ทบทวนมาตรการการส่งเสริมสวัสดิภาพ และคุ้มครองพิทักษ์ผู้สูงอายุ : ศึกษากรณีการจ้างแรงงานผู้สูงอายุ
คำสำคัญ:
แรงงาน, ผู้สูงอายุ, ทบทวนมาตรการบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความเป็นมาแนวคิดทฤษฎีและมาตรการทาง กฎหมายเกี่ยวกับการส่งเสริมสวัสดิภาพคุ้มครองและพิทักษ์ผู้สูงอายุด้านการจ้างแรงงานผู้สูงอายุ 2) ศึกษาปัญหาข้อกฎหมายและปัญหาข้อเท็จจริงทางสังคมวิทยาทางกฎหมายเกี่ยวกับการส่งเสริมคุ้มครองและพิทักษ์ผู้สูงอายุด้านการจ้างแรงงานผู้สูงอายุ 3) นำเสนอแนวทางและข้อเสนอแนะในการปรับปรุงพัฒนากฎหมายในการจ้างแรงงานผู้สูงอายุ เพื่อส่งเสริม คุ้มครอง พิทักษ์ และพัฒนาผู้สูงอายุด้านคุ้มครองแรงงาน จากการศึกษาวิจัยพบว่า ในการส่งเสริมสวัสดิภาพและการคุ้มครองพิทักษ์ผู้สูงอายุ ด้าน การให้ความคุ้มครองแรงงานผู้สูงอายุของไทย ยังไม่มีมาตรการทางกฎหมายในการให้ความคุ้มครองแรงงานผู้สูงอายุเป็นการเฉพาะ ไม่ว่าจะเป็นพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546 ซึ่งเป็นกฎหมายในการให้ความคุ้มครองแรงงานและกฎหมายที่ให้ความคุ้มครองและพิทักษ์ผู้สูงอายุโดยตรง ซึ่งไม่สอดคล้องกับแนวนโยบายแห่งรัฐ มาตรา 74 “รัฐพึงส่งเสริมให้ประชาชนมีความสามารถทำงานอย่างเหมาะสมกับศักยภาพและวัย และให้มีงานทำ และพึงคุ้มครองผู้ใช้แรงงานให้ได้รับความปลอดภัยและมีสุขภาพอนามัยที่ดีในการทำงานได้รับสวัสดิภาพการประกันสังคม และสิทธิประโยชน์ขั้นที่เหมาะสมแก่การดำรงชีพและพึงให้มีการส่งเสริมการออมเพื่อการดำรงชีพเมื่อพ้นวัยทำงาน” ประกอบกับคำแถลงนโยบายของรัฐบาลต่อสภานิติบัญญัติแห่งชาติเมื่อวันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2557 ในข้อ 3.4 ดังนี้ เตรียมความพร้อมเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ เพื่อส่งเสริมคุณภาพชีวิตและการมีงาน หรือกิจกรรมที่เหมาะสมเพื่อสร้างสรรค์และไม่ก่อภาระต่อสังคมในอนาคตฯ ซึ่งจากผลการศึกษาวิจัยพบว่ารัฐควรมีการบัญญัติมาตรการทางกฎหมายในการให้ความคุ้มครองแรงงานผู้สูงอายุเป็นการเฉพาะโดยการแก้ไขปรับปรุงกฎหมายที่มีอยู่เดิม เช่นพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 โดยให้เพิ่มบทบัญญัติคุ้มครองแรงงานผู้สูงอายุเพิ่มขึ้นนอกเหนือจากการให้ความคุ้มครองแรงงานหญิงและการให้ความคุ้มครองแรงงานเด็ก หรือแก้ไขปรับปรุงเพิ่มเติมพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546 ในเรื่องการคุ้มครองและสิทธิผู้สูงอายุที่จะได้รับการสนับสนุนส่งเสริมและคุ้มครองอันเป็นประโยชน์ต่อการดำเนินชีวิต ในมาตรา 11 โดยเพิ่มเติมการคุ้มครองการทำงานของผู้สูงอายุไว้เช่นเดียวกับหรือเทียบเคียงกับการให้ความคุ้มครองในการจ้างแรงงานคนพิการตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550 มาตรา 34 และมาตรา 35 เพื่อเป็นการส่งเสริมสวัสดิภาพและคุ้มครองพิทักษ์ผู้สูงอายุด้านการจ้างแรงงานต่อไป
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. คณะกรรมการผู้สูงอายุแห่งชาติ. (2553). แผนผู้สูงอายุแห่งชาติฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2545-2564). กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์เทพวาณิชย์.
______. (2555). สรุปรายงานการประชุมสมัชชาโลก “ว่าด้วยเรื่องผู้สูงอายุครั้งที่ 2 แผนปฏิบัติการนานาชาติเกี่ยวกับผู้สูงอายุแมคริก 2002 (Madrid International Plan of Action on Ageing 2002-MIPAA)”. กองทุนประชากรแห่งสหประชาชาติ (UNFPA).
ฉัฐพร โยเหลา. (2562). วารสารอุตสาหกรรมสารเพื่อสังคมผู้สูงอายุและโอกาสทางธุรกิจในประเทศไทย.
บัตรสุมล พฤติภิญโญ. (2558). วารสารกฎหมายสุขภาพและสาธารณสุข. ปีที่ 3 ฉบับที่ 2. หน้า 149-162
ประภัสสร แสวงสุขสันต์ และอาจารีย์ ปิ่นทอง. (2560). สังคมไทยวัยชรากับนโยบายการจ้างงาน.
เวชย์ นุชเจริญ. (2561). ปัญหาทางด้านการเงินของผู้สูงอายุ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : http://www.Bangkokbi2news.com/boing/detail/644351
สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2561). “สังคมผู้สูงอายุ กับการขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทย”. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก http://www.parliament.go.th/library
BLT Bangkok. (2561). จ้างผู้สูงอายุ สร้างงาน สร้างอาชีพ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก http://www.bltbamgkok.com/article/info/3/605
กฎหมาย
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560
พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546
พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541
พระราชบัญญัติส่งเสริมคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่อง เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว