An Analytical Study of The Birth of Prince Siddhartha

Main Article Content

Phramaha Warantorn Yanakitti
Kritsana Raksachom
Orachorn Kraichakr

Abstract

This academic article has the objective of studying analytically the birth of Prince Siddhartha in Mahāvastuavadana, Lalitvistra, and Buddhacarita, which state that Prince Siddhartha was born from his mother's womb through the right flank. The study found that    1) he was an ordinary human, not a mighty god; 2) as a human, he must have been born in the same way as other humans based on medical references; and 3) any Bodhisattvas leave the mother’s womb by passing through the vagina with no difficulties. Since Siddhartha is a Bodhisattva, he too would have left the pelvic cavity and traveled through the vagina. Therefore, This study concluded that the story of the birth of Prince Siddhartha in the Mahāvastu-avadana, Lalitvistra, and Buddhacarita is false. However, the author wrote the biography of Buddha in a miraculous manner to attract the faith of the people and compete with Brahmanism.

Article Details

How to Cite
Yanakitti, P. W. . . . ., Raksachom, K. ., & Kraichakr , O. (2023). An Analytical Study of The Birth of Prince Siddhartha. Journal of MCU Palisueksabuddhaghosa Review, 9(3), 122–136. retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/Palisueksabuddhaghosa/article/view/261758
Section
Research Article

References

กรมศิลปากร. คัมภีร์ลลิตวิสตระ พุทธประวัติฝ่ายมหายาน. ศาสตราจารย์ ร.ต.ท.แสง มนูญ แปลเป็นภาษาไทย. กรมศิลปากรจัดพิมพ์, 2512.

งานสุขศึกษาและประชาสัมพันธ์ โรงพยาบาลท่าตูม จังหวัดสุรินทร์. “การคลอดคืออะไร”. สุขภาพน่ารู้. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.thatoomhsp.com/userfiles.pdf [1 ตุลาคม 2564].

พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). ปรัชญากรีก: บ่อเกิดภูมิปัญญาตะวันตก. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร: สยามปริทัศน์, 2559.

พระมหาดาวสยาม วชิรปัญโญ. ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในอินเดีย. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: บริษัท เอกพิมพ์ไท จำกัด, 2557.

พระราชปริยัติกวี. พระพุทธศาสนามหายานในอินเดีย พัฒนาการและสารัตถธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2562.

มหากวีอัศวโฆษ. พุทธจริต มหากาพย์มหาศาสดาโลก. แปลโดย รศ.ดร. สำเนียง เลื่อมใส. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี: นิติธรรมการพิมพ์, 2564.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2539.

______¬¬____ลีนตฺถปฺปกาสินี มหาวคฺคฏีกา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์วิญญาณ, 2536.

__________อรรถกถาภาษาไทย พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2557.

มูลนิธิสันสกฤตศึกษา ในพระบรมราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. มหาวัสตุอวทาน คัมภีร์พระพุทธศาสนามหายาน เล่ม 2. แปลโดย รศ.ดร. สำเนียง เลื่อมใส. นนทบุรี: นิติธรรมการพิมพ์, 2557.

รงรอง วงศ์โอบโอ้ม. ประวัติศาสตร์อินเดีย. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พี.เอ.ลีฟวิ่ง จำกัด, 2561.

ริกนก กลั่นขจร. “กลไกการคลอด/ กระบวนการคลอด”. เอกสารประกอบการเรียนรายวิชา 501413 การพยาบาลมารดา ทารก และการผดุงครรภ์ 2. คณะพยาบาลศาสตร์: มหาวิทยาลัยนเรศวร, 2562.

ศศิวรรณ กำลังสินเสริม.“การศึกษาวิเคราะห์คัมภีร์ลลิตวิสตระ”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2546.

สุมาลี มหณรงค์ชัย. พระนาครชุนกับคำสอนว่าด้วยทางสายกลาง. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ศยาม, 2548.

เสถียร โพธินันทะ. ประวัติพระพุทธศาสนา ฉบับมุขปาฐะ ภาค 1. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย, 2539.

อภิญวัฒน์ โพธิ์สาน. ชีวิตและผลงานของนักปราชญ์พุทธ. พิมพ์ครั้งที่ 2. มหาสารคาม: หจก.อภิชาติการพิมพ์, 2557.