ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ภาวะซึมเศร้าและพฤติกรรมการป้องกันภาวะซึมเศร้าของนักศึกษาสาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง
คำสำคัญ:
ความรอบรู้ภาวะซึมเศร้า, พฤติกรรมการป้องกันภาวะซึมเศร้า, นักศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความรอบรู้ภาวะซึมเศร้า และพฤติกรรมการป้องกันภาวะซึมเศร้าของนักศึกษาสาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ภาวะซึมเศร้า และพฤติกรรมการป้องกันภาวะซึมเศร้าของนักศึกษาสาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง ประชากรที่ศึกษาเป็นนักศึกษาสาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง ที่กำลังศึกษาประจำปีการศึกษา 2567 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ได้แก่ ส่วนที่ 1แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป ส่วนที่ 2 แบบสอบถามความรอบรู้ภาวะซึมเศร้า และส่วนที่ 3 แบบสอบถามพฤติกรรมการป้องกันภาวะซึมเศร้า มีลักษณะเป็นแบบเลือกตอบและแบบประมาณค่า สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และหาความสัมพันธ์โดยใช้สถิติเชิงอนุมาน คือ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์นสัน (Pearson's Product-Moment Correlation Coefficient)
ผลการศึกษาพบว่า ระดับความรอบรู้ด้านการเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้า ด้านความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้า ด้านการแลกเปลี่ยนซักถามข้อมูลเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้า ด้านการบอกต่อข้อมูลเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้า อยู่ในระดับปานกลาง (x̄ = 3.39, S.D. = 0.83) ส่วนระดับพฤติกรรมการป้องกันภาวะซึมเศร้าอยู่ในระดับสูง (x̄ = 3.41, S.D. = 0.81) และผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ พบว่า ความรอบรู้ภาวะซึมเศร้าด้านการเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้า ด้านความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้า ด้านการแลกเปลี่ยนซักถามข้อมูลเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้า ด้านการบอกต่อข้อมูลเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้ามีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันภาวะซึมเศร้าเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีค่าระดับความสัมพันธ์ในระดับสูงมาก (r = 0.803, 0.869, 0.803, 0.797, P – value = 0.001)
เอกสารอ้างอิง
กรมสุขภาพจิต. (2567). อัตราการป่วยรายใหม่และความชุกโรคซึมเศร้าในคนไทยอายุ 15 ปี ขึ้นไป ปี พ.ศ.2565 -2567. สืบค้นเมื่อ 24 มีนาคม 2568. จาก https://bmha.dmh.go.th/info_reading.php?infoid=11.
ขวัญพนมพร ธรรมไทย, ชาลินี สุวรรณยศ, รจเรข อินทโชติ ซากาโมโต, ณรงค์ มณีทอน, อัศวิน นาคพงศ์พันธุ์, ยุพาพรรณ ศิริอ้าย, อรุณี ปาลี, จิตรา โภคาพานิช, ประเสริฐ ไทยสังคม, ศิริธร เรียบสันเทียะ, ชยุตพงศ์ ชัยแก้ว, อินทุวัทน์ ทาปัญญา, ภาวินี สิงคราช และรสสุคนธ์ คำโพธิ์. (2562). การถอดบทเรียนการพัฒนาสื่อประสมเพื่อการป้องกันโรคซึมเศร้าในวัยรุ่นไทย. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย. 64(3), 235 -244.
ดวงใจ วัฒนสินธุ์, สิริพิมพ์ ชูปาน, ภาคิณี เดชชัยยศ. (2562). การแก้ปัญหาทางสังคมและภาวะซึมเศร้าของนักศึกษาพยาบาล. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 29(1), 87 -99.
ดวงใจ บุญพัฒน์ และอมรรัตน์ ปิ่นคำ. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพจิต และภาวะซึมเศร้าในนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย อำเภอพญาเม็งราย จังหวัดเชียงราย. รายงานบทความวิชาการ “คลังปัญญาเชียงราย”. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดเชียงราย.
วิกานต์ดา โหม่งมาตย์. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการป้องกันภาวะซึมเศร้าในนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏภูมิภาคตะวันตก. วิทยานิพนธ์บัณฑิตศึกษา. คณะสาธารณสุขศาสตร์, มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักส่งเสริมวิชาการและงานทะเบียน มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง. (2567). รายชื่อนักศึกษา ปีการศึกษา 2567. สืบค้นเมื่อ 1 กรกฎาคม 2567. จาก https://apr.mcru.ac.th/regist1/std_list1.php.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). (2567). รายงานสุขภาพคนไทย2567. สืบค้นเมื่อ 24 มีนาคม 2568. จาก https://www.thaihealth.or.th/.
Jorm. (2012). Mental health literacy; empowering the community to take action for better mental health. American Psychologist, 67(3), 231 –243.
World Health Organization. (2566). Depressive disorder (depression). สืบค้นเมื่อ 24 มีนาคม 2568. จากhttps://www.knowledge-action-portal.com/en/content/depressive-disorder-depression.