ผลกระทบจากประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนต่อคุณภาพชีวิต ของเกษตรกรไทยตามแนวพรมแดนติดกับประเทศเพื่อนบ้าน : กรณีอำเภอเชียงแสนและอำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย

Authors

  • ดร.พิพัฒน์ ไทรฟัก อาจารย์ประจำ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี

Keywords:

ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน, คุณภาพชีวิตเกษตรกร, พรมแดนประเทศเพื่อนบ้าน

Abstract

ASEAN Economic Community (AEC) was established for the purposes of survival and competitive ability of the ASEAN countries. The integration will bring economic and political negotiation power to the 10 member countries, consisting of Thailand, Malaysia, Indonesia, Philippines, Singapore, Brunei-Darussalam, Cambodia, Laos, Myanmar, and Vietnam. AEC was formerly launched on 31 December 2015 under the agreements stipulating its strategies: the region with communal marketing and production base, the region with high competitive ability, the region with equal economic development, and the region compatible with the world's economy. However, many factors throughout the year has caused the AEC rules and regulations not effective to the quality of life and agricultural community in the borderline. Therefore, a notion arised that Thailand will continue its membership and cooperation along the agreements and AEC blueprint despite that it should be a leading country of a sub-region consisting of 6 member countries: Cambodia, Laos, Myanmar, Malaysia, Thailand and Vietnam

References

1. โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (UNDP) ประจำประเทศไทย. (2550). รายงานการพัฒนาคน ของประเทศไทย ปี 2550 : เศรษฐกิจพอเพียงกับการพัฒนาคน. กรุงเทพฯ: คีน พับบลิชชิ่ง (ประเทศไทย) จำกัด.
2. ชาย โพธิสิตา. (2549). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์ พับบลิชชิ่ง.
3. ถวิลวดี และ เมธิศา. (2550). การสนทนากลุ่ม: เทคโนโลยีเพื่อการมีส่วนร่วมและการเก็บข้อมูล เพื่อการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2) กรุงเทพฯ: งานดี กราฟฟิก.
4. นิศา ชูโต. (2545). การวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: บริษัท แมท็ส์ปอยท์ จำกัด.
5. ณรงค์ โพธิ์ พฤกษานันท์ (2556). ระเบียบวิธีวิจัย. กรุงเทพฯ: เอ็กชเปอร์เน็ท.
6. อารง สุทธาศาสน์. (2527). ปฏิบัติการวิจัยสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: เจ้าพระยาการพิมพ์.
7. อารง สุทธศาสน์. (2549, กรกฎาคม - ธันวาคม). “การทำวิทยานิพนธ์ทางสังคมศาสตร์ระดับปริญญาโท และปริญญาเอก วิทยานิพนธ์กับบัณฑิตศึกษา” วารสารคนกับสังคม. มหาวิทยาลัยปทุมธานี ปีที่ 1 ฉบับที่ 1. กรุงเทพฯ: ศรีทองคำการพิมพ์.
8. Denzin, N. K. (1978). The Research Act: A Theoretical to Social cultural Method. Chicago: Aldine Publishing Co.
9. Khan, M. E., and Manderson, L. (1992). Focus Groups in Tropical Diseases Research. Health Policy and Planning.
10. Miller, A., and Dess, G. G. (1996). Strategic Management. 2nd Ed. New York: McGraw-Hill.
11. Morgan, D. L. (1997). Focus Groups as Qualitative Research. London: Sage Publication.
12. Stewart, D. W., and Shamdasani, P. N. (1990). Focus Groups: Theory and Practice. Newbury Park, CA: Sage Publications, Inc.

Downloads

Published

2018-05-31

How to Cite

ไทรฟัก ด. (2018). ผลกระทบจากประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนต่อคุณภาพชีวิต ของเกษตรกรไทยตามแนวพรมแดนติดกับประเทศเพื่อนบ้าน : กรณีอำเภอเชียงแสนและอำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย. Pathumthani University Academic Journal, 10(1), 171–182. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/ptujournal/article/view/181064