วรรณกรรมท้องถิ่นกับประโยชน์ใช้สอย

Abstract

วรรณกรรมท้องถิ่นกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมชุมชนบริเวณลุ่มทะเลสาบสงขลานั้นมีความสัมพันธ์ต่อกัน
อย่างแน่นเหนียว จนอาจกล่าวได้ว่า พัฒนาการหรือความเปลี่ยนแปลงของวรรณกรรมในท้องถิ่นนั้นได้ส่องสะท้อน
ให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ความเปลี่ยนแปลงของชุมชนได้เลยทีเดียว ดังงานศึกษาของสุธิวงศ์ พงษ์ไพบูลย์ เกี่ยวกับ
ประวัติศาสตร์ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่สื่ออยู่ในวรรณกรรมท้องถิ่น หรืองานศึกษาประวัติศาสตร์สังคมและเศรษฐกิจ
ของชุมชนที่สัมพันธ์กับวรรณกรรมนิราศภาคใต้ในสมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวจนถึง
ทศวรรษ 2520 ของพิเชฐ แสงทอง (2545) และวรรณกรรมกับสังคมและเศรษฐกิจชุมชนจากวรรณกรรมในยุค
การพิมพ์ ของวินัย สุกใส (2545) ขณะที่ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับวรรณกรรมสมัยใหม่ ยงยุทธ ชูแว่น และประมวล
มณีโรจน์ ก็ได้ศึกษาถึงการเคลื่อนเปลี่ยนของคตินิยมของผู้คนในชุมชนลุ่มทะเลสาบที่สะท้อนอยู่ในวรรณกรรม
ของนักเขียนรุ่นทศวรรษ 2520-2530 (ยงยุทธ ชูแว่น ประมวล มณีโรจน์, 2532)