ธรรมจักรในพระพุทธศาสนาเถรวาท
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความ เรื่อง “ธรรมจักรในพระพุทธศาสนาเถรวาท” นี้ มีวัตถุประสงค์ ๒ ประการคือ ๑) เพื่อศึกษาธรรมจักรในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท ๒) เพื่อศึกษาวิเคราะห์อิทธิพลของธรรมจักรที่มีต่อสังคมไทย
ผลการศึกษา พบว่าคำว่า “จักร” หมายถึง ล้อ เช่น ล้อเกวียน ล้อรถ จักรเกิดขึ้นแก่ผู้มีบุญบารมี เช่น จักรแก้วของพระเจ้าจักรพรรดิ เป็นต้น จักรมี ๕ อย่าง คือ จักรไม้ จักรแก้ว ธรรมจักรอิริยาบถจักร และ สัมปัตติจักร ต่อมาพระพุทธองค์ทรงนำธรรมจักรมาใช้ในทางความดีงาม การแสวงปัญญา และการพัฒนามนุษย์ ผลการศึกษายังพบว่า คำว่า “ธรรมจักร”
มีความหมาย ๒ อย่าง ความหมายแรก หมายถึง วงล้อแห่งธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงหมุน คือธรรมะที่ทรงประกาศ คือความดีงาม ความร่มเย็นเป็นสุข และความหมายที่สอง หมายถึง ดินแดนที่วงล้อแห่งธรรมนั้นหมุนไปถึง ซึ่งกลายเป็นดินแดนแห่งธรรม ในพุทธศาสนาใช้คำว่าจักรแยกไปอีกเป็น ๔ ประเภทคือ ๑) รัตนจักร ๒) ธรรมจักร ๓) ลักขณจักร ๔) ภวจักร
ผลการศึกษาด้านอิทธิพลของธรรมจักรที่มีต่อสังคมไทย พบว่า ๑) ด้านจริยศาสตร์
ใช้แทนความหมายของอริยมรรคมีองค์ ๘ ธรรมจักร ๑๒ ซี่ เป็นสัญลักษณ์ของอาการ ๑๒ ของอริยสัจ และธรรมจักร ๑๖ ซี่ หมายถึง ญาณ ๑๖ เป็นต้นซึ่งเป็นหลักการปฏิบัติของชาวพุทธ
๒) ด้านสุนทรียศาสตร์ ธรรมจักรมีความงามทางด้านศิลปะแก่ผู้พบเห็น ทำให้มีการปรับรูปแบบแตกต่างกันออกไป ๓) ด้านวัฒนธรรมและประเพณี ธรรมจักรเป็นเสมือนเครื่องหมายของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำศาสนาอย่างหนึ่ง ซึ่งให้การเคารพนับถือ ๔) ด้านสังคมวิทยา เป็นสัญลักษณ์ที่แสดงถึงความเป็นพุทธ ๕) ด้านจิตวิทยา ถือเป็นกุศโลบายหรือเครื่องยึดเหนี่ยวใจของชาวพุทธ ๖) ด้านรัฐศาสตร์ ธรรมจักรเป็นหลักการปกครองในฝ่ายศาสนจักร เพื่อการขับเคลื่อนล้อแห่งธรรมให้หมุนไป ๗) ด้านบุคลาธิษฐาน ธรรมจักรเป็นสัญลักษณ์แสดงถึงบุคลผู้เป็นตัวอย่างแห่งการประพฤติปฏิบัติดีของชาวพุทธ ๘) ธรรมาธิษฐาน ธรรมจักรเป็นสัญลักษณ์ การระลึกถึงธรรมในทางพระพุทธศาสนาและนำเอาธรรมนั้น มาประพฤติปฏิบัติในการดำเนินชีวิตของชาวพุทธ
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์ก่อนเท่านั้น
References
_________. พระไตรปิฏกภาษาไทย. ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๔๕ เล่ม. กรุงเทพเทพมหานคร :โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.
_________.พระไตรปิฎกพร้อมอรรถกถาแปลฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (ฉบับซีดีรอม ทดลองใช้).
มหามกุฏราชวิทยาลัย. พระสูตรและอรรถกถาแปล. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๓๖.
กรมศิลปากร. โบราณสถานและอนุสาวรีย์กรุงรัตนโกสินทร์. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์พิฆเณศ, ๒๕๕๒.
_________. ในตำนานพระพุทธเจดีย์. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์กรมศิลปากร, ๒๕๐๓.
_________. ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ ๒. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์กรมศิลปากร, ๒๕๐๙.
กองพุทธศาสนศึกษา. พระพุทธศาสนามรดกล้ำค่าของไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ, ๒๕๔๖.
ธนิต อยู่โพธิ์. ธรรมจักร. กรุงเทพมหานคร : กรมศิลปากร, ๒๕๐๘.
ธีรวัส บำเพ็ญบุญบารมี. รูปแบบการตีความคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาเถรวาท. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๕๐.
พร รัตนสุวรรณ. ฎีกาธัมมจักกัปปวัตตนสูตร. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์วิญญาณ, ๒๕๓๐.
พระธรรมปิฏก (ป.อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมศัพท์พุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ ๑๐. บริษัท เอส อาร์.พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด, ๒๕๔๖.
ราชบัณฑิตยสถาน.พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๒๕. พิมพ์ครั้งที่ ๕. กรุงเทพมหานคร : อักษรเจริญทัศน์จำกัด, ๒๕๓๘.