การสร้างคู่มือฝึกอบรมสำหรับพัฒนาคุณลักษณะอาสาสมัครพิทักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมหมู่บ้าน จังหวัดตราด

Authors

  • พงศ์อมร คชศิลา หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาสิ่งแวดล้อมศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์
  • สุนทรี จีนธรรม หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาสิ่งแวดล้อมศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์
  • รองศาสตราจารย์ ดร.วินัย วีระวัฒนานนท์ หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาสิ่งแวดล้อมศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์

Keywords:

คู่มือฝึกอบรม, อาสาสมัครพิทักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

Abstract

The research aimed to 1) create the training manual to develop the characteristics of natural resource and village environment protection volunteers, 2) compare the knowledge of natural resource and village environment protection volunteers during before, after and follow up the training. This research used mixed methods and divided into two phases. Phase 1: create the training manual to develop characteristics of natural resource and village environment protection volunteers. Phase 2: development of characteristics of natural resource and village environment protection volunteers in the area of Huang Namkhao sub district, MuangTrat district, Trat province by using 30 volunteers, 16 hours. The research instrument was evaluation form on training of natural resource and village environment protection volunteers. The qualitative data were analyzed by content analysis and compare the knowledge of natural resource and village environment protection volunteers during before, after and follow up the training by statistics of gif.latex?\bar{X}, S.D. and t-test. The findings were as follows: 1. The training manual to develop the characteristics of natural resource and village environment protection volunteers revealed that it was appropriate quality to apply in the setting up activities for the development of natural resource and village environment protection volunteers at the highest level (gif.latex?\bar{X}= 4.70, S.D. = .46). 2. The comparisons of the knowledge of natural resource and village environment protection volunteers during before, after and follow up the training by using training manual in the area of Huang Namkhao sub district, Muang Trat district, Trat province by using 30 volunteers, 16 hours revealed that they had score at a mean of 23.43 before training and mean after training at 34.87 while the mean during follow up at 33.50 so that the knowledge after training had higher than before training at a statistical significance level of .01.

References

1. กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม. (2558). ระเบียบกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ว่าด้วยอาสาสมัครพิทักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมหมู่บ้าน พ.ศ. 2558. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก http://www.deqp.go.th/
2. กิตติ ยงค์สงวนชัย สุนทรี จนีธรรม และ ปัณณ์รภัส ถกลภักดี. (2559). “การพัฒนาชุดฝึกอบรมด้านการอนุรักษ์ปาชายเลนสำหรับยุวอาสารักษ์บางปู ที่ศูนย์การศึกษาธรรมชาติกองทัพบก (บางปู) เฉลิมพระเกียรติ 72 พรรษา มหาราชินี. ”วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี. 8 (2), 55-56.
3. เกียรติภูมิ จันเต สุนทรี จีนธรรม และ ปัณณ์รภัส ถกลภักดี. (2559). “การพัฒนาศูนย์สิ่งแวดล้อมศึกษาด้านภูมิปัญญาการอนุรักษ์ผึ้งสายพันธุ์ชันโรง ตำบลปัถวี อำเภอมะขาม จังหวัดจันทบุรี.” วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มศว. 11(1), 2.
4. เกษม จันทร์แก้ว. (2536). สิ่งแวดล้อมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : อักษรสยามการพิมพ์.
5. ธงชัย นลิคา. (2555). การศึกษาและส่งเสริมคุณลักษณะนักสิ่งแวดล้อมศึกษาสำหรับนิสิตปริญญาตรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดษุฎีบัณฑิต สาขาวิชาสิ่งแวดล้อมศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
6. บุญเชิด ภิญโญอนนัตพงษ์. (2545). การพัฒนาเครื่องมือสำหรับการประเมินทางการศึกษา. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
7. ไพฑูรย์ สุขศรีงาม. (2551). การเรียนรู้ตามกลุ่มสร้างสรรค์ความรู้ (Constructivism). เอกสารประกอบการสอน วิทยาศาสตร์ศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
8. วราพร ศรีสุพรรณ.(2536). สิ่งแวดล้อมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิโลกสีเขียว.
9. วิจิตร อาวะกุล. (2540). การฝึกอบรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์.
10. วินัย วีระวัฒนานนท์. (2546). สิ่งแวดล้อมศึกษา (ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร : โอ.เอส. พริ้นติ้ง เฮาส์.
11. วินัย วีระวัฒนานนท์. (2553). นักสิ่งแวดล้อมศึกษามืออาชีพ. พิษณุโลก : พิษณุโลกดอทคอม.
12. สมนึก ภัททิยธนี. (2546). การพัฒนาชุมชน. ขอนแก่น : คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลยัขอนแก่น.
13. สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2544). การสร้างมาตรวัดในการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร : ภาพพิมพ์.
14. UNESCO. (1996). Learning for a Sustainable Environment: An Agenda for Teacher Education in Asia and the Pacific. Bangkok: UNESCO Principal Regional Office for Asia and the Pacific.
15. Wilke, et al. (1987). Environmental Education Programme, Environmental Education Series No.25. UNESCO Division of Science, Technical and Environmental Education Paris.

Downloads

Published

2018-11-30

How to Cite

คชศิลา พ., จีนธรรม ส., & วีระวัฒนานนท์ ร. ด. (2018). การสร้างคู่มือฝึกอบรมสำหรับพัฒนาคุณลักษณะอาสาสมัครพิทักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมหมู่บ้าน จังหวัดตราด. Pathumthani University Academic Journal, 10(2), 137–143. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/ptujournal/article/view/177538