หลักอธิษฐานธรรม 4 : การส่งเสริมความสามัคคีในสังคมไทย
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ก.ย. 13, 2019
คำสำคัญ:
ความสามัคคี สังคมไทย อธิษฐานธรรม
Main Article Content
บทคัดย่อ
การส่งเสริมความสามัคคีในสังคมไทยตามหลักอธิษฐานธรรม 4 ได้แก่ ปัญญา,สัจจะ,จาคะ,อุปสมะ มาประยุกต์ใช้ในสังคมไทยจากการศึกษา พบว่าสังคมไทยต้องการความเป็นหนึ่งเดียวของผู้คนในสังคมด้วยการรวมพลังกันปฏิบัติแต่ในสิ่งที่ถูกต้องดีงามตามหลักการ ข้อบังคับ กติกา และศีลธรรม สิ่งที่จะเป็นแรงขับเคลื่อนสังคมไทยให้เดินหน้าไปสู่ความสามัคคี คือ ทุกคนใช้ปัญญาในการทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์ ดำรงมั่นในความจริงที่รู้ชัดด้วยปัญญา มีการสละสิ่งทั้งหลายอันผิดพลาดจากความจริงเสียได้ และใช้วิถีทางสันติระงับโทษข้อขัดข้องมัวหมองวุ่นวาย ทำจิตใจให้สงบได้ ถือความสามัคคีเป็นใหญ่ย่อมส่งผลให้เกิดความสงบสุขทั้งแก่ตนและสังคมอย่างแท้จริง
Article Details
บท
บทความวิชาการ
References
Kingsley Davis. (1969). Human Society. new York : The macmillan Company.
Paul B Horton Chester. L. Hunt. (1972). Sociology. New York : McGraw-Hill Book Company.
เจือจันทร์ จงสถิตอยู่ และรุ่งเรือง สุขารมณ์. (2550). รายงานการสังเคราะห์งานวิจัยคุณลักษณะและกระบวนการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมของประเทศต่างๆ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตร
แห่งประเทศไทย จำกัด.
ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. (2533). เศรษฐกิจหมู่บ้านไทยในอดีต. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สร้างสรรค์ จำกัด ร่วมกับสำนักพิมพ์หมู่บ้าน.
ถวัลย์ มาศจรัส. ประชาธิปไตย. (2542). กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร : คุรุสภาลาดพร้าว.
ถวิล ธาราโภชน์. (2532). จิตวิทยาสังคม. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร : โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้า.
ประจวบ คำบุญรัตน์. (2539). หัวใจของการศึกษา ศาสนาต้องเป็นรากฐาน. กรุงเทพมหานคร : กรมสามัญศึกษา : กระทรวงศึกษาธิการ.
พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส. (2553). การบูรณาการพุทธิปัญญา เพื่อพัฒนาชีวิตและสังคม. กรุงเทพมหานคร : ไทยรายวันการพิมพ์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2531). รักษาใจยามป่วยไข้. กรุงเทพมหานคร : พิมพ์สวย.
พระมหาดาวสยาม วชิรปัญโญ. (2553). ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในอินเดีย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: เม็ดทรายพริ้นติ้ง จำกัด.
พระมหาอุดม สารเมธี. (2550). ความสามัคคีนั้น สำคัญนัก. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม : ระฆังทอง.
พระครูนิกรสุนทรกิจ (สมพงษ์ นุ่มสกล). (2554). การศึกษาวิเคราะห์เรื่องความสามัคคีในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิสิฐ เจริญสุข. (2542). คู่มือการพัฒนาคุณภาพชีวิต. กรุงเทพมหานคร: กรมการศาสนา.
พูนทรัพย์ เกตุวีระพงศ์. (2544). การบูรณาการหลักคุณธรรมและจริยธรรมในวิชาชีพครู. ใน สาระนิพนธ์พุทธศาสตรบัณฑิตประจำปี 2554. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รุ่งเรือง สุขารมณ์. (2550). รายงานการสังเคราะห์งานวิจัยคุณลักษณะและกระบวนการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมของประเทศต่าง ๆ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
แสวง อุดมศรี. (2533). การปกครองคณะสงฆ์ไทย. กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Paul B Horton Chester. L. Hunt. (1972). Sociology. New York : McGraw-Hill Book Company.
เจือจันทร์ จงสถิตอยู่ และรุ่งเรือง สุขารมณ์. (2550). รายงานการสังเคราะห์งานวิจัยคุณลักษณะและกระบวนการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมของประเทศต่างๆ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตร
แห่งประเทศไทย จำกัด.
ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. (2533). เศรษฐกิจหมู่บ้านไทยในอดีต. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สร้างสรรค์ จำกัด ร่วมกับสำนักพิมพ์หมู่บ้าน.
ถวัลย์ มาศจรัส. ประชาธิปไตย. (2542). กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร : คุรุสภาลาดพร้าว.
ถวิล ธาราโภชน์. (2532). จิตวิทยาสังคม. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร : โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้า.
ประจวบ คำบุญรัตน์. (2539). หัวใจของการศึกษา ศาสนาต้องเป็นรากฐาน. กรุงเทพมหานคร : กรมสามัญศึกษา : กระทรวงศึกษาธิการ.
พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส. (2553). การบูรณาการพุทธิปัญญา เพื่อพัฒนาชีวิตและสังคม. กรุงเทพมหานคร : ไทยรายวันการพิมพ์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2531). รักษาใจยามป่วยไข้. กรุงเทพมหานคร : พิมพ์สวย.
พระมหาดาวสยาม วชิรปัญโญ. (2553). ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในอินเดีย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: เม็ดทรายพริ้นติ้ง จำกัด.
พระมหาอุดม สารเมธี. (2550). ความสามัคคีนั้น สำคัญนัก. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม : ระฆังทอง.
พระครูนิกรสุนทรกิจ (สมพงษ์ นุ่มสกล). (2554). การศึกษาวิเคราะห์เรื่องความสามัคคีในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิสิฐ เจริญสุข. (2542). คู่มือการพัฒนาคุณภาพชีวิต. กรุงเทพมหานคร: กรมการศาสนา.
พูนทรัพย์ เกตุวีระพงศ์. (2544). การบูรณาการหลักคุณธรรมและจริยธรรมในวิชาชีพครู. ใน สาระนิพนธ์พุทธศาสตรบัณฑิตประจำปี 2554. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รุ่งเรือง สุขารมณ์. (2550). รายงานการสังเคราะห์งานวิจัยคุณลักษณะและกระบวนการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมของประเทศต่าง ๆ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
แสวง อุดมศรี. (2533). การปกครองคณะสงฆ์ไทย. กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.