อโคจรในพระวินัยปิฎกกับสังคมไทยปัจจุบัน

บทคัดย่อ

งานวิจัยเรื่อง “อโคจรในพระวินัยปิฎกกับสังคมไทยปัจจุบัน” มีวัตถุประสงค์ 2 ประการ คือ (1) เพื่อศึกษาอโคจรในพระวินัยปิฎก (2) เพื่อเสนอแนะแนวปฏิบัติที่ถูกต้องเกี่ยวกับอโคจรในพระวินัยปิฎกกับสังคมไทยปัจจุบัน โดยเป็นการวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research) ศึกษาค้นคว้าจากพระไตรปิฎก อรรถกถา และวินัยมุข ขณะเดียวกันก็ศึกษาแบบแผนการปฏิบัติทั้งเรื่อง  อโคจรและบทลงโทษแก่ภิกษุผู้ละเมิดตามแนวแห่งกฎพระสงฆ์ พระราชบัญญัติการปกครอง
คณะสงฆ์แต่อดีตถึงปัจจุบัน ตลอดจนพระมหาสมณวินิจฉัย สังฆาณัติ กฎมหาเถรสมาคม รวมทั้งประกาศระเบียบทางการปกครองของคณะสงฆ์ที่ประกาศใช้เพื่อควบคุมอาจาระและอโคจรของภิกษุสามเณรในสังฆมณฑล

          อโคจร หมายถึงทั้งสถานที่อันภิกษุไม่ควรเข้าไปและตัวบุคคลที่ภิกษุไม่ควรเข้าไปคบหาสมาคมคลุกคลีด้วย เช่นซ่องโสเภณี บ่อนการพนัน สถานบันเทิงยามราตรี ร้านขายสุรา แหล่งมั่วสุมยาเสพติด ตลอดจนโรงแรม ห้างสรรพสินค้า ย่านตลาดสินค้า เป็นต้น แนวทางปฏิบัติคือ พระสงฆ์ต้องยึดถือบทบัญญัติตามพระวินัย ยึดแนวอรรถาธิบายของพระอรรถกถาจารย์
พระคันถรจนาจารย์ และปราชญ์ทางพระพุทธศาสนาเป็นหลัก ข้อใดแม้ไม่ปรากฏก็ให้ถืออนุโลมตามวัตถุประสงค์แห่งการบัญญัติสิกขาบท 10 ประการว่าเป็นไปเพื่ออะไร ยึดหลักการตีความตามมหาปเทส 4 ยึดตามหลักเกณฑ์การตัดสินพระธรรมวินัย 8 ประการ ทั้งนี้ต้องนึกถึงเจตนาและสามัญสำนึกของตนเองว่าอะไรควรไม่ควร โดยคิดว่าอะไรเป็นปัณณัตติวัชชะ อะไรเป็นโลกวัชชะพึงงดเว้นโดยเด็ดขาด ทั้งนี้เพื่อรักษาศรัทธาปสาทะของประชาชนไว้ เพื่อความอยู่ผาสุกของภิกษุสงฆ์และเพื่อความตั้งมั่นแห่งพระพุทธศาสนา