ปัญหาการควบคุมตัวผู้ถูกจับในคดียาเสพติด

บทคัดย่อ

วิจัยเรื่อง “ปัญหาการควบคุมตัวผู้ถูกจับในคดียาเสพติด” เป็นการศึกษาตามพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามยาเสพติด พ.ศ. 2519 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้ถูกจับของประเทศไทย ศึกษาปัญหาที่เกิดขึ้นจากการใช้อำนาจของเจ้าพนักงานในการปฏิบัติต่อผู้ถูกจับในคดียาเสพติด ตลอดจนแสวงหาแนวทางแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น และแก้ไข เพิ่มเติมกฎหมายที่เกี่ยวข้อง

จากการศึกษาวิจัยพบว่า เจ้าพนักงานมีอำนาจหน้าที่เช่นเดียวกับพนักงานสอบสวนตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาและมีอำนาจควบคุมผู้ถูกจับที่กระทำความผิดตามกฎหมายเกี่ยวกับยาเสพติดเพื่อทำการสอบสวนได้เป็นเวลาไม่เกินสามวัน และไม่ปรากฏว่ามีกระบวนการตรวจสอบการใช้อำนาจดังกล่าว ถือว่าไม่สอดคล้องกับกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (Universal Declaration of Human Rights) ข้อ 9 วรรคสามที่กำหนดให้ “บุคคลที่ถูกจับกุม หรือควบคุมตัวในคดีอาญา จะต้องถูกนำตัวไปศาล หรือเจ้าหน้าที่ที่มีอำนาจตามกฎหมายโดยพลัน เพื่อได้รับการพิจารณาคดีภายในเวลาอันควร หรือมีการปล่อยตัว” อีกทั้งในการควบคุมตัวผู้ถูกจับโดยไม่มีความจำเป็นและสมควรนั้นถือว่าผิดหลักการการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล หลักการ Habeas Corpus

ผู้ศึกษาวิจัยมีข้อเสนอแนะดังนี้ ควรมีการแก้ไขกฎหมายที่ให้อำนาจเจ้าพนักงานในการควบคุมตัวผู้ถูกจับในคดียาเสพติด เพื่อให้มีความสอดคล้องกับกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (Universal Declaration of Human Rights) ในขณะเดียวกันจะต้องมีระบบการตรวจสอบการใช้อำนาจดังกล่าวให้ชัดเจนมากขึ้น ทั้งนี้เพื่อความเป็นธรรมต่อผู้ถูกจับในคดียาเสพติดให้เป็นไปตามหลักการดำเนินคดีอาญา