บทบาทของที่ปรึกษากฎหมายในคดีเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด : กรณีศึกษา ศาลเยาวชนและครอบครัวจังหวัดนครราชสีมา
คำสำคัญ:
ที่ปรึกษากฎหมาย, แก้ไขฟื้นฟูเด็กและเยาวชน, กระบวนการยุติธรรมสำหรับเด็ก และเยาวชนบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทของที่ปรึกษากฎหมายในคดีเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดเกี่ยวกับการแก้ไขฟื้นฟูเด็กและเยาวชนของศาลเยาวชนและครอบครัวจังหวัดนครราชสีมา เพื่อนำไปพัฒนาบทบาทหน้าที่ของที่ปรึกษากฎหมายในคดีเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด ให้มีส่วนร่วมในการแก้ไขฟื้นฟูเด็กและเยาวชน รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากที่ปรึกษากฎหมายเด็กและเยาวชนที่ปฏิบัติหน้าที่ในศาลเยาวชนและครอบครัวจังหวัดนครราชสีมา ผลการวิจัยพบว่า ที่ปรึกษากฎหมายเข้าใจถึงเจตนารมณ์ในการปฏิบัติต่อเด็กและเยาวชนที่มุ่งเน้นเกี่ยวกับการแก้ไขฟื้นฟู หาสาเหตุในการกระทำความผิด เพื่อนำไปใช้เป็นแนวทางในการแก้ไขปัญหาที่เกิดจากการกระทำความผิดของเด็กและเยาวชน โดยที่ปรึกษากฎหมายจะได้รับความรู้ต่างๆจากกระบวนวิชาที่กำหนดไว้ตามพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัว และวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 มาตรา 121 และความรู้อื่นที่เกี่ยวข้องตามที่กำหนดในข้อบังคับของประธานศาลฎีกา นอกจากนี้ที่ปรึกษากฎหมายยังให้ความเห็นว่าถึงความจำเป็นด้านจิตวิทยา และระยะเวลาอบรมน้อยเกินไป อีกทั้งการปฏิบัติหน้าที่ของที่ปรึกษากฎหมายนั้นไม่ได้มีส่วนร่วมในการแก้ไขฟื้นฟูเด็กและเยาวชนอย่างชัดเจน รวมถึงไม่มีบทบาทในการเสนอข้อเท็จจริงเกี่ยวกับตัวเด็กและเยาวชน จึงควรเสนอให้มีการอบรมที่ปรึกษากฎหมายเพิ่มเติมหลังจากที่ได้มีการขึ้นทะเบียนแล้วเป็นระยะ เช่น ปีละ 1-2 ครั้ง และควรให้โอกาสและเพิ่มบทบาทของที่ปรึกษากฎหมายในการเข้ามีส่วนร่วมในการแก้ไข ฟื้นฟู เด็กและเยาวชน รวมไปถึงมีมาตรการลงโทษสำหรับที่ปรึกษากฎหมายที่ไม่เข้าร่วมในกระบวนการจัดทำแผนฟื้นฟูโดยไม่มีเหตุอันสมควร
เอกสารอ้างอิง
ข้อบังคับของประธานศาลฎีกาว่าด้วยการอบรมระเบียบปฏิบัติของที่ปรึกษากฎหมายการจดแจ้งและลบชื่อออกจากบัญชี พ.ศ. 2556
จิตติ ติงศภัทย์. (2542). หลักวิชาชีพนักกฎหมาย. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร : โครงการตำราและเอกสารประกอบการสอน. คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จริยาวดี มิตรสูงเนิน. (2548). การคุ้มครองสิทธิของเด็กในคดีอาญา : ศึกษาเฉพาะการปล่อยชั่วคราวชั้นก่อนฟ้อง. วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปัญจพัฒน์ บัวพวงชน. (2547). บทบาทที่ปรึกษากฎหมายในคดีอาญาในการเสนอความจริงต่อศาลเยาวชนและครอบครัว. วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมชัย ฑีฆาอุตมากร. (2554). พระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์พลสยามพริ้นติ้ง.
สุชาติ แนวประเสริฐ. (2551) .สิทธิการมีที่ปรึกษาในคดีอาญา: ศึกษาเฉพาะกรณีการตั้งที่ปรึกษากฎหมายในศาลเยาวชนและครอบครัว. วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
หยุด แสงอุทัย. (2495). คำอธิบายกฎหมายศาลเด็ก. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานประชานิติ.
พระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่อง เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว