ปัจจัยที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี
คำสำคัญ:
การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ, นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ, เกาะสมุยบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี” โดยเป็นการวิจัยแบบเชิงสำรวจ (Survey Research) ซึ่งใช้การวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed Method) คือในเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ โดยกำหนดตัวเลือกของคำตอบไว้เรียบร้อย โดยเก็บแบบสอบถามกับกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ที่เดินทางมาท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในอำเภอเกาะสมุยจังหวัดสุราษฎร์ธานี จำนวน 400 ชุด และแบบสัมภาษณ์ โดยสัมภาษณ์กับเจ้าหน้าที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นผู้รับผิดชอบแหล่งท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในอำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี ผู้ประกอบการธุรกิจท่องเที่ยวในบริเวณแหล่งท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในอำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี รวมทั้งสิ้น 9 คน
ผลการวิจัย พบว่า สถานภาพ อาชีพ รายได้ สัญชาติ ต่างกัน มีพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ
ของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี แตกต่างกัน ปัจจัยแรงจูงใจในการท่องเที่ยว ด้านกายภาพ ด้านวัฒนธรรม และด้านสถานภาพและชื่อเสียง ส่งผลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี และปัจจัยคุณภาพการบริการ ด้านลักษณะทางกายภาพ ด้านความรวดเร็วในการตอบสนอง และด้านสถานภาพและชื่อเสียงส่งผลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติอำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี ผลการสัมภาษณ์ แรงจูงใจในการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพด้านกายภาพ ของอำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี ที่ทำให้นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติตัดสินใจเข้ามาท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ คือ สถานที่ให้บริการเชิงสุขภาพของ อ.เกาะสมุยให้ความรู้สึกผ่อนคลาย การทำสปาเพื่อสุขภาพทำให้รู้สึกผ่อนคลายรู้สึกสบายทั้งร่างกายและจิตใจ วิถีชีวิต ความสะดวกสบาย และธรรมชาติที่สวยงาม ส่วนคุณภาพการบริการในการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพด้านกายภาพของอำเภอเกาะสมุยจังหวัดสุราษฎร์ธานีที่ทำให้นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติตัดสินใจเข้ามาท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ เนื่องจากอุปกรณ์และเครื่องมือที่ให้บริการผ่านมาตรฐานและมีคุณภาพ การให้บริการเชิงสุขภาพของสมุยเป็นที่มีชื่อเสียง ทั้งผลิตภัณฑ์ที่ใช้ก็เป็นธรรมชาติแท้ๆ ผู้ให้บริการที่ผ่านการอบรมมาเป็นอย่างดี พนักงานมีความรู้ในการให้บริการเป็นอย่างดี
เอกสารอ้างอิง
กรมการท่องเที่ยว :กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา
กรมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2559). สถิตินักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่เดินทางเข้าประเทศไทย
ในช่วงเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2559. สืบค้นวันที่ 25 พฤษภาคม 2559, แหล่งที่มา
https://www.tourism.go.th/home/ details/11/221/25516
กองอนุรักษ์การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2545). แผนปฏิบัติการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศแห่งชาติ.
กรุงเทพฯ: กองอนุรักษ์การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
กรมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย, 2545.โคงการศึกษาเพื่อจัดทำปฏิบัติการพัฒนาการท่องเที่ยว กระบี่ ตรัง สตูล และพัทลุง. กรุงเทพมหานคร : สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ
กรมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. 2552. การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. [ระบบออนไลน์].
แหล่งที่มา https://www.tat.or.th (5 กรกฎาคม 2553)
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2559). รายงานสถานการณ์ท่องเที่ยวภายในประเทศไทยปี 2558.
กรุงเทพฯ: กองสถิติและวิจัย การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา :
https://www.siamarchives.com.
ฉลองศรี พิมลสมพงศ์ (2542) การวางแผนและการพัฒนาตลาดการท่องเที่ยว. กรุงเทพมหานคร :
คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ฉัตรยาพร เสมอใจและมัทนียา สมมิ. (2546). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ธรรกมลการพิมพ์.
ชลดา แสนคำเรือง และกิตติพันธ์ คงสวัสดิ์เกียรติ. (2556). ปัจจัยที่ผลต่ออุปสงค์การท่องเที่ยว:
กรณีศึกษา การท่องเที่ยวในจังหวัดเลย, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ณัฐพล ตันติวงศ์ตระกูล. (2554). พฤติกรรมของนักท่องเที่ยวที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกสถานที่
ท่องเที่ยวอำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ถิรพร แสงพิรุณ และสุมนรตี นิ่มเนติพันธ์. (2558). ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยต่อการ จัดบริการ
บ้านพักแบบโฮมสเตย์ในอำเภอเสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา, บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ทวีลาภ รัตนราช. (2553). พฤติกรรมและความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยต่อการท่องเที่ยวเชิง
สัมผัสวัฒนธรรมในรูปแบบโฮมสเตย์ ชุมชนบ้านคลองเรือ อำเภอพะโต๊ะ จังหวัดชุมพร,
หลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการนันทนาการ.
ธัญวรัตน์ อัศยานนท์. (2554). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติในการเลือกใช้บริการที่พัก
แรมในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวทิยาลัยเชียงใหม่.
ธันยา พรหมบุรมย์และดร. นฤมลกิมภากรณ. (2558) ปัจจัยที่มีผลต่อประสบการณ์ของนักท่องเที่ยวเชิง
นิเวศ วัฒนธรรม และสุขภาพในกลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน 1 ของประเทศไทย :
เชียงใหม่ ลําพูน ลําปาง แม่ฮ่องสอน
ปวีณา ศิวาลัย และรัตพงษ์ สอนสภุาพ. (2557). การปรับตัวของธุรกิจโรงแรมไทยเพื่อ เข้าสู่
ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน กรณีศึกษา: โรงแรมเอ็มโพเรียมสวีท บายชาเทรียม.
วารสารการเงิน การลงทุน การตลาด และการบริหารธุรกิจ. 4(1) : 273-285.
ปทิตตา ตันติเวชกุล. (2546). โครงการศึกษาแนวทางการพัฒนาบริการท่องเที่ยวเชิงส่งเสริม
สุขภาพ. จุลสารการท่องเที่ยว ปีที่ 22 ฉบับที่ 2 (เมษายน-มิถุนายน 2546)
ปาลีรัตน์ การดีและคณะ. (2547) “การพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ (สปา)” วารสารสุโขทัย
ธรรมาธิราช ปีที่ 18 ฉบับที่ 2กรกฎาคม – ธันวาคม 2548
ผู้ให้สัมภาษณ์ 01. (2561, 25 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์
ผู้ให้สัมภาษณ์ 02. (2561, 25 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์
ผู้ให้สัมภาษณ์ 03. (2561, 26 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์
ผู้ให้สัมภาษณ์ 04. (2561, 26 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์
ผู้ให้สัมภาษณ์ 05. (2561, 26 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์
ผู้ให้สัมภาษณ์ 06. (2561, 26 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์
ผู้ให้สัมภาษณ์ 07. (2561, 26 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์
ผู้ให้สัมภาษณ์ 08. (2561, 26 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์
ผู้ให้สัมภาษณ์ 09. (2561, 27 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์
พิมพรรณ สุจารินพงศ์. (2549). มัคคุเทศก์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พัจนอร โสตถิทัต. (2551). การรับรู้ต่อคุณภาพการบริการของผู้ใช้บริการศูนย์บริการดูแลทำความสะอาด
รถยนต์ครบวงจร Autoglymในกรุงเทพมหานคร. หลักสูตรปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการตลาด
มณีรัตน์ สุขเกษม. (2559). การวิเคราะห์แรงจูงใจและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการที่มีผลต่อ
การเลือกใช้บริการการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของนักท่องเที่ยวชาวไทย :
กรณีศึกษาโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร จังหวัดปราจีนบุรี,
บทความปริทัศน์. Vol 29 No 2 (2016): ตุลาคม - ธันวาคม 2559 .
วรรณา วงษ์วานิช. (2546). ภูมิศาสตร์การท่องเที่ยว, กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
วาสนา อ่องเอี่ยม. (2548). พฤติกรรมนักท่องเที่ยวกรุงเทพ:มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
วีระรัตน์ กิจเลิศไพโรจน์. (2547). การตลาดธุรกิจบริการ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สมยศ วัฒนากมลชัย. (2546). การขนส่งเพื่อการท่องเที่ยว, ปทุมธานี : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
สมาคมไทยท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และผจญภัย. (2546). รูปแบบการดำเนินชีวิตและพฤติกรรมใน
การท่องเที่ยวเชิงนิเวศทางบกของนักท่องเที่ยว กลุ่มเป้าหมาย, วารสารสุทธิปริทัศน์.
https://www.dpu.ac.th/dpurc/research-11.
สิริกร เลิศลัคธนาธาร. (2556). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการท่องเที่ยวเชิงส่งเสริมสุขภาพ สำหรับ
ชาวต่างชาติที่มาท่องเที่ยวในประเทศไทย, วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, Vol 7
No 1 (2016): เมษายน 2556
สุรชัย จันทร์จรัส และอาร์ม นาครทรรพ. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อระยะเวลาการกลับมาเที่ยวซ้ำเชียงคาน
ของนักท่องเที่ยว, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุริยะ เจียมประชานรากร. (2549). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
สุวัฒน์ จุธากรและคณะ. (2550). นักท่องเที่ยว. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
สำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว. (2546).ความหมายของการท่องเที่ยว. สืบค้น 25 เมษายน 2560, จาก
https://tourismatbuu.wordpress.com.
หนึ่งฤทัย ศิลาอาศน์. (2556). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจของนักท่องเที่ยวที่มีต่อการท่องเที่ยวเกาะกูด
จังหวัดตราด, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎรำไพพรรณณี.
อรพรรณ จันทร์อินทร์, เกิดศิริ เจริญวิศาล, เยาวพา ณ นคร, สุวรรณี โภชากรณ์, จันทิรา ภูมา, นลินี จินา
และชัญญานุช โมราศิลป์. (2556). แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวฮาลาลฝั่งทะเลอันดามันของประเทศไทย สําหรับนักท่องเที่ยวกลุ่มประเทศมุสลิม, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อดุลย์ จาตุรงคกุล. (2543). กลยุทธ์การตลาด (พิมพค์ร้ังที่2). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์,
อารัญ บุญชัย และจินนา ตันศรวิพุธ (2546) วารสารเศรษฐกิจและสังคม. กรุงเทพฯ: ม.ป.พ.
Cronin, J.J. and Taylor, S.A. (1992). Measuring Service Quality : A Reexamination and
Extension. Journal of Marketing. 56(3) : 55-68.
Dann, G. (1977). Anomie, Ego-Enhancement and Tourism. Annals of Tourism Research 4,
184- 194.
McColl – Kennedy, Janet R. (2003). Services marketing : a managerial approach,
Milton: John Wiley &Sons,
McIntosh, R.W., Goeldner, C.R., & Ritchie, J.R. (1995). Tourism: Principles, Practices,
Philosophies (7th edition), Chichester : John Wiley.
McGehee, N. G., Loker-Murphy, L., & Uysal, M. (1996). The Australian international
pleasure travel market: motivations from a gendered perspective. The Journal of Tourism
Studies, 7(1), 45-47. Melanie Smith and Laszlo Puczko. Health and Wellness Tourism.
Hungary : Charon Tec,
Parasuraman et al. (1990) SERVQUAL: A multiple-item scale for measuring consumer
perceptions of service quality. Journal of Retailing. 64(1) : 12.
Parasuraman, A., Zeithaml, V.A, and Berry, L.L, (1988), “Communication and control
processes in the delivery of service quality”, The Journal of Marketing, 52(2), 35-48
Schiffman, Leon G., & Kanuk, Leslie L. (2007). Consumer Behavior. (9th ed.) Englewood
Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Uysal and Hagan. (1993). Motivations of Pleasure Travel and Tourism. In M. Khan, M.
Olsen & T. Car (Eds.), VNR’s Encyclopedia of Hospitality and Tourism (pp. 798-
810). New York: Van Nostrand Reinhold.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่อง เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
