การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมพนักงานรักษาความปลอดภัย เพื่อสร้างเสริมสมรรถนะขั้นพื้นฐานในการปฏิบัติงาน

Main Article Content

ธีรวุฒิ ใหม่เอี่ยม
สพลณภัทร ทองสอน
วิชิต สุรัตน์เรืองชัย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) พัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมพนักงานรักษาความปลอดภัย 2) สร้างเสริมสมรรถนะขั้นพื้นฐานในการปฏิบัติงานพนักงานรักษาความปลอดภัย และ 3)ประเมินประสิทธิภาพของหลักสูตรฝึกอบรมพนักงานรักษาความปลอดภัย เพื่อสร้างเสริมสมรรถนะขั้นพื้นฐานในการปฏิบัติงานของพนักงานรักษาความปลอดภัย เพื่อศึกษาเจตคติของพนักงานรักษาความปลอดภัยที่มีต่ออาชีพพนักงานรักษาความปลอดภัย ดำเนินการตามรูปแบบการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร มี 4 ขั้นตอน คือ ขั้นที่ 1 การศึกษาข้อมูลพื้นฐาน ขั้นที่ 2 การสร้างหลักสูตร ขั้นที่ 3 การทดลองใช้หลักสูตร ขั้นที่ 4 การประเมินผลและปรับปรุงหลักสูตร ผลการทดลองใช้ พบว่า หลักสูตรฝึกอบรมที่พัฒนาขึ้นมีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ อย่างไรก็ตามได้มีการปรับปรุงในส่วนของความสอดคล้องเนื้อหาหลักสูตร กิจกรรมการฝึกอบรม เพื่อให้สามารถนำหลักสูตรไปใช้ในการจัดฝึกอบรมได้อย่างมีประสิทธิภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วย 1) แบบสัมภาษณ์ 2) แบบสอบถาม 3) แบบทดสอบวัดความรู้ในการปฏิบัติงานพนักงานรักษาความปลอดภัย และ 4) แบบวัดเจตคติของพนักงานรักษาความปลอดภัยที่มีต่ออาชีพพนักงานรักษาความปลอดภัย สถิติที่ใช้ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า t ผลการวิจัย พบว่า 1. ผลการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมพนักงานรักษาความปลอดภัยเพื่อสร้างเสริมสมรรถนะขั้นพื้นฐานในการปฏิบัติงานโดยผู้เชี่ยวชาญ พบว่าองค์ประกอบของหลักสูตรมีความสอดคล้องและเหมาะสม 2. ผลการเปรียบเทียบสมรรถนะขั้นพื้นฐานคะแนนผลสัมฤทธิ์ของผู้เข้าอบรมหลังอบรมโดยรวมมีค่าเฉลี่ยสูงกว่าก่อนอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . 05 3. พนักงานรักษาความปลอดภัยมีเจตคติต่ออาชีพพนักงานรักษาความปลอดภัย หลังอบรมโดยรวมมีค่าเฉลี่ยสูงกว่าก่อนอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . 05

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ใหม่เอี่ยม ธ., ทองสอน ส., & สุรัตน์เรืองชัย ว. (2018). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมพนักงานรักษาความปลอดภัย เพื่อสร้างเสริมสมรรถนะขั้นพื้นฐานในการปฏิบัติงาน. วารสารศรีปทุมปริทัศน์ ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 15(1), 26–35. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/spurhs/article/view/115825
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา คุณารักษ์.2540. หลักสูตรและการพัฒนา. นครปฐม : มหาวิทยาลัยศิลปากรวิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.

กุลยา ตันติผลาชีวะ. 2543. ครูกับการศึกษา, วารสารวิชาการ ศึกษาศาสตร์.” 1(3) : 22 – 29.

เครือวัลย์ ลิ่มอภิชาติ. (กรกฎาคม 2543) “การวางแผนประสบการณ์”.วารสารการศึกษาปฐมวัย.4 (3) :22-35.

ทิศนา แขมมณี. 2545. รูปแบบการเรียนการสอนทางเลือกที่หลากหลาย. กรุงเทพฯ :ด่านสุทธาการพิมพ์.

ธำรง บัวศรี. 2532. ทฤษฎีหลักสูตร การออกแบบและการพัฒนา. กรุงเทพฯ : เอราวัณการพิมพ์.

บุญชม ศรีสะอาด. 2546. การพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสนาส์น.

พิสณุ ฟองศรี. 2549. การประเมินทางการศึกษา แนวคิดสูู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สํานักพิมพ์เทียมฝาการพิมพ์.

ราชบัณฑิตยสถาน. 2542. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์ พลับลิเคชั่นส์.

วิชัย ดิสสระ. 2535. การพัฒนาหลักสูตรและ การสอน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : สุวีริยาสนาส์น.

สงัด อุทรานันท์. 2532. พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ : วงเดือนการพิมพ์.

อคัครัตน์ พูลกระจ่าง. 2550. การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมหัวหน้างานเพื่อพัฒนาหลักสูตรการสอนงานปฏิบัติใน สถานประกอบการ. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและพัฒนาหลักสูตร สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.

Oliva, Peter F. 1992. Developing the Curriculum. 3rd ed. New York : Harper Collins Publisher.

Saylor, J. Galen, Alexander, William M. and Lewis, Arthur J. 1981. Curriculum Planning for Better Teaching And Learning. New York: Holt, Rinehart and Winston.

Taba, Hilda. 1962. Curriculum Development Theory and Practice. New York : Harcourt Brace and Word Inc.