พฤติกรรมสนับสนุนการเป็นโรงแรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ธุรกิจโรงแรมถือเป็นธุรกิจที่มีความสำคัญมากต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ และมีแนวโน้มที่จะขยายตัวขึ้นในทุกปี ซึ่งธุรกิจโรงแรมเองก็มีส่วนในการทำลายสิ่งแวดล้อม รวมทั้งมีการใช้ทรัพยากรธรรมชาติที่ค่อนข้างสูงในกระบวนการดำเนินงาน ดังนั้นธุรกิจโรงแรมจึงได้หันมาให้ความสำคัญกับปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมมากขึ้น โดยมีการดำเนินการผ่านแนวทางต่างๆ รวมทั้งการส่งเสริมพฤติกรรมของบุคลากรในองค์การให้มีความตระหนักและมีส่วนร่วมในการแก้ไขและป้องกันปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นในโรงแรม บทความนี้ต้องการนำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับพฤติกรรมสนับสนุนการเป็นโรงแรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม เพื่อให้องค์การนำไปประยุกต์ใช้เพื่อสร้างให้เกิดเป็นโรงแรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมต่อไป
Article Details
1. กองบรรณาธิการสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตัดสินการตีพิมพ์บทความในวารสาร
2. บทความทุกเรื่องจะได้รับการตรวจสอบทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ แต่ข้อความและเนื้อหาในบทความที่ตีพิมพ์เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว มิใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยศรีปทุม
3.การคัดลอกอ้างอิงต้องดำเนินการตามการปฏิบัติในหมู่นักวิชาการโดยทั่วไป และสอดคล้องกับกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
เอกสารอ้างอิง
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. 2551. พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).
เทพนม เมืองแมน และ สวิง สุวรรณ. 2529.พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สำนักพิมพ์ ไทยวัฒนพานิช จำกัด.
มูลนิธิใบไม้เขียว. 2556. มาตรฐานโรงแรมเพื่อโลกสวย. (ออนไลน์). เข้าถึงเมื่อ 5 กรกฎาคม 2556.
วิวรรฒน์ พงศ์บูรณะกิจ. 2553. โรงแรมใบไม้เขียว: บริการที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม.
วีรวรรณ วงศ์ปิ่นเพ็ชร์ และ ชลิดา วสุวัติ. 2554. การพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงสาเหตุของพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของนักศึกษาระดับปริญญาตรี จังหวัดเชียงใหม่. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา. 3 (1), 145-158.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. 2555.คู่มือแนวปฏิบัติในการพัฒนาโรงแรมในเมืองให้เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมพร้อมบริการที่เป็นเลิศ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
สุพัฒตรา สร้อยเพชร์. 2553. การจัดการโรงแรม. ขอนแก่น: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สร้อยตระกลู (ติวยานนท์) อรรถมานะ. 2550. พฤติกรรมองค์การ: ทฤษฎีและการประยุกต์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อรรถเวทย์ พฤกษ์สถาพร และคณะ. 2554. แนวปฏิบัติในการพัฒนาโรงแรมในเมืองให้เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมพร้อมบริการที่เป็นเลิศ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
Golden, M. Robert. 1984. Longman Dictionary of Psychology and Psychiatry. New York:Longman Inc.
Green Globe. Standard Criteria and Indicators.(Online). Retrieved on July 5, 2013.
Green Key. Criteria-Hotel. (Online). Retrieved on July 5, 2013.
Green Hotel Association. 2013. “What is Green Hotel”?. (Online). Retrieved on July 5, 2013.
Kozar & Hiller. 2013. Socially and Environmentally responsible apparel consumption: knowledge, attitudes and behaviors. Social Responsibility Journal. 9 (2), 316-325.
Lusssier, N. Robert. 2008. Human Relations in Organizations Applications and Skill Building. New York: McGraw-Hill/Irwin.
Mintzberg, H. 1973. Industrial and General Administration. New York: Harper & Row.
Mondy. R. Wayne. & Noe. M, Robert. 2005. Human Resource Management. 9thed. pper Saddle River, NJ: Peason rentice Hall.
Robbins, S. P. & Judge T. A. 2008. Essentials of Organizational Behavior. New Jersey: Pearson rentics Hall.
Werner, M. Jon & DeSimone, L. Randy. 2009. Human Resource Development. South-estern: Cengage Learning.
Yeung, Slyvester. 2004. Hospitality Ethics Curriculum: an Industry Perspective. International Journal of Contemporary Hospitality Management. 16 (4), 253-262.
Zibarras, L. & Ballinger, C. 2011. Promoting environmental behavior in the workplace: survey of UK organizations. The department of Psychology, City University.
Zobel, A. & Burman, J.O. 2004. Factors of importance in identification and assessment of environmental management systems in selected industries in China. Journal of Cleaner Production. 21 (6), 13-27.
