BRINGING THAI WISDOM TO EDUCATIONAL INSTITUTIONS: LEARNING AND TEACHING CONTEXT
Keywords:
Role and of professional nurses , Emergency receiving and referring, Emergency patients , Emergency operation unitsAbstract
The article “Bringing Thai Wisdom to Educational Institutions: Learning and Teaching Context” explores approaches for integrating Thai wisdom into educational institutions by studying and analyzing it within the context of teaching and learning. This includes examining curricula and related documents, understanding the students, and analyzing various aspects of student data. It further involves developing lesson plans, expanding details into practical applications, organizing teaching and learning activities, and assessing and evaluating learning outcomes. The study is based on documentary research, with the collected data summarized and analyzed. This study finds that educational institutions, there should be appropriate measures to effectively incorporate Thai wisdom into teaching and learning. The implementation approach includes thoroughly studying the curriculum and its accompanying documents, as well as conducting curriculum analysis meetings. The goal is to clarify the curriculum’s objectives and the content of each course and to develop suitable lesson plans. Teachers must transform the curriculum into teaching, getting to know the students and analyzing their various characteristics, such as knowledge, abilities, and challenges, to find ways to develop both the class as a whole and individual student. Lesson planning involves expanding the curriculum details into practice by clearly defining activities and timelines, ensuring they can be implemented effectively. Lesson planning is carried out on a per-subject or per-class basis. Teachers need to create a learning approach that focuses on student-centered learning, encourages the expression of opinions, and emphasizes analytical thinking. Lastly, the assessment of learning outcomes should be broad and employ multiple methods, allowing for accurate evaluation. Teachers must ensure that the set objectives result in students achieving learning outcomes in three domains: cognitive, affective, and psychomotor.
References
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2564). การจัดการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร : วีพรินท์.
ปรัชญา เวาสารัรช์. (2559). การปฏิรูปการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร : สถาบันวิถีทรรศน์.
ภาณุวัฒน์ ภักดีวงศ์. (2560). ภูมิปัญญาไทยกับการพัฒนาการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เลขาธิการสภาการศึกษา,สำนักงาน. (2563). แนวทางการนำภูมิปัญญาไทยเข้าสู่กระบวนการเรียนรู้นอกระบบโรงเรียนและการเรียนรู้ตามอัธยาศัย. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
วารีรัตน์ แก้วอุไร. (2566).การพัฒนาหลักสูตร: จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). พิษณุโลก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ศึกษาธิการ, กระทรวง. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภา.
ส. ศิวรักษ์. (2561). ปรัชญาการศึกษา : ศาสตร์และศิลป์แห่งการปฎิรูปการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มูลนิธิเด็ก.
เอกวิทย์ ณ ถลาง. (2544). ภาพรวมภูมิปัญญาไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์อมรินทร์.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 ผศ.ดร.ศรัณยพงศ์ โชติวรรณ์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่อง เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว