SOCIAL WELFARE FOR THE ELDERLY IN UBON RATCHATHANI

Authors

  • Nithit Thanee

Keywords:

The Elderly , Social Welfare , Ubon Ratchathani

Abstract

This research aimed to evaluate the social welfare of elderly people in Ubon Ratchathani province. The participants consisted of 800 elderly people, gathered data by multistage random sampling. The index of item objective congruence was 0.97-1.00. The Cronbach’s alpha coefficient was 0.84. Data was analyzed using descriptive statistics.

The research results revealed that the majority of participants were female (65.1%) and young old and middle old had similar proportions (40.6% and 37.4 % respectively). Most of them married (54.7), primary level or not educated (90%). More than half of participants were farmers (51.6%), their main income came from social welfare was the pension (84.0%), chronic diseases (61.4%) and universal coverage schemes (84.2%).  Social welfare provision for elderly people presented that in overall, medical welfare was the approach that provided congruence services with elderly needs. The elderly receives free medical care under the government’s universal health coverage funds. For income, it was found that the state allocated subsistence allowances at suitable times. However, the participants needed funding and advice and career skills. The majority of participants receive less residential welfare than needed. The government has improved accommodation and the environment is insufficient. In terms of recreation, most participants participated in important social events. According to social security found that the funeral assistance and legal assistance were insufficient. However, welfare for building services and network support, especially providing care for the elderly from public health volunteers of caregivers and establishing the elderly club, was not congruence with elderly needs.

Overall, the setting of standards for providing social welfare for the elderly was coverage. However, for operations, some welfare provisions are insufficient to meet the needs of elderly people. The research recommendations that it can be used as a guideline for developing social welfare for the elderly in congruence with changing of social and needs of elderly people.

References

กนกกร ไร่คลองครุ. (2558). “การจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุของเทศบาลตําบลศรีประจันต์ อําเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี”. วารสารสุขศึกษา. ปีที่ 38 เล่มที่ 129 (มกราคม -เมษายน 2558).

กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2548). มาตรฐานการสงเคราะห์ผู้สูงอายุ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก http://www.dla.go.th/work/e_book/eb1/stan16/16.htm

กรมสุขภาพจิต. (2563). 93 วันสู่สังคม"คนชรา" 5 จังหวัด? คนแก่เยอะสุด-น้อยสุด. [ออนไลน์]เข้าถึงได้จาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=30453

ญาณี แสงสาย และคนอื่น ๆ. (2555). “ความต้องการบริการสวัสดิการสังคมของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบล ในจังหวัดอุบลราชธานี”. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม. ฉบับการประชุมวิชาการครบรอบ 25 ปี วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีนครพนม มหาวิทยาลัยนครพนม. หน้า 78-86.

วันชัย ชูประดิษฐ์. (2555). การศึกษาความต้องการสวัสดิการสังคมของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตําบลลําทับ อําเภอลําทับ จังหวัดกระบี่. การค้นคว้าอิสระปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์.

วัลลภ รัฐฉัตรานนท์. (2562). “การหาขนาดตัวอย่างที่เหมาะสมที่เหมาะสมสำหรับการวิจัยมายาคติในการใช้สูตรของทาโรยามาเน และเครจซี-มอรืแกน”. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. ปีที่ 6 ฉบับที่ 1. หน้า 27-28.

ศานติกร พินยงค์. (2564). “ปัญหาและความต้องการของผู้สูงอายุและผู้ดูแลผู้สูงอายุต่อการจัดสวัสดิการชุมชน : กรณีศึกษาตำบลลำเหย อำเภอดอนตูม จังหวัดนครปฐม”. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. ปีที่ 11 ฉบับที่ 1 (มกราคม-เมษายน 2564).

สำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 1-12. (2558). รายงานการวิจัยเรื่องการจัดสวัสดิการที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุในแต่ละช่วงวัย. สำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 12. กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.

สุนทร ปัญญะพงษ์ และคนอื่น ๆ. 2564. “แนวทางการจัดสุขสวัสดิการสังคมในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ บ้านเสี้ยวน้อย ตำบลบ้านเล่า อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ”. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ. ปีที่ 3 ฉบับที่ 1 (มกราคม-เมษายน 2564).

สรวุฒิ ศรีสุพจน์ กฤษณะ ดาราเรือง และ สมเดช สิทธิพงษ์พิทยา. 2562. “การพัฒนาการจัดสวัสดิการผู้สูงอายุของเทศบาลตำบลในเขตพื้นที่ภาคตะวันตกของประเทศไทย”. วารสารการวัดผลการศึกษา. ปีที่ 36 ฉบับที่ 100 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2562).

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2564). จำนวนและสัดส่วนประชากรจากการทะเบียนจำแนกตามกลุ่มอายุ (วัยเด็ก วัยแรงงาน วัยสูงอายุ) เพศ ภาค และจังหวัด พ.ศ. 2554-2563. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก http://statbbi.nso.go.th/staticreport/page/sector/th/01.aspx

อรรถพงค์ คชศักดิ์. (2562). แนวทางการจัดสวัสดิการการเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่องค์การบริหารส่วนตาบลเขาชัยสน อำเภอเขาชัยสน จังหวัดพัทลุง. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยทักษิณ

Lwanga S.K., Leeshawn S. (1991). Sample size determination in health studies:

A practical manual. [Online]. From: https://apps.who.int/iris/handle/10665/40062

Downloads

Published

2022-06-26

How to Cite

Nithit. (2022). SOCIAL WELFARE FOR THE ELDERLY IN UBON RATCHATHANI. Pathumthani University Academic Journal, 14(1), 99–118. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/ptujournal/article/view/255441