร. (2559). ธรรมาภิบาลกับประสิทธิผลในการบริหารงานตามหลักการ
ประเมินแห่งดุลยภาพของเทศบาลนครเจ้าพระยาสุรศักดิ์ อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี. วารสารเกษมบัณฑิต. 17(2),
-48.
สุเมธ แสงนิ่มนวล. (2556). ต้นแบบการบริหารจัดการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 3 ธันวาคม
, จาก www.kpi.ac.th/media/pdf/M7_264.pdf
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2552). คู่มือการจัดระบบการกำกับดูแลองค์การภาครัฐตามหลักธรรมาภิบาล
ของการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี (Good Governance Rating). กรุงเทพฯ: พรีเมียร์โปร.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2555). สรุปผลการประชุมคณะรัฐมนตรีวันที่ 24 เมษายน 2555 เรื่องข้อเสนอ
แผนการส่งเสริมและพัฒนาธรรมาภิบาลในภาคราชการ เพื่อการบริหารกิจการ บ้านเมืองที่ดีอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ:
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ.
Ahmad, M.S. (2012). Impact of Organizational Culture on Performmance Management Practices in Pakistan.
Business Intelligence Journal, 5(1), 50-55.
Denison, D.R. (1990). Corporate Culture Organizational Effectiveness. New York: John Wiley & Sons.
Denison, D. R., Haaland, S. & Goelzer, P. (2003). Corporate Culture and Organizational Effectiveness: Is
There a Similar Pattern around the World? Advances in Global Leadership, 3, 205-227.
Scholz, C. (1987). Corporate Culture and Strategy The Problem of Strategic Fit. Academy of Management
Journal, 20(4), 78-87.