ความต้องการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวทางน้ำ รอบเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยา

Main Article Content

มนตรี สังข์ทอง
ศศินันท์ ศาสตร์สาระ

บทคัดย่อ

          การวิจัยดังกล่าวมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความต้องการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวทางน้ำรอบเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยา ตัวอย่าง คือ ประชาชนที่พักอาศัยอยู่ภายในชุมชนริมแม่น้ำรอบเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยารัศมีประมาณ 2 กิโลเมตร ทั้งริมแม่น้ำป่าสัก แม่น้ำลพบุรี (คลองเมือง) และแม่น้ำเจ้าพระยา จำนวน 196 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที (independent sample t test ) การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (one-way ANOVA) และการทดสอบเวลซ์ (welch test) ผลการวิจัย พบว่า 1) ประชาชนภายในชุมชนบริเวณริมแม่น้ำรอบเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยาต้องการมีส่วนร่วมในการจัดการท่องเที่ยวทางน้ำรอบเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยาในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก เรียงตามอันค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย คือ ต้องการมีส่วนร่วมในการรับผลประโยชน์ร่วมกัน การประเมินผลร่วมกัน การดำเนินการร่วมกัน และการวางแผนร่วมกัน 2) ประชาชนที่มีแหล่งที่อยู่ เพศ อายุ สถานภาพการสมรส ศาสนา ระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือนต่างกันมีความต้องการมีส่วนร่วมในการจัดการท่องเที่ยวทางน้ำรอบเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยาในภาพรวมแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สังข์ทอง ม., & ศาสตร์สาระ ศ. (2018). ความต้องการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวทางน้ำ รอบเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการ มทร.สุวรรณภูมิ ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(1), 115–128. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmutsb-hs/article/view/129000
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมศิลปากร. 2559. ที่ตั้งและลักษณะทางกายภาพของนครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา. (ระบบออนไลน์). แหล่งข้อมูล: https://www.finearts.go.th/archae/index.php/parameters/k m/item/ (1 สิงหาคม 2559).

คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ, สำนักงาน. 2555. ยุทธศาสตร์การวิจัยการท่องเที่ยวแห่งชาติ. สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.), กรุงเทพฯ.

บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. 2548. การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. เพรส แอนด์ ดีไซน์, กรุงเทพฯ.

พิมพ์ระวี โรจน์รุ่งสัตย์. 2553. การท่องเที่ยวชุมชน. โอเดียนสโตร์, กรุงเทพฯ.

พัชรินทร์ จึงประวัติ. 2560. ความต้องการของชุมชนในการพัฒนาศักยภาพเพื่อการจัดการการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ : กรณีศึกษาตลาดคลองสวนร้อยปี อำเภอบางบ่อ จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย 12(1): 36-49.

เพชรา บุดสีทา. 2553. การจัดการด้านการตลาดการท่องเที่ยวชุมชนนครชุม จังหวัดกำแพงเพชร. สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร 16(1): 44-59.

โฟโต้ออนทัวร์. 2559. แผนที่ท่องเที่ยวจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (ระบบออนไลน์). แหล่งข้อมูล: https://www.photoontour. com/Images/gallery2/ayudhaya49_2/map.jpg (1 สิงหาคม 2559).

มนตรี สังข์ทอง. 2557. หลักสถิติ. ซีเอ็ดยูเคชั่น, กรุงเทพฯ.

ลำยอง ปลั่งกลาง และคณะ. 2552. การศึกษาศักยภาพและการมีส่วนร่วมของชุมชนในการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม : กรณีศึกษาชุมชนไทย-มุสลิม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร 15(1): 49-58.

สุภาพร สุกสีเหลือง, งอกงาม เอียมศรีปลั่ง และอภิรดี ซ้วนตั้น. 2553. แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดนนทบุรีภายใต้การจัดการและการมีส่วนร่วมของประชาชน. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์) 2(1): 211-222.