Integrating the 5 precepts for improving quality of life: a case study of executives' views Graduate programs Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Abstract

งานดุษฎีนิพนธ์เรื่อง “บูรณาการศีล ๕ เพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต: กรณีศึกษาทัศนะของผู้บริหารหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย” เป็นผลงานนิพนธ์ของ จ่าสิบเอกสมหมาย  แวงวรรณ  เป็นนิสิตระดับปริญญาเอก หลักสูตรพุทธศาสนาดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาพระพุทธศาสนา ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ซึ่งสาเหตุที่เลือกดุษฎีนิพนธ์เรื่องนี้มาศึกษาเพราะว่าผู้วิจารณ์มีความสนใจเรื่องนี้เพื่อเป็นการศึกษาหลักศีล ๕ ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนในสังคม จึงสนใจเนื้อหาในการศึกษาครั้งนี้และที่สำคัญผู้วิจารณ์เองก็มีความสนใจในการศึกษาเรื่องการนำศีล ๕ มาพัฒนาคุณภาพชีวิตในหลายๆ ประเด็น จึงได้ยกดุษฏีนิพนธ์ทางพระพุทธศาสนาเรื่องนี้มาวิจารณ์ซึ่งมีประเด็นที่น่าสนใจตามโครงสร้างดุษฎีนิพนธ์โดยภาพรวมประกอบด้วยบทที่ ๑ บทนำเรื่อง การนำหลักศีล ๕ มาบูรณาการกับชีวิตประจำวัน บทที่ ๒ ศีล ๕ กับการพัฒนาคุณภาพชีวิต บทที่ ๓ การพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักศีล ๕ ของนักปราชญ์ทางพระพุทธศาสนาและในทัศนะผู้บริหารหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา บทที่ ๔ บูรณาการศีล ๕ เพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามทัศนะของผู้บริหารหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย และบทที่ ๕ สรุปผลการวิจัย สรุปองค์ความรู้ และข้อเสนอแนะซึ่งงานดุษฎีนิพนธ์เรื่องนี้มีจำนวน ๑๘๘ หน้า ( ไม่ร่วมภาคผนวก ) ดุษฏีนิพนธ์เล่มนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ  (Qualitative Research) ดังนั้นผู้วิจารณ์จะได้แบ่งการวิจารณ์จะได้นำดุษดีฎีนิพนธ์มาวิเพื่อวิจารตามกระบวนการดังต่อไปนี้