เรื่องเล่าลูกผสมและการสร้างคาแร็คเตอร์แบบการ์ตูนในรายการ The Mask Singer
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวทางการวิเคราะห์รายการโทรทัศน์ “The Mask Singer ด้วยกรอบแนวคิดการเล่าเรื่องและการสร้างคาแร็คเตอร์ตัวละคร ซึ่งพบว่ารายการมีลักษณะแบบ “ลูกผสม” โดยผสมผสานการเล่าเรื่องของสื่อต่างๆ ที่แตกต่างเข้าไว้ด้วยกันจนสร้างความแปลกใหม่แก่ผู้ชม โดยมีประเด็นสำคัญคือ (1) การนำแนวเรื่อง และประเภทรายการมาผสมผสาน โดยเฉพาะแนวเรื่องแบบลึกลับสืบสวน จินตนาการ และตลก รวมทั้งยังมีส่วนผสมของประเภทรายการที่แตกต่างกันทั้งรายการแข่งขันร้องเพลง เกมโชว์ ทอล์คโชว์ และซีรีส์ (2) รายการปรับเปลี่ยนบทบาทของผู้เข้าแข่งขันในรายการร้องเพลงให้กลายเป็น “ตัวละคร” ที่มีรูปลักษณ์ต่างกัน และใช้หลักการออกแบบคาแร็คเตอร์ที่เน้นรูปร่างและสัดส่วนเกินจริงตามแนวทางการสร้างคาแร็คเตอร์แบบการ์ตูนผ่านการสวมหน้ากากและเครื่องแต่งกายของผู้เข้าแข่งขัน ซึ่งเพิ่มมูลค่าให้ผู้ผลิตรายการสามารถนำคาแร็คเตอร์ไปต่อยอดเป็นสินค้าในเชิงพาณิชย์ต่อไปได้
Article Details
1. กองบรรณาธิการสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตัดสินการตีพิมพ์บทความในวารสาร
2. บทความทุกเรื่องจะได้รับการตรวจสอบทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ แต่ข้อความและเนื้อหาในบทความที่ตีพิมพ์เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว มิใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยศรีปทุม
3.การคัดลอกอ้างอิงต้องดำเนินการตามการปฏิบัติในหมู่นักวิชาการโดยทั่วไป และสอดคล้องกับกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ. 2557. ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
กำจร หลุยยะพงศ์. 2556. ภาพยนตร์กับการประกอบสร้างสังคม ผู้คน ประวัติศาสตร์ และชาติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์ และคณะ. 2547. สุนทรียนิเทศศาสตร์ : การศึกษาสื่อสารการแสดงและสื่อจินตคดี. กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โทริยาม่า อากิร่า. 2530. มาเรียนเขียนการ์ตูน. กรุงเทพฯ: วิบูลย์กิจ.
ธนธัช ไตรรัตน์วงศ์. 13 มีนาคม 2560. การสร้างคอนเทนต์ให้ปังแบบเวิร์คพอยท์. ห้อง 11-701 มหาวิทยาลัยศรีปทุม. การบรรยาย.
ธรรมศักดิ์ เอื้อรักสกุล. 2555. การสร้าง 2D แอนิเมชัน. ปทุมธานี : มีเดีย อินเทลลิเจนซ์ เทคโนโลยี.
ธัญญา สังขพันธานนท์. 2559. แว่นวรรณคดี ทฤษฎีร่วมสมัย. ปทุมธานี: นาคร.
ธิดา ผลิตผลการพิมพ์. 2550. เขียนบทหนัง ซัดคนดูให้อยู่หมัด เล่ม 1. กรุงเทพฯ: ไบโอสโคป.
นฤมล วรวิเชียรกุล. 2550. “การออกแบบตัวละครในภาพยนตร์อนิเมชั่น.” สารนิพนธ์ปริญญาบัณฑิต สาขาภาพยนตร์และภาพถ่าย คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นับทอง ทองใบ. 2555. การวิจัยกลวิธีการเล่าเรื่องและการสร้างบุคลิก ลักษณะของตัวละครในหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่น. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
บริษัทเวิร์คพอยท์ เอ็นเทอร์เทนเมนท์ จำกัด. 2560. The Mask Singer. รายการโทรทัศน์ สถานีเวิร์คพอยท์ทีวี. 23 มีนาคม 2560.
ประกายกาวิล ศรีจินดา. 2558. “การเล่าเรื่องในภาพยนตร์ผีที่ผลิตโดยจีทีเอช.” วารสารนิเทศศาสตรปริทัศน์ 19 (1): 104-122.
ไพเราะ เลิศวิราม (บรรณาธิการ). (10 มีนาคม 2560). “ละคร งงเด้! The Mask Singer เรตติ้งแซงขึ้น10 ทวิตเตอร์อันดับ 2 ของโลก”. Positioning Magazine.
สืบค้นเมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2560.
วัชระ แวววุฒินันท์. 2552. เอกสารการสอนชุดวิชาการสร้างสรรค์รายการโทรทัศน์. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี:มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Giannetti, L. 2014. Understanding Movies (13th edition). Boston: Pearson.
