บทบาทและภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรี
คำสำคัญ:
บทบาท, ภาวะผู้นำ, ผู้บริหาร อปท.บทคัดย่อ
ในการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับบทบาทของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรี 2) ระดับภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรี และ 3) บทบาทและภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรี วิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ 1) ฝ่ายบริหารของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ซึ่งประกอบด้วยนายกองค์บริหารส่วนตำบล รองนายกผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 2) ฝ่ายนิติบัญญัติของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นซึ่งประกอบด้วยประธานสภา รองประธานสภา และสมาชิกสภาผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 3) พนักงานผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรี จำนวน 1,605 คน กลุ่มตัวอย่างของการวิจัยเชิงปริมาณ ได้แก่ เจ้าหน้าที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรี จำนวน 310 คน เครื่องมือ ที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม และ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 33 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ค่าถดถอยพหุคูณ
ผลการศึกษาพบว่า 1) ระดับบทบาทของผู้บริหาร ภาพรวม อยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณา เป็นรายด้านพบว่าอยู่ในระดับมากทุกด้าน เรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปน้อย ดังนี้ บทบาทการนำอย่าง มีประสิทธิภาพ บทบาทเป็นแบบอย่างประชาธิปไตย บทบาทของนักบริหารมืออาชีพ บทบาทการเป็นสัญลักษณ์ของท้องถิ่น บทบาทในการขับเคลื่อนธรรมาภิบาล 2) ระดับภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรี ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยมากไปน้อย ดังนี้ ด้านความเฉลียวฉลาด ด้านความกระตือรือร้น ด้านความรอบรู้ในงาน ด้านความซื่อสัตย์และจริยธรรม ด้านความมีพลัง ด้านความเป็นผู้นำ และด้านความเชื่อมั่นในตนเอง 3) บทบาทของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรีส่งผลต่อภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรี ร้อยละ 76.70 4) ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า บทบาทของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรี บทบาทการนำอย่างมีประสิทธิภาพ บทบาทการเป็นสัญลักษณ์ของท้องถิ่น บทบาทของนักบริหารมืออาชีพ บทบาทเป็นแบบอย่างประชาธิปไตย และ บทบาทในการขับเคลื่อนธรรมาภิบาล มีอิทธิพลต่อภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสิงห์บุรี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
การุณันทน์ รัตนแสนวงษ์. (2556). บทบาทของผู้บริหารของผู้บริหารสตรีมหาวิทยาลัยภาครัฐและ ภาคเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
กรรณิกา เรดมอนด์. (2559). ตัวบ่งชี้ทักษะภาวะผู้นำในศตวรรษที่ 21 สำหรับผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
ชุตินันท์ แดงสกล. (2556). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบล ในอำเภอพะโต๊ะ จังหวัดชุมพร. ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.
ประหยัด หงส์ทองคำ. (2540). การปกครองท้องถิ่นไทย. กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพานิช.
พวงเพ็ชร ชุนละเอียด. (2557). “ศึกษาบทบาทของผู้บริหารการบริหารในภาวะวิกฤติ และยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวยุคใหม่ เพื่อการแข่งขันเชิงสร้างสรรค์ในระดับภูมิภาคของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ไทย”. วารสารวิชาการ บัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต. ปีที่ 10 ฉบับที่ 2. (พฤษภาคม สิงหาคม).
พิชญ์ณิฐา พรรณศิลป์. (2557). “บทบาทของผู้บริหารท้องถิ่นในศตวรรษที่ 2”1. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. ปีที่ 3 ฉบับที่ 2. หน้า 146-161.
รังสรรค์ ประเสริฐศรี. (2544). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพมหานคร : ธนธัชการพิมพ์.
สมหวัง พิธิยานุวัฒน์. (2552). “ระบบวิทยฐานะใหม่...หัวใจอยู่ที่เด็ก : ตำแหน่งผู้อำนวยการสถานศึกษา”. วารสารราชบัณฑิตยสภา. ปีที่ 34 ฉบับที่ 1. หน้า 25-87.
สิริพัฒน์ ลาภจิตร. (2550). ปัจจัยทีส่งผลต่อการตัดสินในมีส่วนร่วมของประชาชนในการ สนับสนุนการบริหารงานขององค์การบริหารส่วนตําบล อําเภอวารินชําราบ จังหวัด อุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรณิชชา ทศตา และคนอื่น ๆ. (2558). “การศึกษาความคาดหวังของประชาชนที่มีต่อภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในจังหวัดนครราชสีมา”. การประชุมวิชาการและเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ “สร้างสรรค์และพัฒนา เพื่อก้าวหน้าสู่ประชาคมอาเซียน” ครั้งที่ 2 วันที่ 18-19 มิถุนายน 2558 ณ วิทยาลัยนครราชสีมา อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา.
อำนวย เหมือนวงศ์ธรรม. (2556). บทบาทผู้นำองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการส่งเสริมโครงการตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ศึกษากรณีเขตพื้นที่อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม. นครปฐม : มหาวิทยาลัยมหิดล.
Hersey, P., & Blanchard, K.H. (2006). Leading at a high – level. New Jersey: Prentice-Hall.
Krejcie R.V. and Morgan D.W. (1970). “Determining Sample Size for research Activities” Educational and psychological Management. Vol.80 : p 608.
Petrick, J. A. & Furr, D. S. (1995). Total quality in managing human resources. Delray Beach,Fla: St.Lucie Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่อง เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
