การพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาครูปฐมวัยตามแนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์เพื่อส่งเสริมทักษะสมอง Executive Functions (EF)
คำสำคัญ:
สมรรถนะ นักศึกษาครู ทักษะสมอง EFบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการวัดสมรรถนะนักศึกษาครูปฐมวัยตามแนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์เพื่อส่งเสริมทักษะสมอง Executive Functions (EF) 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาครูที่มีต่อการพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาครูปฐมวัยตามแนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์เพื่อส่งเสริมทักษะสมอง Executive Functions (EF) กลุ่มตัวอย่างคือนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ ศึกษาอยู่ปีที่ 2 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 25 คน จำนวน 1 ห้องเรียน ซึ่งได้มาจากการสุ่มอย่างง่ายโดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยในการสุ่ม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ในการพิจารณาโดยการทดสอบ t–test Dependent samples.
ผลการวิจัย พบว่า 1) เพื่อเปรียบเทียบการวัดสมรรถนะนักศึกษาครูปฐมวัยตามแนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์เพื่อส่งเสริมทักษะสมอง Executive Functions (EF) พบว่า ผลการเปรียบเทียบการวัดสมรรถนะนักศึกษาครูแนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์ เพื่อส่งเสริมทักษะสมอง Executive Functions (EF) จากผลการวิจัยช่วยให้หลังได้รับการพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาครู โดยรวมคะแนนเฉลี่ย (x̄ =10.46 ,S.D. =1.28) สูงกว่าก่อน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาครูที่มีต่อการพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาครูปฐมวัยตามแนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์เพื่อส่งเสริมทักษะสมอง Executive Functions (EF) โดยภาพรวมทุกด้านมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ (x̄ = 4.48, S.D.= 0.22) โดยสามารถเรียงตามลำดับ ทั้ง 3 ด้านได้ ดังนี้ (1) ด้านขั้นตอนการออกแบบกิจกรรมมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ (x̄ = 4.56, S.D.= 0.28) อยู่ในระดับมากที่สุด (2) ด้านสื่อและแหล่งการเรียนรู้ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ (x̄ = 4.45, S.D.= 0.40) อยู่ในระดับมาก (3) ด้านกระบวนการจัดกิจกรรม มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ (x̄ = 4.43, S.D.= 0.27) อยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 116 (ตอนที่ 74 ก), หน้า 1-19. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560–2564. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560–2564. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กรกมล ชูช่วย, สุดารัตน์ ศรีมา และนันทิยา น้อยจันทร์. (2565). การพัฒนาแบบประเมินสมรรถนะวิชาชีพครูของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(1), 138-148.
กมลรจน์ วงษ์จันทร์หาญ. (2563). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะเชิงวัฒนธรรมของนักศึกษาพยาบาลไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 27(4), 103-112.
เกรียงศักดิ์ วิเชียรสร้าง. (2560). ผลของการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดสะเต็มศึกษา ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาเคมี ความสามารถในการแก้ปัญหา และความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี ที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ฆนัท ธาตุทอง. (2552). การจัดการชั้นเรียน: ห้องเรียนแห่งความสุข. กรุงเทพฯ: เพชรเกษมการพิมพ์.
จุฑามาศ แหนจอน. (2560). การพัฒนาหน้าที่บริหารจัดการของสมองสำหรับวัยรุ่น โดยหลักสูตรการเรียนรู้แบบบูรณาการ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 29(2), 130-144.
ชูชัย สมิทธิไกร. (2550). การสรรหา การคัดเลือก และการประเมินผลการปฏิบัติงานของบุคลากร. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เพ็ญพนอ พ่วงแพ.(2557). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้สังคมศึกษาสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2560). รายงานประจำปี 2560. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). รายงานประจำปี 2560. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือประเมินสมรรถนะครู (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). การวิจัยและพัฒนารูปแบบการพัฒนาหลักสูตรและการจัดการเรียนการสอนฐานสมรรถนะตามกรอบคุณวุฒิแห่งชาติ. พริกหวานกราฟฟิค.
สุภาวดี หาญเมธี. (2559). EF ทักษะสมอง เพื่อจัดการชีวิตที่สำเร็จ Executive Function. สถาบันอาร์แอลจี (รักลูก เลิร์นนิ่ง กรุ๊ป).
สุภาวดี หาญเมธี, ธิดา พิทักษ์สินสุข, และภาวนา อร่ามฤทธิ์. (2561). คู่มือพัฒนาทักษะสมอง EF Executive Functions สำหรับครูปฐมวัย. กรุงเทพฯ: บริษัท มติชน จำกัด (มหาชน). หน้า 161-165.
อัจฉรา ไชยูปถัมภ์. (2550). การพัฒนารูปแบบการพัฒนาทักษะทางสังคมสำหรับนิสิต นักศึกษา. วิทยานิพนธ์ดุษฎี
บัณฑิต สาขาวิชาอุดมศึกษา, ภาควิชานโยบาย การจัดการและความเป็นผู้นำทางการศึกษา, คณะครุศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อนุวัติ คูณแก้ว. (2554). การวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้สู่ผลงานทางวิชาการเพื่อการเลื่อนวิทยฐานะ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อนุศรา อุดทะ. (2562). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของครูปฐมวัย สังกัดองค์กรปกครองท้องถิ่น (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Darling-Hammond, L., & Oakes, J. (2021). Preparing Teachers for Deeper Learning. Cambridge, MA: Harvard Education Press.
