การพัฒนาทุนมนุษย์ตามแนวพุทธ : ยุคไทยแลนด์ 4.0 (Buddhism-based Human Capital Management in Thailand 4.0 Era)
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวคิดในการพัฒนาทุนมนุษย์ในองค์กรให้มีความรู้ความสามารถ และมีสมรรถนะในการแข่งขันซึ่งเป็นปัจจัยส่งเสริมให้องค์กรบรรลุเป้าหมายตามกลยุทธ์ที่วางไว้ โดยการนำหลักนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนามาประยุกต์ใช้เพื่อการพัฒนาทุนมนุษย์นำไปสู่ความรู้สึกนึกคิด ทัศนคติ ค่านิยม และการแสดงออกทางพฤติกรรม ซึ่งเป้าหมายของการพัฒนาทุนมนุษย์แนวพุทธ คือ การเป็นคนเก่งคนดีและมีศีลธรรม หลักธรรมในการพัฒนาทุนมนุษย์ที่สำคัญคือ หลักภาวนา ได้แก่ 1) กายภาวนา การเจริญทางกายภาพ 2) สีลภาวนา พัฒนาความประพฤติมีระเบียบวินัยและอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้ด้วยดี 3) จิตภาวนา เป็นการพัฒนาจิตใจให้เข้มแข็งมั่นคง 4) ปัญญาภาวนา การรู้เท่าทันโลกสามารถแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นได้ องค์ประกอบสี่ประการนี้จะช่วยในการพัฒนาทุนมนุษย์ในองค์กรให้มีสมรรถนะในการแข่งขันได้เป็นอย่างดี ดังนั้น การพัฒนาทุนมนุษย์ยุคไทยแลนด์ 4.0 จึงเป็นการเตรียมคน การสร้างนวัตกรรม เพื่อเชื่อมโยงให้เข้าถึงเทคโนโลยี ในการเปลี่ยนแปลงนั้นจำเป็นอย่างยิ่งจำที่ต้องอาศัยการบริหารจัดการทุนมนุษย์ที่มีประสิทธิภาพและต้องพัฒนาจิตใจไปพร้อมๆ กับการพัฒนาทางเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงไป
Article Details
1. กองบรรณาธิการสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตัดสินการตีพิมพ์บทความในวารสาร
2. บทความทุกเรื่องจะได้รับการตรวจสอบทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ แต่ข้อความและเนื้อหาในบทความที่ตีพิมพ์เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว มิใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยศรีปทุม
3.การคัดลอกอ้างอิงต้องดำเนินการตามการปฏิบัติในหมู่นักวิชาการโดยทั่วไป และสอดคล้องกับกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
เอกสารอ้างอิง
Division of Research Administration and Educational Quality Assurance, Phayao University. (2017). Blueprint Thailand 4.0 model pursues Security, Prosperity and Sustainability. [online], Retrieved October 10, 2517, from: http://www.libarts.up.ac.th/ v2/img/ Thailand-4.0.pdf. (in Thai)
Wetchayanon, N. (2008). High Performance Organization, High Performance Work, Managing Talent. Bangkok: Grafico System Company. (in Thai)
Ninprasert, P. and Piriyakul, R. (2018). The Influence of Goal Commitment, Knowledge Acquisition and Communication on Organizational Attachment: The Direct Sale Representatives’ Self-Concept as The Mediating Factor. Sripatum Review of Humanities and Social Sciences, 18 (1) 38-46. (in Thai)
Phra Prom Kunaporn (Prayudh Payutto). (2003). Dictionary of Buddhism: Vocabularies.12th Edition. Bangkok: Mahachulalongkornrajavidyalaya University. (in Thai)
Khumthong, P. (2017). Human Development begins from Mind Development [online], Retrieved November 11, 2017, from: http://blog.mcp.ac.th/?p=20117. (in Thai)
Phrathep Waetee (Prayudh Payutto). (1993). How to Develop Human Resource. Bangkok: Sahathamic Publishing. (in Thai)
Kusumavalee, S. (1997).Thailand in the Next Decade Knowledge Organization Establishment. Bangkok: NIDA. (in Thai)
Thonggumnerd, S. (2017). Human Resource Management in Thailand 4.0 Era [online], Retrieved November 11, 2017, from: http://www.awc.ac.th/awcdata//.pdf. (in Thai)
Maesincee, S. (2016). Decode Thailand 4.0 Create New Economics Step Over Middle Income Trap [online], Retrieved November 11, 2017, from: https://www.thairath.co.th/content/613903. (in Thai)
Suktham, W. (2012). Buddhist Approach to Human Capital Development in the Age of Globalization. Thesis of Doctor of Public Administration Program. Pathum Thani:
Walailongkorn Rajabhat University under the Royal Patronage. (in Thai)
Wright, P. M. and McMahan, G. C. (1992). Theoretical perspectives for strategic human resource management. Journal of Management, 18 (2), 295.