การวัดระดับทักษะในการดำเนินงานด้านการสาธารณสุข

บทคัดย่อ

ทักษะเป็นความชำนาญหรือความสามารถในการกระทำหรือการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับความสามารถทางด้านร่างกาย สติปัญญา หรือสังคม อันเกิดจากการฝึกฝนให้เกิดความถูกต้องความคล่องแคล่ว ความเชี่ยวชาญชำนาญการและความคงทนที่สามารถวัดได้ แบ่งออกเป็น 6 ระดับ ได้แก่      1) การเคลื่อนไหวเชิงกิริยาสะท้อนกลับ 2) การเคลื่อนไหวขั้นพื้นฐาน 3) ความสามารถในการรับรู้        4) สมรรถภาพหรือความสามารถทางด้านร่างกาย 5) การเคลื่อนไหวร่างกายที่ต้องอาศัยทักษะชำนาญ และ 6) การใช้ทักษะร่างกายระดับสูงที่แสดงออกเพื่อการสื่อสาร

           การพัฒนาทักษะพิสัย ประกอบด้วย 7 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การสังเกตการณ์ให้เกิดการรับรู้ข้อมูล 2) การเตรียมความพร้อมของร่างกาย จิตใจและอารมณ์ 3) การฝึกทักษะปฏิบัติเพื่อตอบสนอง    ต่อสิ่งที่รับรู้ 4) ปฏิบัติได้เองจนเกิดความเชื่อมั่น 5) เกิดความชำนาญและปฏิบัติได้โดยอัตโนมัติ            6) สามารถปรับปรุงและประยุกต์ใช้ในสถานการณ์ต่างๆ ได้ 7) เกิดความคิดริเริ่มที่นำไปใช้ตามต้องการ

          การวัดทักษะเป็นการทดสอบตามขั้นตอนหรือรายการทดสอบที่สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ เหมาะสมกับเวลา สภาพแวดล้อมและตรงตามการกำหนดขอบข่ายการปฏิบัติ ด้วยเครื่องมือวัดแบบต่างๆ ได้แก่ แบบทดสอบแบบมาตราส่วนประมาณค่า แบบตรวจสอบรายการ แบบสังเกต คุณสมบัติของเครื่องมือวัดทักษะ มีดังนี้ 1) ความเที่ยงตรง 2) ความเชื่อมั่น 3) อำนาจจำแนก 4) ความเป็นปรนัย 5) ความยากง่าย 6) ประสิทธิภาพ 7) ความลึกซึ้ง 8) ยุติธรรม 9) เฉพาะเจาะจง และ 10) การกระตุ้นยุแหย่หรือน่าสนใจ เครื่องมือวัดใดมีลักษณะครบทั้ง 10 ประการ ถือว่าเป็นเครื่องมือวัดที่ดีเยี่ยม โดยทั่วไปแล้วหากมีคุณสมบัติเพียง 5 ประการ ได้แก่ ความเที่ยงตรง ความเชื่อมั่น อำนาจจำแนก ความยาก และ ความมีประสิทธิภาพ ก็ถือว่าเป็นเครื่องมือวัดที่มีคุณภาพที่ดีแล้ว