ประสิทธิผลการสื่อสารการตลาดออนไลน์ของธุรกิจขนาดเล็กตามมุมมองของผู้บริโภค

Main Article Content

พิเชษฐ์ พรหมใหม่

บทคัดย่อ

DOI : 10.14456/pnuhuso.2023.7


        การสื่อสารการตลาดออนไลน์เป็นเครื่องมือทางการตลาดที่ได้รับความนิยมเพิ่มมากขึ้นเนื่องจากสามารถเข้าถึงผู้บริโภคได้ง่าย การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิผล การสื่อสารการตลาดออนไลน์ของธุรกิจขนาดเล็กตามมุมมองของผู้บริโภค เปรียบเทียบประสิทธิผลการสื่อสารการตลาดออนไลน์จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลและศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบ การดำเนินชีวิตยุคดิจิทัลกับประสิทธิผลการสื่อสารการตลาดออนไลน์ตามมุมมองของผู้บริโภค กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนในจังหวัดสงขลาที่เคยซื้อสินค้าออนไลน์จากธุรกิจขนาดเล็ก จำนวน 390 คน ผู้วิจัยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวและการวิเคราะห์สหสัมพันธ์พหุคูณ ผลการวิจัย พบว่า ผู้บริโภคส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 60.8) อายุต่ำกว่า 25 ปี (ร้อยละ 64.4) กำลังศึกษาระดับปริญญาตรี (ร้อยละ 69.5) เป็นนักเรียนนักศึกษา (ร้อยละ 52.1) ประกอบอาชีพอิสระหรือทำธุรกิจส่วนตัว (ร้อยละ 19.2) และมีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนต่ำกว่า 5,000 บาท (ร้อยละ 35.1) ผู้บริโภคประเมินประสิทธิผลการสื่อสารการตลาดออนไลน์ของธุรกิจขนาดเล็กในจังหวัดสงขลา โดยภาพรวมในระดับมาก (X= 3.83) ผู้บริโภคที่มีรายได้ต่างกันมีการประเมินประสิทธิผล การสื่อสารการตลาดออนไลน์ของธุรกิจขนาดเล็กแตกต่างกัน (F = 4.932) นอกจากนี้ยังพบว่ารูปแบบการดำเนินชีวิตยุคดิจิทัลมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับประสิทธิผลการสื่อสารการตลาดออนไลน์ โดยภาพรวมของธุรกิจขนาดเล็ก (r = 0.730) ดังนั้นผู้ประกอบการธุรกิจขนาดเล็กควรให้ความสำคัญกับการสื่อสารการตลาดออนไลน์ให้มากขึ้นเนื่องจากผู้บริโภคในปัจจุบันมีรูปแบบการดำเนินชีวิต แบบดิจิทัลมากขึ้น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
พรหมใหม่ พ. (2023). ประสิทธิผลการสื่อสารการตลาดออนไลน์ของธุรกิจขนาดเล็กตามมุมมองของผู้บริโภค. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(2), 115–133. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/pnuhuso/article/view/264424
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กิตติกร คัมภีรปรีชา. (2557). ประสิทธิผลของการพัฒนาบุคลากรทางการศึกษา โดยเน้นการเรียนรู้ด้วยตนเองที่เกิดกับการทำงานเป็นทีม. กลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 1 สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.

กรุงศรีเอสเอ็มอีโฟกัส. (2562). 3 ปัญหาที่เกิดจาก SMEs วางแผนบัญชีผิด. สืบค้นจาก https:// sme.ktb.co.th/sme/productListAction.action?command=getDetail&cateMenu=KN

จีรนันท์ สุธิตานนท์. (2561). รูปแบบการดำเนินชีวิตของลูกค้ากลุ่มเจนเนอเรชั่นวายที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อสินค้าประเภทเสื้อผ้าแฟชั่น (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, ปทุมธานี.

ทิพวรรณ วงษ์ทองคำ, ไพบูรณ์ คะเชนทรพรรค และสันทัด ทองรินทร์. (2560). การสื่อสารการตลาดออนไลน์ที่ส่งผลต่อการซื้อสินค้าจากลาซาด้าของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารนิเทศศาสตร์ มสธ., 9(2), 1-16

นิตยสารมาเก็ตเทียร์. (2562). โฆษณา 2019 สื่อไหนเติบโตสูงสุด. สืบค้นจาก https://marketeer online.co/archives/91900

นัฏศมน จิตรศิลป์โสภณ. (2563). ประสิทธิผลของการสื่อสารการตลาดดิจิทัลกรณีศึกษาผลิตภัณฑ์ ชุดชั้นในชาย (การค้นคว้าอิสระนิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพฯ.

บุหงา ชัยสุวรรณ. (2558). การสื่อสารการตลาดผ่านสื่อสังคม : ภาพรวมและกรอบแนวความคิด.วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า, 2(1), 173-198.

บุญเลิศ อรุณพิบูลย์. (2557). แนวปฏิบัติการพัฒนาเว็บไซต์. สืบค้นจาก http://www.thailibrary.in.th/ 2014/03/11/web-standard/

พิริยะ เงินศรีสุข และเสรี วงศ์มณฑา. (2563). แนวทางการพัฒนาการสื่อสารการตลาดแบบดิจิทัลสำหรับนักท่องเที่ยว 4.0. วารสารรัชต์ภาคย์,14(34), 313-321.

ภูษณ สุวรรณภักดี และวิลาวัลย์ จันทร์ศรี. (2561). อิทธิพลของความไว้วางใจ ทัศนคติ และ ส่วนประสมทางการตลาดต่อการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้าแฟชั่นผ่านสื่อสังคมออนไลน์ของผู้บริโภคในจังหวัดสงขลา. วารสารเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 10(2), 21-38.

เศรษฐพงค์ มะลิสุวรรณ. (2563). ระบบโทรคมนาคมเชื่อมโลกสู่เครือข่ายสังคม (Social Networking). สืบค้นจาก http://phatrsa.blogspot.com/2010/09/social-networking.html

สุทินา หิรัญประทีป. (2558). ประสิทธิผลของการสื่อสารการตลาดออนไลน์สำหรับกลุ่มเยาวชนของธุรกิจดนตรีในประเทศไทย (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพฯ.

สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2560). รายงานสถานการณ์วิสาหกิจขนาดกลางเเละขนาดย่อมปี 2560. สืบค้นจาก http://www.sme.go.th/upload/mod_download/download-20171124082136.pdf

สำนักนโยบายและวิชาการกิจการกระจายเสียงและโทรทัศน์. (2562). อิทธิพลของสื่อโฆษณาต่อการตัดสินใจซื้อของคนไทย. สืบค้นจาก https://broadcast.nbtc.go.th/bcj

อัฐพล วุฒิศักดิสกุล. (2560). การสื่อสารการตลาดดิจิทัลกับการตัดสินใจใช้บริการขนส่งออนไลน์ (Online Messengers) ผ่านแอพพลิเคชั่นของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพฯ.

Assael, H. (1998). Consumer Behavior and Marketing Action. Cincinnati, Ohio: International Thompson Publishing.

Cochran, W.G. (1977). Sampling Techniques (3d ed.). New York: John Wiley and Sons Inc.

EnuSambyal, M., & Taranpreet, K. M. (2017). Online Marketing Communication. Biz and Bytes, 8.

Hawkins, D. I., Best, R. J., & Coney, K. A. (1998). Consumer Behavior: Building Marketing Strategy (7thed.). Boston: McGraw-Hill.

Kotler, P. (2016). Marketing 4.0 moving from traditional to digital. USA.:Wiley.

Lewis, E., & Elmo, S. (1898). AIDA Sale funnel. Retrieved from http://www.provenmodels.com/54 7/aida-sales-funne/st.-elmo-lewis,-elias

Parikh, A., & Deshmukh, S. (2013). Search Engine Optimization. International Journal of Engineering Research and Technology, 11(2), 3146.

Solomon, M. (2013). Consumer Behavior: Buying, having and being (10thed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.

Swain, W. N. (2004). Perceptions of IMC after a decade of development: who's at the wheel, and how can we measure success?". Journal of Advertising Research, 44(1), 46.

Wang, Q., Chen, W., & Liang, Y. (2011.) The Effects of Social Media on College Students. MBA Student Scholarship. Retrieved from https://scholarsarchive.jwu.edu/mba_student/5