ปัจจัยที่ส่งเสริมการอยู่ร่วมกันกับแรงงานต่างด้าว : กรณีศึกษาคนไทยในจังหวัดปทุมธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยในการส่งเสริมการอยู่ร่วมกันกับแรงงานต่างด้าวตามความเห็นของคนไทยในจังหวัดปทุมธานี โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างคนไทยในจังหวัดปทุมธานี 400 คน เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถามแบบประมาณค่า สถิติพรรณนาที่นำมาวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนสถิติอนุมานที่นำมาทดสอบสมมติฐานคือ สถิติค่าที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ผลการวิจัยปรากฏว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ระดับการศึกษามัธยมศึกษาตอนปลาย/อาชีวศึกษา อายุระหว่าง 31-45 ปี อาชีพ รับจ้าง/อาชีพอิสระ มีรายได้ต่อเดือนไม่เกิน 15,000 บาท อาศัยอยู่ในจังหวัดปทุมธานี 20 ปีขึ้นไป โดยปัจจัยที่ส่งเสริมการอยู่ร่วมกันมี 10 ปัจจัย มีระดับความคิดเห็นอยู่ในระดับเห็นด้วยมากทั้งหมด ปัจจัยที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด 3 อันดับแรกได้แก่ (1)ปัจจัยด้านศาสนา (2)ปัจจัยด้านพฤติกรรมและการปรับตัว (3)ปัจจัยด้านการพึ่งพาอาศัยกันด้านสังคมและวัฒนธรรม ส่วนการทดสอบสมมติฐานพบว่า คนไทยในจังหวัดปทุมธานีที่มี ระดับการศึกษา อายุ อาชีพ รายได้ และระยะการอยู่อาศัยในจังหวัดปทุมธานีที่แตกต่างกันจะมีความคิดเห็นต่อปัจจัยที่ส่งเสริมการอยู่ร่วมกันกับแรงงานต่างด้าวที่แตกต่างกันอย่างน้อยหนึ่งปัจจัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05