Tourism Destination Categorization and Creating Tourism Routes of Creative Cultural Tourism, Manorom District, Chainat Province

Main Article Content

Parinya Nakpathom
Narong Pleerak
Yiampol Chotpunyatham
Hataipat Phungpumkeaw

Abstract

The objectives of this study aim to survey, comply, categorize and create a creative cultural tourism route in Manorom district Chainat province. This research is conducted by using qualitative methods; participation action research in community, in-depth interviews, non-participant observation, destination observation and analyzing document related to Manorom district, Chainat province. They have been analyzed by using Typological Analysis. The researchers have investigated 44 tourism destinations and found that there are 36 tourism destinations can be developed to be creative cultural tourism destinations of Manorom district, Chainat province. They can be taxonomized by creative cultural tourism into 4 categories which are: 1) Historical and historical sign post has 6 destinations, 2) Arts, handy craft, sculpture, painting, stucco and carve has 3 destinations, 3) Religious including with rituals has 10 destinations, and 4) local wisdom identity has 17 destinations. Furthermore, with these 36 cultural tourism destinations, 3 tourism routes can be created which are: 1) creative cultural historical tourism destinations route, 2) creative cultural agriculture tourism destinations route and 3) creative cultural festival tourism destinations route.

Article Details

How to Cite
Nakpathom, P., Pleerak, N. ., Chotpunyatham, Y., & Phungpumkeaw, H. . (2020). Tourism Destination Categorization and Creating Tourism Routes of Creative Cultural Tourism, Manorom District, Chainat Province. RMUTI Journal Humanities and Social Sciences, 7(1), 45–63. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RMUTI_SS/article/view/210175
Section
Research Articles
Author Biography

Parinya Nakpathom, Burapha University International College

International Hospitality and Tourism Managment

References

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2556). ท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์. เข้าถึงเมื่อ (6 สิงหาคม 2560). เข้าถึงได้จาก (http://tourisminvest.tat.or.th/งานวิจัย/การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์)

ไกรฤกษ์ ปิ่นแก้ว, สมยศ วัฒนากมลชัย และฤดี หลิมไพโรจน์. (2555). การพัฒนานโยบายการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมสำหรับจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ปทุมธานีและนนทบุรี. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย

ฉันทัช วรรณถนอม. (2554). การวางแผนและการจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ: วิรัตน์ เอ็ดดูเคชั่น

ณรงค์ พลีรักษ์ และปริญญา นาคปฐม. (2560). การศึกษาโอกาสในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงประสบการณ์ในพื้นที่ชายฝั่งทะเลภาคตะวันออกของประเทศไทย. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา

ธีระ สินเดชารักษ์ และนาฬิกอติภัค แสงสนิท. (2556). การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์: การรับรู้ของนักท่องเที่ยวความพร้อมของเจ้าของกิจการ และความเป็นไปได้ของการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในประเทศไทย. เข้าถึงเมื่อ (10 กันยายน 2559). เข้าถึงได้จาก (http://www.dasta.or.th/th/theory/1615-การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์-การรับรู้ของนักท่องเที่ยว-html)

นิษฐา ปั้นจีน. (2558). อำเภอมโนรมย์. dConnect Magazine. ปีที่ 1, ฉบับที่ 1, หน้า 124

บังอร ฉัตรรุ่งเรือง. (2554). การวางแผนและการจัดรายการนำเที่ยว. กรุงเทพฯ: สยาม บุ๊คส์

บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2548). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ภูริวัจน์ เดชอุ่ม. (2556). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์: กรอบแนวคิดสู่แนวทางปฏิบัติสำหรับประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร ฉบับภาษาไทย. ปีที่ 33, ฉบับที่ 2, หน้า 329-364

ภัยมณี แก้วสง่า และนิศาชล จำนงศรี. (2555). การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์: ทางเลือกใหม่ของการท่องเที่ยวไทย. วารสารเทคโนโลยีสุรนารี. ปีที่ 6, ฉบับที่ 1, หน้า 93-111

ยุวดี นิรัตน์ตระกูล. (2554). การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์: ต่อยอด เพิ่มคุณค่า หาจุดต่าง. เข้าถึงเมื่อ (1 กันยายน 2559). เข้าถึงได้จาก (http://www.etatjournal.com/upload/245/9_Creative_Tourism.pdf)

ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2561). แนวโน้มเศรษฐกิจ และการท่องเที่ยวปี 2561. เข้าถึงเมื่อ (1 พฤศจิกายน 2561). เข้าถึงได้จาก (http://ttaa.or.th/wp-content/uploads/2017/09/เศรษฐกิจและการท่องเที่ยว1802561.pdf)

สาโรช เผือกบัวขาว และเฉลียว บุรีภักดี. (2561). แนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในอำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี. Veridian E-Journal, Silpakorn University. ปีที่ 11, ฉบับที่ 2, หน้า 1672-1684

องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. (2556). การจัดการการท่องเที่ยวสร้างสรรค์เชิงวัฒนธรรม. เข้าถึงเมื่อ (9 กันยายน 2560). เข้าถึงได้จาก (http://www.dasta.or.th/creativetourism/th/article/156-notice4.html)

อำเภอมโนรมย์ จังหวัดชัยนาท. (ม.ป.ป.). อำเภอต่าง ๆ ของจังหวัดชัยนาท. เข้าถึงเมื่อ (9 กันยายน 2560). เข้าถึงได้จาก (http://chainat.webs.com/manorom.html)

Nakpathom, P. (2017). Principle of Tour Guiding. Chonburi: Burapha University International College

Richards, G. (2011). Creativity and Tourism: State of the Art. Annals of Tourism Research. Vol. 38, No. 4, pp. 1225-1253

UNESCO. (2006). Towards Sustainable Strategies for Creative Tourism. Access (6 August 2017). Available (http://unesdoc.unesco.org/images/0015/001598/159811e.pdf)

UNESCO. (n.d.). Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage. Access (6 August 2017). Available (http://whc.unesco.org/en/conventiontext)