การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ จังหวัดสิงห์บุรี

ผู้แต่ง

  • กุลิศรา ปิ่นทอง นักศึกษาหลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชานโยบายสาธารณะและการจัดการ มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต
  • สุชีพ พิริยสมิทธิ์
  • เดชา บัวเทศ

คำสำคัญ:

การพัฒนา, คุณภาพชีวิต, ผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ปัญหา อุปสรรค แนวทางแก้ไขใน การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดสิงห์บุรี การเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร การสัมภาษณ์เจาะลึก และการ สังเกต ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพสังคมผู้สูงอายุในจังหวัดสิงห์บุรีได้ก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2557 ผู้สูงอายุบางส่วนยังคงต้องรับการดูแลจากครอบครัว มีรายได้ไม่แน่นอน จากอาชีพเกษตรกรรม มีหน้าที่ต้อง ดูแลบุตรหลาน มีภาระหนี้สิน ขาดการออม และการวางแผนการเงิน 2) ปัญหาอุปสรรคการพัฒนาคุณภาพชีวิตด้าน สังคมของผู้สูงอายุในจังหวัดสิงห์บุรี เกิดจากขาดการสนับสนุนของบุตรหลาน ความรู้สึกไม่มีคุณค่าในตนเอง การ เจ็บป่วยเรื้อรังจากโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ นอกจากนั้นในด้านเศรษฐกิจ พบว่าผู้สูงอายุส่วนใหญ่ไม่ได้ประกอบอาชีพที่ แน่นอน รายได้จึงไม่มั่นคง มีหนี้สินผูกพันครอบครัว ไม่มีรายได้เสริมนอกจากเบี้ยยังชีพที่ได้รับจากรัฐ หน่วยงาน ภาครัฐและหน่วยงาน ที่เกี่ยวข้องยึดระเบียบ กฎหมาย ข้อบังคับ การทำงานจึงแยกเป็นส่วนๆและมีความซ้้าซ้อน ขาดการบูรณาการ 3) กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ควรสนับสนุนแผนงานและ งบประมาณอย่างชัดเจนแก่หน่วยงานที่รับผิดชอบระดับจังหวัด เพื่อจัดกิจกรรมรณรงค์และส่งเสริมชมชมผู้สูงอายุให้ ครอบคลุมทุกระดับ รณรงค์ส่งเสริมผู้สูงอายุเข้าศึกษาในโรงเรียนส้าหรับผู้สูงอายุ โดยใช้หลัก บวร (บ้าน วัด โรงเรียน) การจัดบริการคลินิกผู้สูงอายุในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพต้าบล สร้างรายได้ด้วยการส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่น หน่วยงานภาครัฐที่รับผิดชอบควรบูรณาการ การทำงานร่วมกับหน่วยงานอื่น

เอกสารอ้างอิง

1. จิราพร เกศพิชญวัฒนา. (ม.ป.ป.). การดูแลผู้สูงอายุในภาวะฉุกเฉิน. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
2. ธีระภัทรา เอกผาชัยสวัสดิ์. (2554). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตชุมชนเมืองเพชรบูรณ์ อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
3. นารีรัตน์ จิตรมนตรี และ สาวิตรี ทยานศิลป์. (2551). รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์การทบทวนองค์ความรู้และ แนวทางการจัดระบบสวัสดิการผู้สูงอายุในประเทศไทย. [ออนไลน์]. (กรกฎาคม 1, 2556). เข้าถึงได้จาก http://www.thaicentenarian.mahidol.ac.th/ ECIC/index.php/about-elderly/book/65book06.
4. บรรลุ ศิริพานิช. (2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2558. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายไุทย (มส.ผส.).
5. มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สงูอายุไทย. (2553). รายงานสถานการณ์ผู้สูงอายุไทย ปี พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายไุทย.
6. มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สงูอายุไทย. (2558). รายงานสถานการณ์ผู้สูงอายุไทย ปี พ.ศ. 2558. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายไทย.
7. Hang & Folmar, (2015). Quality of life (Health care). [Online] . form http://en.wikipedia.org/wiki/Quality_of_life_(healthcare)

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2018-11-30

รูปแบบการอ้างอิง

ปิ่นทอง ก., พิริยสมิทธิ์ ส., & บัวเทศ เ. (2018). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ จังหวัดสิงห์บุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 10(2), 107–117. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/ptujournal/article/view/177285