การจัดการทรัพยากรมนุษย์ตามแนวคิดความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์การ
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันองค์การต่างๆ หันมาให้ความสำคัญกับกระแสของความรับผิดชอบต่อสังคมกันมากขึ้นเนื่องจากแรงผลักด้านทั้งจากภายในและภายนอกองค์การ ซึ่งเรื่องดังกล่าวมีส่วนเกี่ยวข้องกับการจัดการทรัพยากรมนุษย์ในองค์การ ดังนั้นผู้ที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องกับการจัดการด้านทรัพยากรมนุษย์ต้องหันมาให้ความสำคัญในเรื่องดังกล่าว เพื่อให้การจัดการทรัพยากรมนุษย์เป็นไปอย่างมีความรับผิดชอบต่อสังคม ซึ่งจะส่งผลดีต่อทั้งทรัพยากรมนุษย์ องค์การ รวมถึงสังคมภายนอก
Article Details
1. กองบรรณาธิการสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตัดสินการตีพิมพ์บทความในวารสาร
2. บทความทุกเรื่องจะได้รับการตรวจสอบทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ แต่ข้อความและเนื้อหาในบทความที่ตีพิมพ์เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว มิใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยศรีปทุม
3.การคัดลอกอ้างอิงต้องดำเนินการตามการปฏิบัติในหมู่นักวิชาการโดยทั่วไป และสอดคล้องกับกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
เอกสารอ้างอิง
จำเนียร จวงตระกูล. 2551. แนวคิดเกี่ยวกับความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัท. วารสารบริหารสำหรับนักบริการงานบุคคลมืออาชีพ. 29, 2: 40.
จิรประภา อัครบวร และ ลัดดาวรรณ บุญล้อม.2553. แนวโน้มงานทรัพยากรมนุษย์ปี พ.ศ. 2553 -2554. คณะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ธัชวรรณ กนิษฐ์พงศ์. 2552. เด็นโซ่ (ประเทศไทย) CSR จากภายใส่สู่ภายนอก. Competitiveness review. 2552. (2): 59-68.
นิตยา วงศ์ธาดา. 2552. Starbucks CoffeeCSR ในหลากมิติ. Competitiveness review. 2552. (2): 40-58.
สถาบันไทยพัฒน์. Thai Corporate Social Responsibility.
สมบัติ กุสุมาวลี. 2549. หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในภาคธุรกิจเอกชน: กรณีศึกษา การบริหารทรัพยากรมนุษย์ เครือซิเมนต์ไทย.กรุงเทพมหานคร: บริษัทปูนซิเมนต์ไทย.
Armstrong, M. 2010. Armstrong's Essential Human Resource Management Practice: A Guide to People Management. London: Kogan Page.
European Commission. Corporate Social Responsibility (CSR).
ISO. Social Responsibility. (online).
United Nations. UN Global Compact. (online).
World Business Council on Sustainable Development. The WBCSD’s definition of CSR. (online).