ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเทศบาล จังหวัดสุราษฎร์ธานี
คำสำคัญ:
การมีส่วนร่วมทางการเมือง, เทศบาลจังหวัดสุราษฎร์ธานีบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการมีส่วนร่วมทางการเมือง และ 2) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมือง รูปแบบวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสมวิธี ประชากร ได้แก่ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตเทศบาลจังหวัดสุราษฎร์ธานี จำนวน 396,599 คน กลุ่มตัวอย่าง คือประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตจังหวัดสุราษฎร์ธานี จำนวน 384 คน ประชากรเชิงคุณภาพได้แก่ นายอำเภอซึ่งเป็นผู้บริหารระดับสูงของแต่ละอำเภอในจังหวัดสุราษฏร์ธานี จำนวน 17 คน ความเชื่อมั่นเท่ากับ .937 เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลครั้งนี้ คือ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์หาค่าถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า 1) ความคิดเห็นที่มีต่อปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเทศบาลจังหวัดสุราษฎร์ธานี ในภาพรวมมีระดับความคิดเห็นอยู่ในระดับ ปานกลาง และเมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า มีระดับการมีส่วนร่วมอยู่ในระดับปานกลางทุกด้าน โดยเรียงลำดับด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากไปน้อย ได้แก่ ด้านสิ่งแวดล้อมทางการเมือง ด้านสังคมด้านสิ่งเร้าทางการเมือง ด้านการรับรู้ข้อมูลข่าวสารด้านความรู้ความเข้าใจทางการเมือง ด้านเศรษฐกิจและด้านความพอใจในนโยบายและการบริหารงานตามลำดับ 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเทศบาลจังหวัดสุราษฎร์ธานี ประกอบด้วย ด้านสิ่งแวดล้อมทางการเมือง ด้านสังคม ด้านความพอใจในนโยบายและการบริหารงาน ด้านการรับรู้ข้อมูลข่าวสาร ด้านสิ่งเร้าทางการเมือง ด้านเศรษฐกิจ ด้านความรู้ความเข้าใจทางการเมือง เมื่อนำตัวแปรอิสระทั้ง 7 ตัวแปรเข้าสู่สมการพยากรณ์แล้วสามารถพยากรณ์ได้ร้อยละ 78.20 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
นันทวัฒน์ บรมานันท์. (2545). การปกครองส่วนท้องถิ่น ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักร ไทย พ.ศ. 2540. กรุงเทพมหานคร : วิญญูชน.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ และคณะ. (2550). ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรงเทพมหานคร : สุวีริยาสาส์น.
บุณยรงค์ นิลวงศ์. (2548). หัวข้อหลักการบริหารทั่วไป. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์สีไทย.
พิชิต รัชตพิบุลภพ. (2559). “รายงานการวิจัยเรื่องการมีส่วนร่วมทางการเมืองของทหาร”. วารสารสถาบันพระปกเกล้า. ปีที่ 14 ฉบับที่ 1. หน้า 99-120.
ภูสิทธิ์ ขันติกุล. (2554). “ทัศนะทางการเมือง, และการมีส่วนร่วมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของประชาชนชุมชนเขตดุสิต”. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. หน้า 68-77.
วีระชัย ขันรุ่ง. (2553). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในระดับท้องถิ่นเทศบาล ในจังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สถาบันพระปกเกล้า. (2560). การมีส่วนร่วมทางการเมืองโครงการพัฒนาความร่วมมือ เพื่อเสริมสร้างเครือข่าย.กรุงเทพฯ : สถาบันพระปกเกล้า.
สุรชัย เลี้ยงบุญเลิศชัย. (2558). รายงานการศึกษาเรื่องการมีส่วนร่วมของประชาชนกับหลักประชาธิปไตยในสังคมไทย. วิทยาลัยรัฐธรรมนูญ สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง. (2560). ทุกเสียงมีสิทธิ สุจริตและเที่ยงธรรมนำประชาธิปไตยคุณภาพ. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง.
สำนักงานท้องถิ่นจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (2562). ข้อมูลสารสนเทศจังหวัดสุราษฎร์ธานี. สุราษฎร์ธานี: สำนักงานท้องถิ่นจังหวัดสุราษฎร์ธานี.
Cronbach, Lee J. (1971). Essential of Psychological Testing. (4th ed). , New York : Harper Row
Kauzya, John-Mary. (2003). Strengthening Local Governance Capacity For Participation. In Reinventing Government for The Twenty-First Century: State Capacity in Globalizing Society. G. Shabbir Cheema and Dennis A. Rondinelli, eds. West Hartford, Conn : Uumarian Press.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), pp. 607- 610.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่อง เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว