แนวทางการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนดนตรีของ โรงเรียนในสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดศรีสะเกษ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมาย ศึกษาแนวทางการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนดนตรี ของโรงเรียนในสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดศรีสะเกษ ประชากรคือ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลในการเข้าร่วมการสนทนากลุ่ม จำนวน 8 คน แบ่งออกเป็น 3 กลุ่มดังนี้ ผู้รับผิดชอบเกี่ยวกับการบริหารการศึกษาและพัฒนาการศึกษา จำนวน 2 คน ผู้บริหารโรงเรียน จำนวน 1 คน ครูผู้สอน จำนวน 5 คน โดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสนทนากลุ่ม (focus group)
ผลการวิจัยพบว่า
แนวทางการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนดนตรีของโรงเรียนในสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดศรีสะเกษ ด้านหลักสูตรควรจัดทำหลักสูตรสถานศึกษาให้สอดคล้องกับสภาพบริบทสังคมวัฒนธรรมในท้องถิ่น ด้านการจัดการเรียนการสอนควรเน้นเรื่องการสร้างสุนทรียภาพด้านดนตรี มากกว่าการเน้นเรื่องหลักการทฤษฎี ด้านการจัดสภาพแวดล้อม ควรมีห้องเรียนดนตรีให้มีความเหมาะสมเป็นเอกเทศ สามารถเก็บเสียงได้ พร้อมทั้งติดตั้งเครื่องปรับอากาศให้เรียบร้อย ด้านสื่อการเรียนการสอน การควรจัดหาสื่อหรือผลิตสื่ออุปกรณ์ที่ทันสมัย สอดคล้องตามวัตถุประสงค์ของผู้เรียน ด้านการวัดผลและประเมินผล ควรสร้างเครื่องมือที่มีคุณภาพ มีรูปแบบและเกณฑ์การให้คะแนนที่ชัดเจน
Article Details
References
กชกร สัจภาพพิชิต และดนีญา อุทัยสุข. (2558, กรกฎาคม - ธันวาคม). การพัฒนาหนังสืออ่านเพิ่มเติมโดยใช้เพลงและ
นิทานในการบูรณาการมาตรฐานการเรียนรู้สาระดนตรีเพื่อสร้างเสริมคุณธรรมสำหรับนักเรียนระดับชั้น
ประถมศึกษาตอนต้น. สถาบันวัฒนธรรมและศิลปะมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ปีที่ 19 (ฉบับที่ 1) : 38.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551.กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ
ณรงค์ฤทธิ์ หามนตรี. (2560). การศึกษาสภาพการสอนวิชาดนตรีของผู้สอนในโรงเรียนสังกัด
องค์การบริหารส่วนตาบล อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา.
วิทยานิพนธ์ ค.ม. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2541). จิตวิทยาการสอนดนตรี. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
. (2538). พฤติกรรมการสอนดนตรี. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
. (2560). วิธีวิทยาการสอนดนตรี. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : พรรณีพริ้นดิ้งเซ็นเตอร์ จำกัด.
นันทวรรณ หัสดี. (2556). ความต้องการอาคารสถานที่ในการจัดการเรียนการสอนคนตรีของ
ครูดนตรีโครงการโรงเรียนหลักสูตรการคนศรีกรุงเทพมหานคร .วิทยานิพนธ์ ศศ.ม.
(ดนตรี) บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.
บงกช ใหญ่วงศ์. (2555 ). การส่งเสริมกิจกรรมดนตรีนักเรียนของโรงเรียนสังกัด สำนักการศึกษา เทศบาลนครลำปาง.
วิทยานิพนธ์ ค.ม. (บริหารการศึกษา)มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
ประยูร กิ่งมณี. (2553). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการสอนดนตรีของโรงเรียนประถมศึกษาในสังกัดสำนักงานเขต
พื้นที่การศึกษาศรีสะเกษ เขต 4. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัย
มหาสารคาม.
มนัสพงศ์ ภูบาลชื่น. (2557). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ เรื่อง คนตรีพื้นบ้านอีสาน
ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ตามแนวความคิดของโซลตาน โคดาย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต.
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วินัย ท้าวขุนทอง. (2547). ได้ศึกษาการจัดการเรียนการสอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ตามหลักสูตรการศึกษา
ขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2544 ในโรงเรียนประถมศึกษา จังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์ มหาบัณฑิต สาขาเทคโนโลยีทาง
การศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยบูรพา.
สุกรี เจริญสุข. (15-17 กรกฏาคม 2545). “วิสัยทัศย์ปรัชญา แนวคิดของสาระดนตรีเด็กไทยได้
เรียนได้รู้ได้เล่นได้รู้และรักดนตรี”. มติชนสุดสัปดาห์.
สุภัชชา โพธิ์เงิน. (2554). การนำเสนอรูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาดนตรีสำหรับนักเรียน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่
– 6. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิตสาขาวิชาดนตรีศึกษา. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อาทิตย์ โพธิ์ศรีทอง. (2557). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมครูเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ทางด้านดนตรีใน
ศตวรรษที่ 21. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.