รูปแบบความสัมพันธ์เชิงโครงสร้างระหว่างพฤติกรรม การบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนมัธยมศึกษา

ผู้แต่ง

  • ชัชวาล มณีพันธุ์ มณีพันธุ์

คำสำคัญ:

รูปแบบความสัมพันธ์เชิงโครงสร้าง, การบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน

บทคัดย่อ

สารสนเทศและการสื่อสารของนักเรียนมัธยมศึกษาที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1 และ 2) นำเสนอรูปแบบความสัมพันธ์เชิงโครงสร้างระหว่างพฤติกรรมการบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนมัธยมศึกษาเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1 ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงปริมาณมีการสุ่มตัวอย่างนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย โดยการสุ่มอย่างง่าย ได้ขนาดตัวอย่าง จำนวน 400 คน โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติเพื่อการวิจัยและศึกษาข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์บุคลากรและนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาในเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1 ผลการวิจัยพบว่า

  1. สภาพพฤติกรรมการบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนมัธยมศึกษา ด้านภูมิหลังครอบครัวบริบททางสังคม วัฒนธรรมชุมชนและบรรยากาศของโรงเรียน พฤติกรรมการบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก มีการดำเนินการด้านผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนมากกว่าด้านอื่นๆ เมื่อเปรียบเทียบค่าการกระจายตัวของตัวแปรสังเกตได้จากสัมประสิทธิ์ของความแปรผันของระดับพฤติกรรมการบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในภาพรวมค่า สัมประสิทธิ์ของความแปรผันของตัวแปรทุกตัวไม่แตกต่างกัน อยู่ระหว่าง 23.15-42.41 ตัวแปรที่มีค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรผันมากที่สุด คือ ภูมิหลังของครอบครัวและตัวแปรที่มีค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรผันน้อยที่สุด คือ พฤติกรรมการบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
  1. นำเสนอรูปแบบความสัมพันธ์เชิงโครงสร้างระหว่างพฤติกรรมการบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนมัธยมศึกษา เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1 จากการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนมัธยมศึกษาประกอบด้วย 5 ปัจจัยหลักได้แก่ 1) ด้านภูมิหลังครอบครัว 2) บริบททางสังคม/วัฒนธรรมชุมชน 3) บรรยากาศของโรงเรียน 4) พฤติกรรมการบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 5) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน โดยประกอบด้วย 12 องค์ประกอบของปัจจัยย่อย ได้แก่ 1) สนับสนุนเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 2) การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครอบครัว 3) อิทธิพลของสังคม 4) วัฒนธรรมการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 5) สภาพการบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 6) พื้นฐานการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 7) การให้ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 8) การศึกษาค้นคว้าของนักเรียนมัธยมศึกษา 9) ความสามารถในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 10) ความรู้ด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร11) ระดับคะแนนเฉลี่ยกับการบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร และ 12) การยอมรับเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร

เอกสารอ้างอิง

กรกมล กำเนิดกาญจน์. (2551). พฤติกรรมการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของนักเรียนโรงเรียนสามเสนวิทยาลัย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต 1 สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.

ดวงกมล โพธิ์นาค. (2559). “การศึกษาสภาพการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อสนับสนุนการเรียนรู้ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ”. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎลำปาง. ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 (กรกฏาคม-ธันวาคม) หน้า 46.

นภดล เลือดนักรบ , สุภาณี เส็งศรี และ พิศิษฐ์ พลธนะ. (2560). “ICT: เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อสนับสนุนการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง”. ใน วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี. ปีที่ 9 ฉบับที่ 1. (มกราคม - มิถุนายน) หน้า 70

ปัทมา สุขศรี. (2544). ความคิดเห็น ความต้องการ และปัญหาเกี่ยวกับการใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อการศึกษาของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาในโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ภูริตา สายะวารานนท์ และ ปรัชญนันท์ นิลสุข. (2560). “สื่อออนไลน์สอนร่วมสมัย”. ในวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. ปีที่ 33 ฉบับพิเศษ. หน้า 75.

วิไลลักษณ์ ทองคำบรรจง. (2553). ปัจจัยเชิงสาเหตุและผลของพฤติกรรมติดอินเทอร์เน็ตของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ช่วงชั้นที่ 3 ในเขตกรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์วิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สุนันทา กริชไกรวรรณ. (2557). “พุทธธรรม : เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร”. วารสารศาส์นสัมพันธ์. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

อรรถพล กิตติธนาชัย. (2555). พฤติกรรมการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศที่สัมพันธ์ต่อสมรรถนะของนักเรียนโรงเรียนสาธิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร (ฝ่ายมัธยม). สารนิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

Davenport, M. K. (1995). Factors related to the Tennessee K-12 educators’ implementation of the internet into classroom activities and professional development. Dissertation Abstracts International, 56(3), 944.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-12-31

รูปแบบการอ้างอิง

มณีพันธุ์ ช. . (2020). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงโครงสร้างระหว่างพฤติกรรม การบริโภคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนมัธยมศึกษา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 12(2), 117–131. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/ptujournal/article/view/243177