องค์ประกอบและแนวทางการทำประกันคุณภาพอย่างมีความสุขของอาจารย์สถาบันอุดมศึกษาเอกชน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้ออกแบบโดยใช้การวิจัยแบบผสม มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย 3 ข้อ คือ (1) เพื่อสังเคราะห์ข้อความที่บ่งชี้ความสุขในการทำประกันคุณภาพ (2) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบของความสุขในการทำประกันคุณภาพของอาจารย์สถาบันอุดมศึกษาเอกชน และ (3) เพื่อนำเสนอแนวทางการทำประกันคุณภาพอย่างมีความสุขให้กับสถาบันอุดมศึกษาเอกชน กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย (1) ประธานคณะผู้ประเมินคุณภาพภายในและภายนอก จำนวน 16 คน และ (2) อาจารย์สถาบันอุดมศึกษาเอกชน จำนวน 477 คน เครื่องมือวิจัยมี 3 ฉบับ ได้แก่ (1) แบบบันทึก (2) แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และ (3) แบบสอบถาม การเก็บรวบรวมข้อมูล การวิเคราะห์ข้อมูลแบ่งออกเป็น 3 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 การสังเคราะห์ข้อความ ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา ระยะที่ 2 การวิเคราะห์องค์ประกอบ ใช้สถิติเชิงเชิงบรรยาย และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับที่สองด้วยโปรแกรมลิสเรล เวอร์ชัน 8.80 และระยะที่ 3 การนำเสนอแนวทาง ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า (1) ข้อความที่บ่งชี้ความสุขในการทำประกันคุณภาพ มีจำนวน 135 ข้อความ จัดกลุ่มได้จำนวน 5 องค์ประกอบ รวม 14 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ องค์ประกอบที่ 1 ด้านสถาบัน มี 3 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 2 ด้านผู้บริหาร มี 2 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 3 ด้านทีมงานประกันคุณภาพ มี 3 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 4 ด้านอาจารย์ มี 4 ตัวบ่งชี้ และองค์ประกอบที่ 5 ด้านผู้ประเมิน มี 2 ตัวบ่งชี้ (2) โมเดลการวัดองค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับที่สองของความสุขในการทำประกันคุณภาพของอาจารย์สถาบันอุดมศึกษาเอกชนมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (χ2=44.80, df = 33, p=0.08, RMSEA=0.02, GFI= 0.99 และ AGFI=0.96) และ (3) แนวทางการทำประกันคุณภาพอย่างมีความสุขสำหรับสถาบันอุดมศึกษาเอกชน มีจำนวน 5 แนวทาง และวิธีการปฏิบัติ จำนวน 19 ข้อ
Article Details
1. กองบรรณาธิการสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตัดสินการตีพิมพ์บทความในวารสาร
2. บทความทุกเรื่องจะได้รับการตรวจสอบทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ แต่ข้อความและเนื้อหาในบทความที่ตีพิมพ์เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว มิใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยศรีปทุม
3.การคัดลอกอ้างอิงต้องดำเนินการตามการปฏิบัติในหมู่นักวิชาการโดยทั่วไป และสอดคล้องกับกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. 2552. ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง กรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2552(2 กรกฎาคม พ.ศ. 2552). กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. 2549. ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง กรอบมาตรฐานการอุดมศึกษา (7 สิงหาคม พ.ศ. 2549). กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. 2545. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กัลยารัตน์ อ๋องคณา. 2549. “ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล การรับรู้คุณค่าในตนเอง สภาพแวดล้อมในงาน กับความสุขในการทางานของพยาบาลประจาการโรงพยาบาลเอกชน เขตกรุงเทพมหานคร.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คมศร วงษ์รักษา. รองผู้อำนวยการ สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). สัมภาษณ์, 1 มิถุนายน 2556.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. 2542. โมเดลลิสเรล: สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจิตร ศรีสอ้าน. 2558. “วัฒนธรรมการประกันคุณภาพ: คู่คิดหรือคู่แข่ง.” จดหมายข่าวธรรมาภิบาลมหาวิทยาลัย, 6 (1), 19-20.
ศูนย์เครือข่ายวิชาการเพื่อสังเกตการณ์และวิจัยความสุขชุมชน มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ. 2551. ประเมินความสุขของคนทำงาน (Happiness at Workplace): กรณีศึกษาประชาชนอายุ 18 - 60 ปีที่ทำงานในสถานประกอบการและองค์กรธุรกิจในเขตกรุงเทพมหานคร. มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). 2552. สู่องค์กรความสุข ยุควิกฤตคิดสร้างสรรค์ จัดการแบบมีทางเลือก. สืบค้นวันที่ 5 พฤษภาคม 2556.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. 2555. แผนพัฒนาการศึกษาระดับอุดมศึกษา ฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2555-2559). กรุงเทพฯ: สกอ.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. 2550. กรอบแผนอุดมศึกษาระยะยาว 15 ปี ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2551-2565) (30 กันยายน 2550). กรุงเทพฯ: สกอ.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). 2552. สถานการณ์การประเมินคุณภาพภายนอกรอบสอง เสนอต่อคณะกรรมการการอุดมศึกษา วันพุธที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552. กรุงเทพฯ: สมศ.
สุบิน ยุระรัช. 2553ก. “การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับแนวปฏิบัติที่ดีในการใช้ผลประเมินคุณภาพภายในและภายนอกของสถาบันอุดมศึกษา.” วารสารสมาคมส่งเสริมการวิจัย, 1 (1), 63-71.
สุบิน ยุระรัช. 2553ข. “การวิเคราะห์สาเหตุของการไม่ใช้ประโยชน์และการนำผลประเมินคุณภาพไปใช้ประโยชน์อย่างคลาดเคลื่อนในสถาบันอุดมศึกษา.” รายงานสืบเนื่องการประชุมทางวิชาการและเสนอผลงานวิจัยสร้างสรรค์: ศิลปากรวิจัยครั้งที่ 3. ระหว่างวันที่ 28-29 มกราคม 2553 ณ มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์, 363-369.
สุบิน ยุระรัช. 2552. รายงานการสังเคราะห์แนวปฏิบัติที่ดีของการทำประกันคุณภาพในสถาบันอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม. (อัดสำเนา).
อรุณวดี คุ้มสิริพิทักษ์. 2545. “การเสริมสร้างอานาจในงานกับความพึงพอใจในงาน ของพนักงานในโรงงานอุตสาหกรรม.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Al-Alawi, Y., Al-Kaabi, D., Rashdan, S. & Al-Khaleefa, L. 2009. “Quality assurance and continuous improvement: a case study of the University of Bahrain.” Quality in Higher Education, 15 (1), 61-69.
Bazargan, A. 2007. “Problems of Organising and Reporting Internal and External Evaluation in Developing Countries: The Case of Iran.” Quality in Higher Education, 13 (3), 207-214.
Bernhard, A. 2010. “Two European responses to assure quality in higher education.” Problems of Education in the 21st Century, 20, 36-43.
Brown, J. F. & Marshall, B. L. 2008. “Continuous quality improvement: an effective strategy for improvement of program outcomes in a higher education setting.” Quality Improvement, 29 (4), 205-211.
Chantarasombat, C. 2009. “Model a Knowledge Management for Educational Quality Assurance in Faculty of Education, Mahasarakham University in Thailand.” European Journal of Social Sciences, 11 (3), 428-440.
Cheung, P. & Tsui, C. 2010. “Quality assurance for all.” Quality in Higher Education, 16 (2), 169-171.
Creswell, J. W. 2005. Educational Research: Planning, Conducting, and Evaluating Quantitative and Qualitative Research. 2nd Ed. Upper Saddle River, New Jersey: Pearson Education.
Creswell, J.W., & Plano Clark, V.L. 2007. Designing and conducting mixed methods research. Thousand Oaks: Sage.
Diener E. 2000. Subjective Well-Being: The Science of Happiness and a Proposal for a National Index. American Psychologist. 55 (1), 34-43.
Hair, J.F., Anderson, R.E., Tatham, R.L., & Black, W. C. 1998. Multivariate data analysis (5th edition). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Jöreskog, K.G. & Sorbom, D. 1993. LISREL 8: User’s Reference Guide. Chicago: Scientific Software International.
Manion, J. 2003. Joy at Work: As Experienced, As Expressed. Doctor of Philosophy in Human and Organizational Systems. University of Michigan.
Martin, M. 2009. “On the Relationship of External Quality Assurance and Equity: Can the Converge on National Policy Agendas?.” Quality in Higher Education, 15 (3), 251-262.
Meade, P., Morgan, M. & Health, H. 1999. “Equipping leaders to capitalise on the outcomes of quality assessment in higher education.” Assessment & Evaluation in Higher Education, 24 (2), 147-156.
Rego, A. & Cunha. 2008. Workplace spirituality and organizational commitment: An empirical study. Journal of Organizational Change Management, 21 (1), 53-75.
Rosa, M.J., Tavares, D. & Amaral, A. 2006. “Institutional Consequences of Quality Assessment.” Quality in Higher Education, 12 (2), 145-159.
Stenphenson, P. 2009. The Evidence for Continuous Quality Improvement: A Literature Review. The Royal Australian College of General Practitioners (Prepared for the QA & CPD Sub-Committee).
Stevens, J. 1996. Applied multivariate statistics for the social sciences. 3nd ed. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associate Publisher.
Warr, P. 2007. Work, Happiness, and Unhappiness. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
